Η ιστορία της νηστείας ...

Και μετά ήπιε και χόρεψε με την ψυχή της. Κι έμαθε πως για να χαρείς κάτι και να καταλάβεις την αξία του πρέπει να το στερηθείς πρώτα. Κι από τότε κάθε χρόνο, της κάνουμε παρέα στη νηστεία της. Για να μη χάνουμε κι εμείς το νόημα όσων μας αρέσουν. Για να τα λαχταρήσουμε και να τα στερηθούμε. Και μετά να τα απολαύσουμε ακόμη περισσότερο.

Και καθώς η Σαρακοστή δεν έτρωγε όσα της άρεσαν .. έτσι κι εσύ για να της κάνεις το χατίρι δεν πρέπει να φας σήμερα τα ψάρια που τόσο σ' αρέσουν, αλλά τις φακές που μείναν από χθες.

Κείνη τη μέρα έμαθα τι πραγματικά θα πει νηστεία. Όλοι μασούλαγαν τον τηγανισμένο γαύρο και περίμεναν να λιγοψυχήσω αλλά εμένα η ιστορία της Σαρακοστής με είχε επηρεάσει τόσο που έφαγα για πρώτη φορά φακές χωρίς να γκρινιάζω. Κι ήταν το πρώτο Πάσχα που στο σπίτι μας εκτός από αρνί στη σούβλα, τηγανίσαμε και ... γαύρο. Ρεγάλο της Σμυρνιάς για το τέλος της δικής μου Σαρακοστής.

Μ.Κ. 

Το παρόν άρθρο δημοσιεύεται στο ekriti και υπόκειται στους νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή του καθ’ οιονδήποτε τρόπο χωρίς την απαραίτητη παραπομπή (link) στην ιστοσελίδα που το δημοσίευσε.