Ανανέωση ή μια από τα ίδια; Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Ο διακαής πόθος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι η αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές. 
Προϋπόθεση φυσικά είναι να κρατηθεί η δημοσκοπική υπεροχή της, μέχρι τις εκλογές και να αυξήσει το νέο εκλογικό «αίμα» από τις τάξεις των αναποφάσιστων ψηφοφόρων. Μια ακόμη παράμετρος της αυτοδυναμίας, θα είναι ο αριθμός των κομμάτων που θα μπουν στη νέα Βουλή. Αν είναι πεντακομματική, ακόμη και μια διαφορά του πρώτου με τον δεύτερο της τάξης του τρία τοις εκατό, δίνει την πολυπόθητη αυτοδυναμία στο πρώτο κόμμα. Μια ακόμη απαραίτητη προϋπόθεση, είναι να γίνουν εθνικές εκλογές στην ώρα τους και να μην έχουμε άλλες περιπέτειες, όπως αφήνεται να εννοηθεί από μερικούς αρθρογράφους. 

Το κυβερνών κόμμα θα προσπαθήσει, στο χρόνο που μένει μέχρι τις εκλογές, να «ξεδιπλώσει» τη νέα στρατηγική του, που θα αφορά πρωτοβουλίες για κοινωνικές παροχές, συνταγματική αναθεώρηση, σχέσεις με εκκλησία. Στόχος η μείωση της δημοσκοπικής ψαλίδας από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που προβληματίζεται αν θα συνεχίσει να συντηρεί σε έντονο βαθμό τη Συμφωνία των Πρεσπών, ή θα κρατήσει χαμηλά την αντιπαλότητα στο θέμα με την κυβέρνηση. Είναι δύσκολο να αντιμετωπίζεις τη φωτιά με φωτιά και στην αξιωματική αντιπολίτευση το ξέρουν. 

Η «αχίλλειος πτέρνα» των προβλέψεων της έκβασης των επόμενων εθνικών εκλογών, είναι τα μακιγιαρισμένα δημοσκοπικά ευρήματα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, οι fake αναλύσεις και βαθυστόχαστες δηλώσεις αργυρώνητων αρθρογράφων, και το «βουβό κύμα» των περίπου τεσσάρων εκατομμυρίων ψηφοφόρων που ζουν στα όρια της φτώχειας. Μπορεί να δείξουν τιμωρητική διάθεση, αγανάκτηση, αδιαφορία, απαξίωση ή ακόμη να εξαγοραστούν για ένα κομμάτι ψωμί και να πιαστούν στον ύπνο, από ένα νέο αφήγημα περί ελπίδας που ξανάρχεται!

Θα δούμε «πράγματα και θαύματα» από τους πρωταγωνιστές αλλά και από τους κομπάρσους των εκλογών. Θα δούμε να γίνεται το «άσπρο – μαύρο», να βγαίνουν σκελετοί από τα ντουλάπια, αντιδεξιά και αντιαριστερά σύνδρομα, κατηγορίες για διαφθορά νέες αποκαλύψεις για off shores και πολλούς ακόμη ευφάνταστους τρόπους αλλαγής ατζέντας, αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης  και «ταλαιπωρίας» του εκλογικού σώματος με θέματα ανούσια, χάριν εντυπωσιασμού.

Οι ψηφοφόροι πολίτες αραχτοί στους καναπέδες, τρώγοντας, πίνοντας και μονίμως σχολιάζοντας τα κακώς κείμενα, περιμένουν τη σωτηρία από  μηχανής Θεό, απέχοντας από την κάλπη. Έχουν εκδηλώσει το θυμό και την οργή τους, μέσα από τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, θεωρώντας ότι αυτό είναι αρκετό.

Όσο προχωράμε προς τις εκλογές θα βομβαρδιζόμαστε από αναλύσεις και προβλέψεις, ευχολόγια πολιτικά, ληγμένα τσιτάτα και αφυδατωμένο πολιτικό λόγο, εργαλεία αχαλίνωτης αντιπαλότητας και αυταρχικής προπαγάνδας των πολιτικών μας κομμάτων. 
Στην πολιτική, οι ευθύγραμμες και λογικές εξελίξεις έχουν σταματήσει προ πολλού να ισχύουν. Οι κοινωνίες αλλάζουν και οι ψηφοφόροι έγιναν απρόβλεπτοι.

Η κοινή λογική είναι είδος προς εξαφάνιση στην πολιτική. Μετά από τόσα μνημόνια, παρατηρείται μια απάθεια και σιωπηλή υποταγή των άλλοτε αγανακτισμένων πολιτών. Πόσο ακόμη θα πληρώνουμε το «γερασμένο» πολιτικό σύστημα, τους βερμπαλισμούς από «αφιονισμένους» πολιτικούς κατώτερους των περιστάσεων. Το σάλπισμα της ανανέωσης του πολιτικού μας συστήματος, δεν θα έρθει ούτε από τα πολλά υποσχόμενα μητρώα στελεχών των κομμάτων, ούτε από τις μεταγραφές «ξοφλημένων» πολιτικών προσώπων. Θα έρθει μόνο από την αλλαγή των κριτηρίων επιλογής πολιτικών, από τους πολίτες. Διαφορετικά, μια από τα ίδια!

Ο Θανάσης Παπαμιχαήλ είναι επικοινωνιολόγος.