Από το κακό, στο χειρότερο….

Τα ερωτήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία είναι: Που βαδίζει η χώρα; Ως πότε θα συνεχισθεί η λιτότητα; Υπάρχει ελπίδα για καλύτερο μέλλον; Ποιο κόμμα και με ποιον αρχηγό θα μας βγάλει από το αδιέξοδο;
Δυστυχώς, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί τίποτα. Εκ των πραγμάτων- και των συνθηκών που καθημερινά βιώνουμε – δεν υπάρχουν περιθώρια αισιοδοξίας. Τα πολιτικά κόμματα που έχουν την ευθύνη για την διακυβέρνηση της χώρας, βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου και μάλλον ζουν σε άλλο πλανήτη. Δεν εξηγείται διαφορετικά, η συμπεριφορά τους και η στάση τους απέναντι στην κοινωνία. Τα έργα τους απογοητεύουν, αντί να ενθαρρύνουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ (και οι ΑΝ.ΕΛ.) που κυβερνούν σήμερα, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η παραμονή τους στην εξουσία, με οποιοδήποτε κόστος. Μπροστά σ’ αυτή την επιθυμία τους δεν δίστασαν να ξεπουλήσουν ακόμη και την ίδια την ιδεολογία τους (ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ), προδίδοντας όλες τις προεκλογικές εξαγγελίες τους (διαγραφή χρέους, κατάργηση μνημονίων, επαναφορά βασικού μισθού και συντάξεων στην προ κρίσης εποχή, κατάργηση ΕΝΦΙΑ, μείωση φορολογίας κι ένα σωρό άλλες υποσχέσεις, οι οποίες αποδείχτηκαν ψεύτικες), με τις οποίες παραπλάνησαν τους ψηφοφόρους και «άρπαξαν» την ψήφο τους. Ένα άλλο μέλημα των κυβερνώντων είναι, με ποιον τρόπο, θα εμποδίσουν τα άλλα κόμματα να εκλεγούν στην κυβέρνηση. Για το σκοπό αυτό – και μάλιστα τη στιγμή που η Ευρώπη κι ολόκληρος ο κόσμος ζει ιστορικές στιγμές με το BREXIT – βάζουν θέμα αλλαγής του εκλογικού νόμου , με στόχο να μην ξαναβγεί αυτοδύναμη κυβέρνηση! Αν είναι δυνατόν να υπάρχουν κόμματα ευθύνης (;) που να θέλουν την ακυβερνησία.

Στη ΝΔ ο νέος Πρόεδρός της Κυριάκος Μητσοτάκης, παρέλαβε ένα κόμμα απαξιωμένο μεν στη συνείδηση των πολιτών , αλλά με ισχυρή κομματική βάση (τη μεγαλύτερη απ’ όλα τ’ άλλα κόμματα) Αντί λοιπόν να κοιτάξει, πως θα διευρύνει τη βάση αυτή και πως θα πείσει τους ψηφοφόρους ότι αντιπροσωπεύει το καινούργιο , το σύγχρονο και το άφθαρτο, εγκλωβίστηκε κι αυτός στα κομματικά γρανάζια των φθαρμένων πολιτικά προσώπων και στα ίδια λάθη των προκατόχων του, τα οποία οδήγησαν τη ΝΔ σε πολύ χαμηλά ποσοστά και στην απαξίωσή της. Το τραγικό είναι, ότι στο «άνοιγμα προς το κέντρο» που επιχείρησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, περιλάμβανε τα αποτυχημένα στελέχη που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ. Και φυσικά, έκανε τελικά «μια τρύπα στο νερό». Αλήθεια, δεν υπάρχουν άτομα στο επιτελείο του νέου αρχηγού της ΝΔ να του υποδείξουν να «ξεσαβουρώσει» το κόμμα από τα βαρίδια του παρελθόντος; Δεν υπάρχουν νέοι άνθρωποι άφθαρτοι και με καλά βιογραφικά για να στελεχώσουν το κόμμα; Πρέπει να είναι στο προσκήνιο οι ίδιοι που ευθύνονται για την καταστροφή της χώρας; Πόσο μυαλό χρειάζεται για να καταλάβει ο νέος αρχηγός της ΝΔ ότι με φθαρμένα υλικά δεν χτίζεις το καινούργιο; Το παλιό , όποιο περιτύλιγμα κι αν του βάλεις , πάλι παλιό θα είναι. Και το παλιό της ΝΔ απέτυχε παταγωδώς. Γι αυτό πρέπει να πάει στο σπίτι του. Θα τολμήσει να το κάνει αυτό ο νέος αρχηγός της ΝΔ ; Αν το κάνει , έχει ελπίδες και μαζί του η χώρα. Αν όχι, τότε … κλάψτα Κυριάκο…

Το ΠΑΣΟΚ έχασε από καιρό τον προσανατολισμό του. Γι αυτό φρόντισε ο Γιώργος Παπανδρέου, που πέτυχε μέσα σε λίγους μήνες διακυβέρνησης να μετατρέψει το κόμμα του πατέρα του σε … απόκομμα! Τα περισσότερα κορυφαία στελέχη του μεγάλου ΠΑΣΟΚ το εγκατέλειψαν και η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του βρήκαν πολιτική στέγη στο ΣΥΡΙΖΑ. ΟΙ μόνοι που δεν το συνειδητοποιούν ακόμη ότι το ΠΑΣΟΚ έκλεισε τον κύκλο του ως κόμμα είναι η Πρόεδρος Φώφη και οι συν αυτής στην κομματική ιεραρχία.

Το ΚΚΕ υπάρχει για να υπάρχει. Συρρικνωμένο στο μικρό ποσοστό του, αρκείται στην εσαεί άρνησή του σε όλα και την επιβίωσή του από την κρατική επιχορήγηση.

Το ΠΟΤΑΜΙ αναζητεί διαρκώς τρόπους για την δημιουργία μια νέας ευρύτερης πολιτικής δημοκρατικής παράταξης. Η πολυφωνία των στελεχών του , το αποδυναμώνει διαρκώς. Μακάρι να ευοδωθούν οι προσπάθειες για ένα νέο πολιτικό σχηματισμό που θ’ αποτελέσει εναλλακτική πρόταση στην κοινωνία.

Τα υπόλοιπα μικρά κόμματα, εξυπηρετούν τα μικροσυμφέροντα των αρχηγών τους. Αν σταματήσει η κρατική χρηματοδότησή τους (και πρέπει να σταματήσει) τότε, μάλλον, θα πάψουν να υπάρχουν αφού δεν θα αντέξουν την οικονομική συντήρησή τους.
Με αυτό το πολιτικό τοπίο που περιγράψαμε , μην απορείτε γιατί η χώρα μας βαδίζει απ΄ το κακό στο χειρότερο….

Βασίλης Σκουταράς