Επιχειρησιακές σχέσεις – Το ισχυρό χαρτί στην οικονομική κρίση

Αδιαμφισβήτητα οι δύσκολες οικονομικά συνθήκες που ταλανίζουν τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια δυσκολεύουν το επιχειρείν. Οι managers καλούνται να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα της εκάστοτε επιχείρησης, λαμβάνοντας υπ' όψιν παράγοντες οι οποίοι είναι αλληλένδετοι μεταξύ τους. Η έλλειψη ρευστότητας, η αβεβαιότητα, η υψηλή φορολόγηση, η προπληρωμή προϊόντων και υπηρεσιών εντός και εκτός των εθνικών μας συνόρων, το υψηλό κόστος δανεισμού και η κατάρρευση του κατασκευαστικού τομέα δημιουργούν ένα ιδιαίτερα εχθρικό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις και τη λειτουργία τους. Πλέον, οι διοικήσεις καλούνται να βρουν λύσεις που αφορούν στον λειτουργικό προγραμματισμό των εταιρειών τους.

Επιπλέον, αυτές οι συνθήκες καθιστούν ακόμη πιο αναγκαία την λήψη ριζοσπαστικών αποφάσεων που ενώνουν τις επιχειρήσεις. Με άλλα λόγια, συστατικό στοιχείο βελτίωσης της μειωμένης ρευστότητας είναι η συνεργασία, η ειλικρίνεια και η διάχυση της πληροφορίας πέρα από το στενό εσωτερικό περιβάλλον ενός οργανισμού. Δηλαδή, απαιτείται η ανάπτυξη δια-εταιρικών σχέσεων με μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση και των δύο πλευρών. Η κίνηση αυτή θα δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα ώστε οι εταίροι να λειτουργούν με βάσει το κοινό συμφέρον, διασφαλίζοντας παράλληλα τη βιωσιμότητά τους. Πολλές φορές, η θέσπιση από κοινού στρατηγικών στόχων βοηθά σημαντικά, με αποτέλεσμα οι δύο πλευρές να κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση. Βέβαια, είναι δύσκολο στην εφαρμογή η πραγματική δημιουργία στενών επιχειρησιακών σχέσεων, εξαιτίας της αβεβαιότητας και του φοβικού κλίματος που επικρατεί. Συνήθως, οι επιχειρήσεις τείνουν να είναι εσωστρεφείς φοβούμενες τον ανταγωνιστή, προσπαθώντας παράλληλα να κρατήσουν τα ισχυρά διαπραγματευτικά τους χαρτιά μακριά από τον συνεργάτη τους.

Επιπροσθέτως, το σύνολο των ελληνικών επιχειρήσεων είναι πολύ μικρές και γι' αυτό αντιμετωπίζουν σημαντικό πρόβλημα χρηματοδότησης. Το πλεονέκτημα όμως αυτών των 
οργανισμών είναι η ευελιξία και η γρήγορη αντίδραση. Η πληροφορία γίνεται γνωστή άμεσα και το οποιοδήποτε πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι επιπτώσεις θα είναι μικρότερες σε σχέση με επιχειρήσεις που αφήνουν ένα ζήτημα να διογκώνεται δίχως να το επιλύσουν. Άλλωστε, η νοοτροπία της συνεργασίας μεταξύ δύο πλευρών μειώνει τις επιπτώσεις (οικονομικές και κοινωνικές), 
επιτυγχάνοντας διασπορά ρίσκου. Ωστόσο, στην πλειοψηφία τους, οι εταιρείες προχωρούν 
σε μονομερείς ενέργειες που παγώνουν τις επιχειρησιακές σχέσεις προκαλώντας αρνητικές 
αλυσιδωτές αντιδράσεις.

Γι' αυτό το λόγο θεωρείται απαραίτητο η δημιουργία στρατηγικών συνεργασιών με μακροχρόνιο ορίζοντα. Οι σχέσεις αυτές θα οικοδομηθούν κάτω από κανόνες που θα εξυπηρετούν το σύνολο των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον ίδιο κλάδο και στην ίδια γεωγραφική περιοχή και που οι δραστηριότητές τους αλληλοσυμπληρώνονται.

του Μάνου Κοκκινέλη
MSc BEFB / University of Portsmouth 
BA Business / Nottingham Trent University