Η αλήθεια για τα 196 ακίνητα των Χανίων που εκχωρήθηκαν στο Υπερταμείο - Του Β. Διγαλάκη

Πριν από λίγες ημέρες αποκαλύφθηκε ότι η κυβέρνηση, με απόφαση του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, εκχώρησε στην Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε. (ΕΤΑΔ, θυγατρική του λεγόμενου Υπερταμείου) 196 ακίνητα – «φιλέτα» των Χανίων και συνολικά 10.119 ακίνητα σε όλη τη χώρα.

Με τις απαντήσεις που δόθηκαν από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργο Σταθάκη – ο οποίος είναι μέλος του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ), που εισηγήθηκε την εκχώρηση των ακινήτων – και από τη Νομαρχιακή Επιτροπή Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρήθηκε, για ευνόητους λόγους, η υποβάθμιση του ζητήματος. Το περιεχόμενο των απαντήσεων είναι παραπλανητικό και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα καθώς δεν αναφέρονται όλα τα δεδομένα, με βάση τα οποία μπορούν οι πολίτες να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα. 

Κατά τη διάρκεια της «υπερήφανης διαπραγμάτευσης», το καλοκαίρι του 2015, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υπέγραψε κάτι που δεν είχε αποδεχτεί καμία προηγούμενη κυβέρνηση: την υποθήκευση όλης της περιουσίας του Δημοσίου για 99 χρόνια ως ενέχυρο στους δανειστές. Ο εφαρμοστικός νόμος 4389/2016 του τρίτου μνημονίου, με τον οποίο ιδρύθηκε το Υπερταμείο, προβλέπει τα ακόλουθα:

Α) Στην παράγραφο 4 του άρθρου 196 αναφέρεται πράγματι ότι μεταβιβάζονται η κυριότητα και νομή όλων των ακίνητων περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου στην ΕΤΑΔ, με την εξαίρεση αιγιαλών, παραλιών, παρόχθιων εκτάσεων, υδρότοπων, περιοχών Ramsar και Natura, αρχαιολογικών χώρων, αμιγώς δασικών εκτάσεων κλπ. 

Προς στιγμήν, λοιπόν, μπορεί κανείς να υποθέσει ότι τα ακίνητα που βρίσκονται εντός του αρχαιολογικού χώρου της παλιάς πόλης των Χανίων εξαιρούνται από την «αξιοποίηση» που σχεδίασε και υλοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Β) Στην παράγραφο 5, όμως, του ίδιου άρθρου (196) αναφέρεται ότι ακόμη και τα ακίνητα που εξαιρούνται από τη μεταβίβαση, παραμένουν μεν στην κατοχή του Ελληνικού Δημοσίου, τελούν, όμως, υπό τον έλεγχο του Υπερταμείου, το οποίο είναι αρμόδιο για τη διαχείρισή τους.

Γ) Ο κ. Σταθάκης υποστήριξε στη δήλωσή του ότι «προβλέπεται ρητά η επιστροφή των ακινήτων που έχουν ιδιαίτερο πολιτιστικό, ιστορικό ή περιβαλλοντικό ενδιαφέρον». Η δυνατότητα επιστροφής ακινήτων στο Ελληνικό Δημόσιο πράγματι προβλέπεται στο νόμο του Υπερταμείου. Σύμφωνα με την παράγραφο 10 του άρθρου 196, όμως, για την επαναμεταβίβαση από την ΕΤΑΔ στο Ελληνικό Δημόσιο απαιτείται η προσυπογραφή του Εποπτικού Συμβουλίου. 

Το Εποπτικό Συμβούλιο, το ισχυρό διοικητικό όργανο του Υπερταμείου, εκλέγει, διορίζει και εποπτεύει τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΤΑΔ. Σύμφωνα με το άρθρο 191, απαρτίζεται από πέντε μέλη, τρία εκ των οποίων επιλέγονται από το Ελληνικό Δημόσιο, ενώ τα δύο άλλα (μεταξύ των οποίων και ο Πρόεδρος) επιλέγονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Ιδιαίτερη σημασία έχει η παράγραφος 6 του άρθρου 191, σύμφωνα με την οποία οι αποφάσεις του Εποπτικού Συμβουλίου λαμβάνονται κατόπιν θετικής ψήφου τουλάχιστον τεσσάρων (4) μελών.

Για την επαναμεταβίβαση, λοιπόν, των ακινήτων δεν αρκούν οι 3 ψήφοι των ισάριθμων μελών που επιλέγονται από το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά απαιτείται απαραιτήτων η σύμφωνη γνώμη των δανειστών, δηλαδή του ενός, τουλάχιστον, από τα δύο μέλη, τα οποία έχουν διοριστεί στο Υπερταμείο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Αν οι δανειστές αρνηθούν, επιστροφή ακινήτων στο Ελληνικό Δημόσιο δεν είναι δυνατόν να γίνει!

Συνοψίζοντας, αν δει κανείς συνολικά τον άθλιο νόμο 4389/2016 υποθήκευσης της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου για 99 έτη (και όχι μόνο την παράγραφο 4 του άρθρου 196 που επέλεξαν επιλεκτικά να παρουσιάσουν ο κ. Σταθάκης και η Νομαρχιακή Επιτροπή Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ), προκύπτουν δύο βασικά συμπεράσματα:

• Ακόμη και τα ακίνητα που εξαιρούνται, όπως αυτά που βρίσκονται στον αρχαιολογικό χώρο της παλιάς πόλης, τελούν υπό τον έλεγχο του Υπερταμείου που είναι αρμόδιο για τη διαχείρισή τους.
• Για επιστροφή των ακινήτων αυτών στο Ελληνικό Δημόσιο απαιτείται η σύμφωνη γνώμη των δανειστών.

Προκαλεί έκπληξη ότι τα ίδια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που στηρίζουν αυτές τις επιλογές (Υπερταμείο), μέμφονταν πρόσφατα την προηγούμενη Διοίκηση του Πολυτεχνείου Κρήτης για την απόφασή της να αξιοποιήσει με απόλυτη διαφάνεια τα κτίρια στην παλιά πόλη των Χανίων, που αποτελούν περιουσιακό στοιχείο του Ιδρύματος, η οποία ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 2017. Ο φαρισαϊσμός τους αποκαλύπτεται πλήρως, αν κανείς λάβει υπόψη του τα παρακάτω:

• Το Πολυτεχνείο διατηρεί την πλήρη κυριότητα των κτιρίων, τα οποία εκμίσθωσε μετά από διεθνή δημόσιο πλειοδοτικό διαγωνισμό για περίοδο 25 ετών, σε αντίθεση με το Υπερταμείο, όπου τα ακίνητα ανήκουν και διαχειρίζονται από αυτό, με τις προϋποθέσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω.
• Ο επενδυτής δεσμεύεται να προχωρήσει σε αναστηλωτική διάσωση (κόστους €18 εκατ.) των τριών ιστορικών και ετοιμόρροπων κτιρίων της παλιάς πόλης. Το Πολυτεχνείο θα έχει τον απόλυτο έλεγχο των παρεμβάσεων που θα πραγματοποιηθούν με τη συνεργασία των αρμόδιων αρχών για την αξιόπιστη εφαρμογή των αυστηρών πολεοδομικών κανόνων της ιστορικής περιοχής.
• Τα έσοδα από την εκμίσθωση ύψους €8,9 εκατ. αποτελούν έσοδα του Πολυτεχνείου που θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά και μόνο για τις ανάγκες του Ιδρύματος και των φοιτητών του. Δεν διαχειρίζονται από το Υπερταμείο και δεν αποτελούν υποθήκη προς τους δανειστές. 
• Μετά την πάροδο της 25ετίας, τα κτίρια και οι εγκαταστάσεις επιστρέφουν στο Πολυτεχνείο σε άριστη λειτουργική κατάσταση.
• Προβλέπονται στη σύμβαση: ανάπλαση της παρακείμενης πλατείας, με ελεύθερη πρόσβαση των δημοτών και επισκεπτών της πόλης των Χανίων, δημιουργία χώρων αναψυχής  εντός και εκτός των κτιρίων προσβάσιμων στην κοινωνία των Χανίων,  υπαίθριο αμφιθέατρο, παρατηρητήριο του Ενετικού Λιμένα, καφέ, εστιατόριο, εκθεσιακός χώρος, συνεδριακό κέντρο.
• Δημιουργούνται περισσότερες από 200 θέσεις εργασίας.

Στην περίπτωση των ακινήτων του Πολυτεχνείου Κρήτης, διασφαλίστηκε στο ακέραιο το συμφέρον του Ιδρύματος, το δημόσιο συμφέρον. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί το ίδιο για τα ακίνητα που εκχωρήθηκαν στο Υπερταμείο;

Του Βασίλη Διγαλάκη - Τέως Πρύτανης Πολυτεχνείου Κρήτης