Η Οδύσσεια ενός κράτους. Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Το σκηνικό της ακραίας πόλωσης που συνεχίζει να διαμορφώνεται ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα, ουδόλως ενδιαφέρει τον πολίτη που ασφυκτιά να τα φέρει βόλτα, ούτε οι βαρείς χαρακτηρισμοί για επιστροφή σε «μαύρες» ημέρες παρακολούθησης των πολιτών, καταπάτησης ανθρώπινων δικαιωμάτων, αδιαφάνεια, αναξιοκρατία και πάσης φύσεως κατηγορίες για συστήματα διαπλοκής στο παρελθόντα χρόνο.

Μισές αλήθειες και ολόκληρα ψέματα από όλους, κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Με μια κοινωνία σε κατάσταση πανικού, για την επιβίωση της, με μια οικονομία στα όρια εμφράγματος, με ανασφάλεια να κυριαρχεί καθημερινά στη ζωή των πολιτών και με ένα κράτος να προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του εν μέσω, προσφυγικών ροών και τουρκικών προκλήσεων.

Όσον  αφορά για τους πολιτικούς ταγούς μας, αυτοί περί των ποδοσφαιρικών τυρβάζουν!

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση δεν έχουν καταλάβει, ότι χρέος τους είναι να αναδεικνύουν και να ικανοποιούν τις ανάγκες και τα αιτήματα των πολιτών και όχι τον τρόπο για να επανεκλεγούν.

Αν πιστεύουν ότι θα επανεκλεγούν, αν κονταροχτυπιούνται στο κοινοβούλιο και στα τηλεοπτικά παράθυρα, ή σηκώνουν «τα γάντια» των προκλήσεων, πλανώνται πλάνην οικτρά! Οι παλιές καλές ημέρες, όπου ο άκρατος λαϊκισμός χωρίς αναστολές, ένα ελκυστικό σύνθημα και ένα «διαφορετικό» επικοινωνιακό κόνσεπτ, αρκούσαν για να κερδίσουν  το ενδιαφέρον των πολιτών, πέρασαν ανεπιστρεπτί.

Σήμερα οι πολίτες θέλουν πολιτικές, που δίνουν απαντήσεις στα καθημερινά τους προβλήματα. Τους φόρους που τους τσακίζουν, τον κίνδυνο να χάσουν το σπίτι τους, την απώλεια της θέσης εργασίας τους, που με τόσο κόπο και θυσίες εξασφάλισαν, το βιός τους που απέκτησαν ή κληρονόμησαν. Ακόμη και για την κλιματική αλλαγή αδιαφορούν, σε μεγάλο βαθμό, και ανησυχούν περισσότερο για τη δική τους αλλαγή επιβίωσης.

Είμαστε μια χώρα απίθανων πολιτικών και πολιτών. Ένας συνδυασμός ατόμων με απίστευτη αλαζονεία, παντελή άγνοια και ποινικοποίηση κάθε αποκλίνουσας άποψης από τη δική τους, και σε μεγάλο βαθμό κατάφορη διαστρέβλωση της πραγματικότητας.

Και για του λόγου το αληθές, ρίξτε μια ματιά στην καθημερινότητα. Άλλοτε για γέλια και άλλοτε για κάματα. Ένας θορυβώδης χαρτοπόλεμος ειδήσεων, μας κατακλύζει. Πολιτικοί καβγάδες, ανακύκλωση διαπλοκής, αντεγκλήσεις, φωνασκίες, απίστευτοι συμψηφισμοί, πεζοδρομιακοί διάλογοι, λεξιπενία ταγών, για ψύλλου πήδημα, θεριό ανήμερο η κοινωνία! Η οικονομική κρίση της δεκαετίας, άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της. Άφησε ένα βαθύ ρήγμα εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και πολιτικών.

Η σχέση των δύο αυτών μερών είναι ένα «νόμισμα στο αέρα». Να δούμε που θα κάτσει, αν και οι πολίτες αδιαφορούν για την έκβαση και οι πολιτικοί αδυνατούν να σφυγμομετρήσουν την κοινωνία.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η μοναδική στρατηγική διοίκησης του κράτους, από τους μέχρι σήμερα πολιτικούς μας, είναι η στρατηγική του «βλέποντας και κάνοντας». Βλέπουμε τις δημοσκοπήσεις και διορθώνουμε ότι δεν αρέσει τους πολίτες – ψηφοφόρους μας. Χωρίς όραμα, με τετριμμένα συνθήματα περί ισότιμης ανάπτυξης, «συμβόλαια» με το λαό. Συμβόλαιο εξόδου από την πολιτική, πολλών πολιτικών που έφεραν τη χώρα, στα σημερινά χάλια, χρειάζεται!

Ο Θανάσης Παπαμιχαήλ είναι επικοινωνιολόγος