…κι αν κάτσει στραβή στη βάρδια σας! Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Πολιτική και σκάνδαλα. Σεξ και πολιτική. Χρήμα και πολιτική. Λέξεις συχνά συνυφασμένες στα εξώφυλλα εφημερίδων, περιοδικών και στους τίτλους των ειδήσεων στα ηλεκτρονικά μέσα. Έκτακτες ειδήσεις στο διαδίκτυο. Τι μπορεί να πάει «στραβά» στην καθημερινότητα ενός πολιτικού; Τα πάντα.

Από απροσεξία, από αμέλεια, από υπέρμετρο εγωισμό, από ατυχία, από, από, από. Από εκατοντάδες αιτίες. Την κάθε είδους αποκάλυψη ακολουθεί ο πανικός και τις περισσότερες φορές η παραίτηση ή η περιθωριοποίηση στα αζήτητα της πολιτικής σκηνής.

Οι απειλές για την εικόνα ενός δημόσιου προσώπου προέρχονται από διάφορα μέτωπα, λασπολογία, ανταγωνισμός ή ακόμα και κάποιος λανθασμένος χειρισμός από την πλευρά του.
Μια κρίση αρνητικής δημοσιότητας, μια «στραβή στη βάρδια», όπως ελέχθη, μπορεί να βλάψει την εικόνα του πολιτικού και να δώσει προβάδισμα στους ανταγωνιστές του, αμηχανία στους υποστηρικτές του και να προκαλέσει το λεγόμενο «boomerang effect», επηρεάζοντας ακόμη και τους ουδέτερους ψηφοφόρους.

Ανεξάρτητα από το τέλος της κρίσης, πλημμύρες, φωτιές, σεισμοί, ροζ και οικονομικά σκάνδαλα, η πρόληψη και η άμεση αντίδραση του δημόσιου προσώπου μπορεί να αποβεί ακόμα και θετική για την εικόνα του. Οι κρίσεις απαιτούν συντονισμό και γρήγορα αντανακλαστικά.
Στις μέρες μας, οι κρίσεις αποτελούν περισσότερο μια πραγματικότητα παρά μια κακή είδηση  ή μια στραβή στη βάρδια.

Αυτό θα πρέπει κάθε δημόσιο πρόσωπο να το ακολουθεί, και να συνειδητοποιήσει ότι με κατάλληλο σχεδιασμό, είναι δυνατόν να μετατρέψει την αρνητική πλευρά της κρίσης, σε θετική. Μια κρίση είναι ένας «κίνδυνος» και μια «ευκαιρία» που πρέπει να συνειδητοποιηθεί από κάθε πολιτικό για να διαφυλάξει την πολιτική του πορεία, από τα διάφορα «πλήγματα» που μπορεί να τσαλακώσουν την εικόνα του.

Η συνήθης αμέλεια των πολιτικών, να βάλουν στο κάδρο της πολιτικής τους πορείας και την πιθανότητα να «σκάσει» πρόβλημα, τους βρίσκει παντελώς απροετοίμαστους.
Πώς να διαχειριστούν το πρόβλημα, την αρνητική δημοσιότητα, πως θα ξεφύγουν από τον κίνδυνο. Πελαγοδρομούν ανάμεσα στις προτεινόμενες συμβουλές από φίλους, γνωστούς και γενικά ερασιτέχνες της επικοινωνίας.

Τις περισσότερες φορές τα κάνουν χειρότερα λόγω κακού χειρισμού.

Από την αρχή που αναλαμβάνει ένα δημόσιο αξίωμα θα έπρεπε να γνωρίζει τα πιθανά είδη κρίσεων, που μπορεί να τον πλήξουν. Και θα έπρεπε να είναι έτοιμος να χαράξει την προσωπική επικοινωνιακή του τακτική. Να γνωρίζει, ποια κοινά και με ποια μηνύματα θα πρέπει πρώτα να ενημερωθούν και ποιοι, από την ομάδα του θα αναλάβουν το δύσκολο έργο της επικοινωνίας και με ποια στρατηγική, αμυντική ή επιθετική, εμποδίζοντας μια άσχημη κατάσταση να γίνει χειρότερη.
Στη συνέχεια ακολουθεί ο δρόμος προς την αποκατάσταση της εικόνας του, ακολουθώντας τις συμβουλές «μπαρουτοκαπνισμένων» σε διαχείριση κρίσεων, συμβούλους επικοινωνίας.

Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος