Κωδικός «Επόμενη μέρα». Tου Θανάση Παπαμιχαήλ

«Μη σου δώσει ο Θεός όσα μπορείς να αντέξεις», έλεγαν οι παλαιότεροι. Μας έκλεισαν μέσα για έναν ολόκληρο χρόνο και αντέξαμε. Ποιος θα το πίστευε και ακόμη δεν ξέρουμε πότε θα μας ανοίξουν τις πόρτες της κυκλοφορίας, από δήμο σε δήμο, από νομό σε νομό.

Κάθε Παρασκευή ακούμε την γνωστή μας επιτροπή να μας δίνει τη «γραμμή» της επόμενης εβδομάδας, χωρίς να αφουγκράζεται  τις ανάγκες της κοινωνίας.

Όσον αφορά την «επιστροφή» στην κανονικότητα, κανείς δεν μπορεί να την προβλέψει. Η βιωσιμότητα του covid-19 είναι αβέβαιη και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει πως θα εξελιχθεί.

Άγνωστος Χ και ο προορισμός, άγνωστος και Ψ και το ταξίδι. Φυσικά, η ανασφάλεια αυτή δεν αφορά μόνο τη χώρα μας, αλλά έχει επηρεάσει ολόκληρη την υφήλιο. Τα εμβόλια λειτουργούν κατευναστικά στην ανασφάλεια του τοπίου της επόμενης μέρας αλλά θέλουν υπομονή και χρόνο.

Αυτό που ζούμε σήμερα, βλέποντας ένα κράτος να μην προλαβαίνει τις εξελίξεις, με κυρίαρχη την αγωνία του, να πείσει τους κουρασμένους, απογοητευμένους, οργισμένους πολίτες ότι βρισκόμαστε στο τέλος της πανδημίας. 

Μπροστά στην ορατότητα της μετά- πανδημίας περιόδου, δηλαδή στην «επόμενη μέρα», το επιτελικό μας κράτος, ακολουθεί τη γνωστή στρατηγική, βλέποντας και κάνοντας! 

Ο κωδικός «επόμενη μέρα», αναγκάζει τα κόμματα εξουσίας να «ψαρεύουν» για το νέο προεκλογικό τους αφήγημα σε αχαρτογράφητα νερά. Η πρώτη παραδοχή των εχόντων την ευθύνη, στο πολιτικό πεδίο, του καθορισμού του νέου αφηγήματος είναι η εξάρτηση του σε μεγάλο βαθμό από το χρόνο μέχρι την «επόμενη μέρα» και από τα νέα ζητούμενα και ανάγκες της κοινωνίας. Να τους υπενθυμίσουμε ότι το βασικό κριτήριο ψήφου των πολιτών, είναι το συμφέρον, η τσέπη τους. Η ιδεολογία ακολουθεί!

Στις αντιπαραθέσει των κομμάτων στο κοινοβούλιο, στις καθημερινές δηλώσεις του στα ΜΜΕ, αποτυπώνεται ένα κλίμα δυσφορίας της εξουθενωμένης κοινωνίας, οι κοινωνικές ανισότητες, ο εγκλωβισμός των νεότερων γενιών, ο φόβος και η αγωνία του καταστηματάρχη, του μισθοσυντήρητου, των ευπαθών ομάδων και των γυναικών που έχουν και το μεγαλύτερο μερίδιο στα ποσοστά της ανεργίας.

Παρά τα συνεχή δημοσκοπικά ευρήματα, την περιορισμένη φθορά της κυβέρνησης και τους σκληρούς χαρακτηρισμούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης, τον πόλεμο των αντιφάσεων, τις φωνές διχασμού και παραπληροφόρησης, το αφήγημα των πολιτικών κομμάτων για την επόμενη μέρα, θα πρέπει να είναι συνετό, ρεαλιστικό, αναπτυξιακό για να αποδώσει εκλογικούς «καρπούς».

Να αφήσει τις πληγές του παρελθόντος πίσω και να σηματοδοτήσει την απαρχή μια νέα ενωτικής περιόδου, μια φυγή προς τα εμπρός, με αναγκαίο ένα μίνιμουμ συνεννόησης όλων των δυνάμεων. Η ανοσία της αγέλης, θα αργήσει τουλάχιστον αρκετό χρόνο ακόμη, με αποτέλεσμα η επόμενη μέρα, να καθυστερήσει να έρθει μαζί με το επόμενο βήμα πολιτών και πολιτικών για την ανάταξη της κοινωνίας.

Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση δεν κυβέρνησε, απλά έκανε διαχείριση κρίσεων πανδημίας, οικονομίας και το σύνολο της αντιπολίτευσης της ασκούσε κριτική τονίζοντας την επικινδυνότητα και ανεπάρκεια της, στη διαχείριση της πανδημίας και στην αυταρχικότητα της, απέναντι στους πολίτες.

Με το τέλος της πανδημίας και τη λεγόμενη «επιστροφή» στην κανονικότητα, όλα τα πολιτικά κόμματα θα ανοίξουν τα χαρτιά τους, για την επόμενη μέρα. Οι διαφορετικές στρατηγικές προσεγγίσεις που θα παρουσιάσουν, θα αποτελέσουν τη βάση του προεκλογικού τους αφηγήματος. Η εμπιστοσύνη των πολιτών, είναι το κυρίαρχο ζητούμενο. Εμπιστοσύνη που κερδίζεται από τη «βιτρίνα» των πολιτικών προσώπων και την αξιοπιστία λόγων και έργων!

Ο Θανάσης Παπαμιχαήλ είναι επικοινωνιολόγος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

- Πέτσας: Δύσκολο να επιτρέπονται οι μετακινήσεις στους τουρίστες και όχι στους Ελληνες πολίτες

- Χαρίτσης: Κοστολογημένο, ρεαλιστικό και απολύτως αυτονόητο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ

- Ελληνοτουρκικά: Μετατίθεται για την Πέμπτη η συνάντηση Δένδια - Τσαβούσογλου