Λίγο πριν την κάλπη. Της Μαρίας Διακάκη*
Η κρίση και τα μνημόνια σ αυτή τη χώρα, μας έχουν καταστήσει πολίτες που σκέφτονται με ένα ανάποδο και αλλοπρόσαλλο τρόπο. Αλλάξαμε τον τρόπο διαβίωσης και συμπεριφοράς και το κυριότερο, τον τρόπο σκέψης μας, με τις πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ελλάδα, λόγω επιταγών και απαιτήσεων της ΕΕ .
Καθηλωθήκαμε σ΄ ένα καναπέ , φοβισμένοι και απογοητευμένοι, να ακούμε όσα μας σερβίρουν με περισσή δεξιοτεχνία τα μέσα ενημέρωσης, με μόνιμη επωδό τη λέξη “ υπομονή”.
Η ανησυχία και το ενδιαφέρον όλων των κομμάτων, είναι η λαϊκή ετυμηγορία , για την επόμενη μέρα των εκλογών και για την διατήρηση τους στην εξουσία.
Άρα , διανύοντας τις τελευταίες 20 μέρες προς τις κάλπες, ο λόγος όλων, απευθύνεται σε μας, διαβεβαιώνονοντας τους πάντες για τις καλές τους προθέσεις.
Με τεχνικές πειθούς , όπως , εξαγγελίες παροχών από τους μεν και υποσχέσεις από τους δε, φτηνές και άσχετες βολές εκατέρωθεν, και ένα φρικτό ξεκατίνιασμα στα κανάλια ,προσπαθούν να χειραγωγήσουν για άλλη μια φορά, όλους εμάς, που λίγα χρόνια πριν γεμίζαμε πλατείες και διαδηλώναμε το δίκιο του λαού, γιατί πιστεύαμε ότι κάτι θ αλλάξει και για μας..
Διαπιστώσαμε όμως, ότι το τέρας της εξουσίας μεγαλουργεί και τρέφεται συνεχώς από τις δικές μας σάρκες. Σαρκοβόρο και αμείλικτο. Γεύεται την ανικανότητα αντίστασης, την αδιαφορία και την απογοήτευση μας. Του αρέσει η άνεση του καναπέ μας και την τροφοδοτεί συνεχώς. Βολεύεται έτσι και πασχίζει να διατηρήσει αυτή την ανημποριά μας, καταπίνοντας κάθε αντίθετη γνώμη, αφού κανείς δεν αντιστέκεται.
Η κοιλιά του τέρατος όμως, έχει και πεπερασμένα όρια και κάποια στιγμή θα εκραγεί.
Τότε θα ξαμοληθούν με κραυγές και θυμό , όλοι αυτοί που χρησιμοποιήθηκαν σαν εφαλτήριο , προκειμένου κάποιοι, να αναρριχηθούν στην εξουσία, με μοναδικό σκοπό το ίδιον όφελος.
Το ζητούμενο , που μάλλον το ξέρουν όλοι, αλλά το αντιπαρέρχονται με δεξιοτεχνία, είναι η καθημερινότητα των πολιτών που βρίσκουν στο γραμματοκιβώτιο τους κάθε μέρα , λογαριασμούς που δεν μπορούν να πληρώσουν, απειλητικές ειδοποιήσεις τραπεζών κλπ., τη στιγμή που στο σπιτικό τους έχουν ζωτικές υποχρεώσεις προς τα παιδιά, την οικογένεια τους και την επιβίωση τους.
Να μην απορούμε λοιπόν.
Την ανασφάλεια και τον φόβο για το αύριο, την φτωχοποίηση και την οικονομική μετανάστευση, την επέβαλλαν οι πολιτικές της ΕΕ και οι πρόθυμες γονυπετείς κυβερνήσεις που εμείς,πιστέψαμε και εκλέξαμε.
Επιπλέον, η πρόσδεση στο ΝΑΤΟ και η ολοένα μεγαλύτερη ενεργητική συμμετοχή στους σχεδιασμούς του , εκθέτει τη χώρα σε κίνδυνο με απρόβλεπτες συνέπειες για την περιοχή. Σημαίνει δηλαδή, ότι η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα σε Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες παραδομένη στα αμερικανονατοικά συμφέροντα .
Αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση σίγουρα δεν είναι ούτε των πολιτών ούτε των λαών. Είναι μια βάρβαρη και στυγνή οικονομική συναλλαγή μεταξύ των κρατών , προκειμένου να συνεχιστεί η κερδοφορία των αρπακτικών της Ευρώπης σε βάρος των λαών της.
Κάθε εκλεγμένος ή υποψήφιος λοιπόν, ας σκύψει μέσα του να κοιτάξει και να μας πει αν, για μια στιγμή στην καριέρα του, σκέφτηκε να δώσει απαντήσεις για όλα αυτά, την ζοφερή καθημερινότητα και την αγωνία των Ελλήνων για το αύριο, και όχι το προσωπικό του συμφέρον.
Επαφίεται σε μας , αν θέλουμε να μείνουμε στο σκοτεινό αδιέξοδο χωρίς καμιά ελπίδα, ή να δημιουργήσουμε ένα ειρηνικό και ασφαλές μέλλον για μας και τα παιδιά μας πέρα από τα ιδιωτικά συμφέροντα των εκάστοτε κρατούντων..
Το τέρας εγκυμονεί... Ας είμαστε όλοι παρόντες στον τοκετό, γιατί η αδιαφορία σκοτώνει!
Η* Μαρία Διακάκη, είναι πρώην βουλευτής Ηρακλείου