Το μάθημα της φυσικής αγωγής στα σχολεία και η παρακμή της κοινωνίας μας

«Η κοινωνία που δεν λέει την αλήθεια στους νέους της είτε για να τους κολακέψει είτε επειδή τους φοβάται, είναι κοινωνία παρακμής» έλεγε ο μεγάλος σοφός Πλάτων. Ότι το ελληνικό σχολείο έχει πολύ υποβαθμιστεί και όχι παιδεία αλλά συχνά δεν παρέχει ούτε εκπαίδευση στα ελληνόπουλα είναι σε όλους μας γνωστό. Και το τραγικό αστείο είναι ότι, πολλοί από τους κυβερνήσαντες την Ελλάδα που το κατάφεραν αυτό, κάποτε φώναζαν στο Πολυτεχνείο «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία».

Ανάμεσα στα μαθήματα που υποβαθμίστηκαν περισσότερο είναι το μάθημα της φυσικής αγωγής. Και ο λόγος; Κάτι πολύ απλό. Η φυσική αγωγή, είτε κάνουν ασκήσεις οι μαθητές με τις οδηγίες του γυμναστή είτε παίζουν οτιδήποτε, τους κάμνει να ιδρώνουν. Και πως θα παρακολουθήσουν μετά τα υπόλοιπα μαθήματα ιδρωμένοι ; Εσείς θα μπορούσατε να κάμνετε μάθημα και να είστε παπάκια στον ιδρώτα ; Όχι βέβαια. Επομένως η λύση είναι απλή. Δεν κάμνουν γυμναστική και περνούν την ώρα της γυμναστικής με όσο λιγότερη κίνηση γίνεται ! Δεν ακούγεται σαν ανέκδοτο ; 

Μα θα πείτε, δεν υπάρχει κάποια λύση ; Μα φυσικά υπάρχει. Αυτό που γινόταν όταν ήμασταν εμείς μαθητές και το μάθημα της γυμναστικής ήταν από τα καλύτερα μαθήματα. Όταν λοιπόν στα δικά μας μαθητικά χρόνια είχαμε γυμναστική, κουβαλούσαμε κι ένα σάκο που είχε μέσα τα ρούχα που θα φορούσαμε στην γυμναστική κι έτσι μόλις κτυπούσε το κουδούνι και είχαμε γυμναστική τρέχαμε στα αποδυτήρια και αλλάζαμε ρούχα. Έτσι όσο και να ιδρώναμε στην γυμναστική δεν μας πείραζε, αφού μετά θα αλλάζαμε ρούχα και θα παρακολουθούσαμε άνετα το υπόλοιπο πρόγραμμα του σχολείου.

Είναι λοιπόν τόσο δύσκολο να γίνει αυτό και σήμερα κι έτσι οι μαθητές να ωφελούνται από το τόσο σπουδαίο μάθημα της γυμναστικής ; Ναι στην δική μας κοινωνία είναι, γιατί προφανώς είναι κοινωνία παρακμής. Θυμηθείτε τα λόγια του Πλάτωνος. Πως θα υποχρεώσουμε τους μαθητές μας να κουβαλούν μαζί τους και τα ρούχα της γυμναστικής, που συχνά δεν κουβαλούν ούτε τα βιβλία τους; Αφού τους έχουμε μάθει ότι έχουν μόνο δικαιώματα.  Εξάλλου η αλλαγή των ρούχων είναι και μπελάς για τους μαθητές, θα κουράζονται. Η «προοδευτική» κοινωνία μας τους έχει περάσει την άποψη ότι τα αγαθά κόλποις κτώνται και όχι κόποις που έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι.

Μα θα μου πείτε εμείς βλέπουμε στις αυλές των σχολείων μαθητές να παίζουν ποδόσφαιρο, μπάσκετ κι άλλα παιχνίδια. Αγόρια βλέπετε ή κορίτσια ; Κυρίως αγόρια γιατί αυτά με μια δεύτερη μπλούζα που πιθανόν να έχουν μαζί τους αλλάζουν εύκολα. Ναι αλλά το θέμα είναι ότι δεν μπορούν να απολαύσουν το μάθημα, όπως μπορούσαμε εμείς.

Μα θα μου πείτε γίνονται και αγώνες με άλλα σχολεία. Ναι γίνονται και πάντα χάνοντας οι μαθητές ώρες από άλλα μαθήματα. Και φυσικά κοροϊδευόμαστε γιατί για να διακριθεί το σχολείο πρέπει οι μαθητές να είναι σε ομάδες, γιατί πόση προπόνηση να κάνουν οι μαθητές στο σχολείο ; Φυσικά αυτές οι διακρίσεις φαίνονται προς τα έξω, ενώ η ουσιαστική δουλειά του σχολείου, δηλαδή το τι ωφελείται ο κάθε μαθητής, δεν φαίνεται.

Βλέπετε τους «προοδευτικούς» που κυβερνούσαν τόσα χρόνια την Ελλάδα δεν τους ενδιέφερε να γίνεται ουσιαστική δουλειά στα σχολεία, αλλά μόνο το τι φαίνεται, τα πυροτεχνήματα. Έτσι απαγόρευσαν την είσοδο των ιερέων που εξομολογούσαν τους μαθητές στα σχολεία, κατάργησαν την ποδιά των μαθητριών, έβαλαν τον συνδικαλισμό στα σχολεία … Κι εμείς τι κάναμε ; Μα εμείς τους χειροκροτούσαμε. Γιατί πολύ απλά και εμάς δεν μας ενδιέφερε η ουσία, το βάθος, αλλά η επιφάνεια. Και που φτάσαμε ; Αν οι περισσότεροι μαθητές του σχολείου ψηφίσουν να γίνει κατάληψη του σχολείου για οποιοδήποτε λόγο, κλείνουν το σχολείο για όσο θέλουν κι εμείς καμαρώνουμε τα δυναμικά παιδιά μας !

Μια που βρισκόμαστε στην Μεγάλη Εβδομάδα ας θυμηθούμε τον όχλο που την Κυριακή των Βαΐων φώναζε «ωσαννά» και επευφημούσε και ζητωκραύγαζε τον Χριστό και την Μεγάλη Παρασκευή ο ίδιος όχλος παρασυρμένος από τους άρχοντές του φώναζε «άρον, άρον, σταύρωσον αυτόν». Μην απορείτε. Αν δείτε ψύχραιμα την δικιά μας συμπεριφορά σ’ αυτά που έγιναν τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα, ο ίδιος όχλος είμαστε κι εμείς.

Χαράλαμπος Παπαδόπουλος