Όταν το Σκοπιανό λυγίζει. Του Νίκου Λυγερού

Ενώ οι διαπραγματεύσεις για το Σκοπιανό προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι υπήρχαν όλες οι προδιαγραφές για μια γρήγορη επίλυση, τώρα οι διαπραγματευτές αναγκάζονται να το μαζέψουν και να μιλούν με επιφυλακτικότητα. Δεν παρουσιάζουν πια τα δεδομένα ανεξαρτήτως από το παρελθόν. Αναφέρονται και σε παλαιότερες συμφωνίες για να δείξουν ότι δεν έχουν ξεφύγει από το εθνικό πρόγραμμα. Δεν πιέζουν πια τους λαούς να αποδεχτούν το αυθαίρετο των αποφάσεών τους. Δεν προσποιούνται πια ότι δέχονται πιέσεις από το ΝΑΤΟ ούτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι και οι δυο υπερδομές έχουν ξεκαθαρίσει το πλαίσιό τους, αφού εξήγησαν ότι η επίλυση του ονόματος είναι προϋπόθεση για την οποιαδήποτε πρόσκληση.

Επίσης από την πλευρά των Σκοπίων μιλούν για τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος που θα κυρώσει τις αποφάσεις των διαπραγματευτών. Δεν είναι λοιπόν η εξουσία που αποφασίζει τα πάντα χωρίς τον λαό επειδή επίσημα θεωρεί ότι ξέρει ποιο είναι το πρέπον. Έτσι το Σκοπιανό επανέρχεται σε μια πιο κλασσική βάση που δεν υποστηρίζεται πια από ιδεολογικές και παράλογες θέσεις που ανήκουν στο παρελθόν διότι έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις της Ανθρωπότητας. Δεν μπόρεσαν να υλοποιήσουν με βίαιο τρόπο το πρόγραμμα της καταπάτησης της ιστορίας και μάλιστα με τον πιο επίσημο τρόπο.

Και η εξήγηση είναι απλή. Οι αντιδράσεις των λαών έδειξαν σε όλους αλλά και στους διαπραγματευτές ότι υπάρχει μια τεράστια διαφωνία και ότι δεν θα τους άφηναν να κάνουν ό,τι θέλουν. Κι επειδή υπάρχει το πλαίσιο των εκλογών δεν θα ήθελε μια κυβέρνηση να χάσει πόντους τώρα που προετοιμάζεται να αναμετρηθεί με την αντιπολίτευση λόγω των εκλογών. Αντιλήφθηκε το κόστος που παράγει για το μέλλον μια ακραία τοποθέτηση που δεν σέβεται τη λαϊκή βούληση. Έτσι έχουμε τον Υπουργό Εξωτερικών ο οποίος, για να μην τρέμει η καρέκλα του, μιλάει με πιο ήπιους τόνους για το ίδιο θέμα που δεν είναι πια εύκολο να επιλυθεί.

Οι αναφορές είναι όλο και πιο διπλωματικές και όλο πιο ασαφείς στα χρονοδιαγράμματα και ο σκοπός είναι η καθυστέρηση για να μην έχουμε κανένα σοβαρό θέμα και πέσει η κυβέρνηση λόγω Σκοπιανού. Επίσης φαίνεται ότι ο ΥπΕξ θέλει να κρατήσει τη θέση του έως το τέλος και γι’ αυτό έχει αλλάξει το ύφος του. Όμως το τέλος του είναι προγραμματισμένο και θα έρθει πιο νωρίς απ’ ό,τι προβλέπει διότι ο ελληνικός λαός δεν ξεχνά κι αν η μάζα μπορεί να κάνει λάθη δεν σημαίνει ότι ο Ελληνισμός θα γονατίσει μαζί της διότι αυτός δεν συμβιβάζεται με το παράλογο που θεωρεί ότι η ιστορία είναι μια πολυτέλεια που δεν έχουν ανάγκη οι νέοι άνθρωποι.