Πλήρης απογοήτευση των Ελλήνων από πολιτικούς και κόμματα

Υπάρχει έκδηλη απορία, γιατί οι Έλληνες, με τα τόσα που βιώνουν τα τελευταία χρόνια, παραμένουν αδρανείς μπροστά στις εξελίξεις και υπομένουν στοϊκά τις περικοπές στις συντάξεις, την αύξηση του ΕΝΦΙΑ, την σκληρότερη φορολογία κι ένα σωρό άλλα δυσβάσταχτα μέτρα, που επιβάλλονται σωρηδόν.
Ακόμη, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, γίνεται - και μάλιστα σύμφωνα με το νόμο - τόσο μεγάλης έκτασης κατάσχεση τραπεζικών λογαριασμών σε πολίτες και επιχειρήσεις, για κάθε είδους βεβαιωμένου χρέους.

Εικάζεται, ότι οι κατασχέσεις έχουν ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο τραπεζικών λογαριασμών. Μάλιστα, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, τα βεβαιωμένα χρέη είναι υπό αμφισβήτηση και εκκρεμούν δικαστικές αποφάσεις. Παρ' όλ' αυτά, οι λογαριασμοί κατάσχονται, οι φορείς (εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, δήμοι κλπ) παίρνουν τα χρήματα και, αν ο "χρεώστης" δικαιωθεί, τότε θα διεκδικήσει την επιστροφή των χρημάτων, που του κατέσχεσαν... 
Αυτά, ούτε σε τριτοκοσμικές χώρες δεν γίνονται. 
Για τα μόνα χρέη, που δεν εφαρμόζεται ο νόμος των κατασχέσεων, είναι τα χρέη των πολιτικών κομμάτων και τα χρέη των κεντρικών τηλεοπτικών καναλιών. Χρέη τα οποία, σύμφωνα με εκτιμήσεις, ξεπερνούν συνολικά το ένα δισεκατομμύριο ευρώ.

Η μέχρι σήμερα συμπεριφορά των Ελλήνων πολιτών και η αδράνειά τους, μπροστά στην τραγική οικονομική κατάσταση που βιώνουν, έχει προβληματίσει, όχι μόνον τους εντός Ελλάδος αλλά και σε όλο τον κόσμο, κοινωνικούς αναλυτές. 

Σε παλαιότερες εποχές, για πολύ μικρότερα θέματα "γκρεμιζόταν το σύμπαν" από τις διαδηλώσεις και τις απεργίες καθώς και το κλείσιμο δρόμων, λιμανιών και αεροδρομίων, προκειμένου οι απεργοί να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους. Σήμερα, με τα τόσα σκληρά φορολογικά μέτρα που επιβλήθηκαν (και επιβάλλονται) και τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, "δεν κουνιέται φύλλο". Οι πολίτες, ή έχουν εμπεδώσει την ταγική οικονομική κατάσταση της χώρας και "συμμετέχουν" στη "διάσωσή" της, ή τους "ψεκάζουν" κατά δήλωση του αρχηγού των ΑΝ.ΕΛ., ή έχουν απογοητευθεί τόσο πολύ από τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, που τώρα δεν έχουν πλέον άλλο κουράγιο για να διαμαρτυρηθούν.

​Είναι γεγονός ότι από την έναρξη της οικονομικής κρίσης, υπήρξαν πολλές και σημαντικές διαμαρτυρίες, με διαδηλώσεις και απεργίες, με σκοπό να εμποδίσουν την επιβολή των σκληρών φορολογικών μέτρων. Στις διαδηλώσεις αυτές πρωταγωνίστησαν διάφορα κοινωνικά κινήματα, όπως το "δεν πληρώνω", καθώς και οργανωμένα πολιτικά κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και άλλα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Μέσα από τις διαδηλώσεις αυτές και τις πολιτικές "ζυμώσεις" των πλατειών, σε συνδυασμό με τα τραγικά λάθη των τότε κυβερνήσεων, που εξαθλίωσαν (με τα τότε δεδομένα)  τους πολίτες, έφεραν στις επόμενες εκλογές τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4% πρώτο κόμμα και (μαζί με τους ΑΝ.ΕΛ.) στην κυβέρνηση. Βέβαια για να συμβεί αυτό, σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι προεκλογικές εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα, περί διαγραφής του χρέους, περί κατάργησης των μνημονίων και του ΕΝΦΙΑ, περί επαναφοράς μισθών και συντάξεων στα προ κρίσης ποσά, περί μείωσης των φορολογικών μέτρων, περί ελπίδας κ.ά. Όμως, οι παραπλανητικές αυτές εξαγγελίες παρέμειναν μόνο στα λόγια και ο "κατ' όνομα" Αριστερός Αλέξης, έγινε χειρότερος από τους προκατόχους του και η οικονομική κατάσταση της χώρας και των Ελλήνων επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο.

Ειλικρινά, ενώ μπορούμε να κατανοήσουμε την "γλύκα" της εξουσίας για χάρη της οποίας αλλάζουν και πολιτικές ιδεολογίες, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την στοϊκότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οι πολίτες την κατάσταση που βιώνουν σήμερα. Η μόνη λογική εξήγηση, που μπορούμε να μαντέψουμε, είναι οι πολίτες να συνειδητοποίησαν ότι: αυτοί που μας κυβερνούν διαχρονικά είναι ίδιοι. Επίσης, ότι και να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ, ποιός θα έρθει; Αυτοί για τους οποίους έγινε τόσος αγώνας για να φύγουν;

Δυστυχώς, σήμερα στη χώρα μας δεν υπάρχει εναλλακτική πολιτική λύση! Όλοι όσοι κυβέρνησαν τις τελευταίες 10ετίες, συνέβαλαν - άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο - στην οικονομική καταστροφή της χώρας και στην φτωχοποίηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων.

Με τις παρούσες συνθήκες δεν υπάρχει ελπίδα για ανάκαμψη. Οπότε οι πολίτες, απογοητευμένοι από κόμματα και πολιτικούς δεν έχουν άλλο κουράγιο να διαμαρτυρηθούν, γιατί, απλά, δεν πρόκειται να κερδίσουν τίποτα. Αποδέχονται την μοίρα τους και το γεγονός ότι όλα είναι προαποφασισμένα.
Το μόνο που δεν μπορεί να προβλεφθεί, είναι, πώς θ' αντιδράσει το "θηρίο" όταν θα είναι ετοιμοθάνατο.

Βασίλης Σκουταράς