Προσέξτε να μην αιματοκυλίσετε την Ελλάδα!

Η συνεχιζόμενη  - για 6η χρονιά -  οικονομική κρίση και η καταιγίδα των αντιλαϊκών μέτρων (σκληρή φορολογία, περικοπές μισθών, συντάξεων κ.ά.) έχουν εξαντλήσει την ελληνική κοινωνία σε επικίνδυνο βαθμό. Η υπομονή των πρώτων χρόνων μετατράπηκε σε οργή και η αγανάκτηση, με τα όσα συμβαίνουν, φουντώνει κάθε μέρα και περισσότερο. Οι Έλληνες πολίτες, που σε λίγα μόλις χρόνια είδαν την περιουσία τους να εκμηδενίζεται, τους κόπους και τον ιδρώτα μιας ζωής να εξαφανίζονται, εξ αιτίας της πρωτοφανούς φορολογίας, τις επιχειρήσεις τους να βάζουν λουκέτο, τα σπίτια τους να κινδυνεύουν με πλειστηριασμό, τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους να κατάσχονται απροειδοποίητα για οφειλές και ένα σωρό άλλα πρωτόγνωρα πράγματα, έχουν ξεπεράσει τα όρια αντοχής τους.
Χωρίς υπερβολή, σήμερα η χώρα είναι ένα καζάνι που βράζει επικίνδυνα. Το πότε θα εκραγεί (αν δεν αλλάξει η κατάσταση) είναι ζήτημα χρόνου (μακάρι βέβαια να μην συμβεί ποτέ αυτή η έκρηξη). Κι όλ' αυτά γιατί απλούστατα η χώρα μας έχει την ατυχία να κυβερνάται τις τελευταίες 10ετίες, από "λαμόγια", ανίκανους και ανεπαρκείς πολιτικούς. Όλοι αυτοί, απ' όποια θέση κι αν "υπηρέτησαν" και "υπηρετούν" το κοινοβούλιο, ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση που βιώνουμε, και ως χώρα και ως πολίτες.
Όπως ο χρήστης ναρκωτικών ή ο αλκοολικός εθίζονται στις ναρκωτικές ουσίες και το αλκοόλ, έτσι και οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων 40 χρόνων εθίστηκαν στον υπερδανεισμό και την αλόγιστη σπατάλη. Στο χρονικό αυτό διάστημα όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις δαπανούσαν πολλά περισσότερα απ ' όσα εισέπραταν. Και στο βωμό της επανεκλογής τους, έδιναν αβέρτα οικονομικές παροχές, διόριζαν στρατιές ομοϊδεατών τους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και γενικά το κράτος ξόδευε πολλαπλάσια απ' όσα εισέπρατε. Έτσι το χρέος προς τους πιστωτές αυξανόταν δραματικά - χωρίς κανείς να προβληματισθεί - μέχρι που τελικά έγινε μή διαχειρίσιμο. Μάλιστα, αν συνυπολογίσουμε τις μίζες, τη διαφθορά και την "κλοπή" του δημοσίου χρήματος με κάθε μορφής τεχνάσματα από τα διάφορα "λαμόγια",  που ανέκαθεν περιτριγυρίζουν την εξουσία, τότε γίνεται απόλυτα κατανοητό γιατί φθάσαμε στη σημερινή κατάσταση (με αυτή τη διαχείριση των δημοσιονομικών ήταν φυσικό επακόλουθο να πτωχεύσει η χώρα και μαζί οι πολίτες της).
Κανείς τους δε νοιάστηκε, πότε και πώς θα επιστραφούν τα δανεικά. Όλοι τους παρελάμβαναν "καμμένη γη" από τον προηγούμενο αλλά ποτέ δεν πήγε κανείς τους στον αρμόδιο εισαγγελέα...
Βέβαια, είναι δίκαιο,  οι δανειστές να πάρουν πίσω τα χρήματά τους. Κανείς δεν λέει το αντίθετο. Όχι, όμως, στο βωμό του χρήματος να εξολοθρευτεί ένας Λαός! Υπάρχουν κάποια όρια, όπως η αξιοπρέπεια και η υπερηφάνεια της χώρας και των κατοίκων της. Αυτά τα αγαθά δεν τα "συμψηφίζεις" ούτε με όλο το χρυσάφι του κόσμου. Πόσο μάλλον το ισότιμο δικαίωμα στη ζωή, όλων των ανθρώπων. Επειδή δηλαδή ο κάθε πρωθυπουργός ήταν ανίκανος να διαχειριστεί την οικονομία της χώρας, πρέπει να πληρώσουν την ανικανότητα αυτή οι επόμενες γενιές της χώρας; Ή επειδή ένας πολιτικός χρέωνε τη χώρα με δισεκατομμύρια ευρώ αγοράζοντας αχρείαστα εξοπλιστικά συστήματα (προφανώς για να πάρει χοντρή μίζα) πρέπει ο κάθε νοικοκύρης, που με ιδρώτα, πολύ κόπο και σκληρές στερήσεις έφτιαξε ένα σπίτι για να στεγάσει την οικογένειά του, να εξαναγκάζεται να πληρώνει ενοίκιο για την ιδιοκτησία του; (βλέπε ΕΝΦΙΑ).
Θ' αναρωτηθείτε φυσικά, ότι τους κυβερνώντες τους εκλέγει ο Λαός, άρα, είναι συνυπεύθυνος. Θα συμφωνήσουμε σ' αυτό με μία ένσταση όμως: Τους πολιτικούς τους εκλέγει ο Λαός για να κυβερνήσουν με υπευθυνότητα και δικαιοσύνη τη χώρα εφαρμόζοντας τους νόμους και το Σύνταγμα, στο οποίο άλλωστε ορκίζονται. Ο Λαός δεν τους εκλέγει ούτε για να κάνουν την πολιτική επάγγελμα, ούτε για να μοιράζουν το δημόσιο χρήμα σε ημετέρους, ούτε για να παίρνουν μίζες. Και κάτι άλλο ακόμη: Είδατε μέχρι σήμερα, μετά τα όσα οικονομικά εγκλήματα διαπράχτηκαν σε βάρος της χώρας, ένας πρώην πρωθυπουργός (αφού δεν τον έστειλε στον εισαγγελέα ο νέος πρωθυπουργός) να κληθεί από τη Δικαιοσύνη για ν' απολογηθεί για όσα συνέβησαν επί της θητείας του; 
Δυστυχώς, το πολιτικό σύστημα έχει βαθιές ρίζες, που ούτε η αριστερή κυβέρνηση (στην οποία πίστεψε η πλειοψηφία των Ελλήνων και την εξέλεξε κυβέρνηση) μπορεί να τις ξεριζώσει. Αντιθέτως, δείχνει κι αυτή ν' αφομοιώνεται γρήγορα στο σύστημα. Γιατί, δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι "άλλα έλεγε ως αντιπολίτευση κι άλλα κάνει ως κυβέρνηση"....Κι ακόμη η αριστερή κυβέρνηση με τις μέχρι τώρα ενέργειές της, αποδεικνύεται ιδιαίτερα ανίκανη και επικίνδυνη στο χειρισμό κρίσιμων εθνικών θεμάτων.
Το βασικό συμπέρασμα όλων των παραπάνω είναι ένα: Οι Έλληνες πολίτες εξ αιτίας της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης, με τα όσα βιώνουν, έχουν ξεπεράσει τα όρια αντοχής τους  και βρίσκονται στα πρόθυρα της έκρηξης. Μακάρι, αυτή η έκρηξη να μη γίνει ποτέ. Όμως, οι πολιτικοί μας είτε είναι στην κυβέρνηση είτε είναι στην αντιπολίτευση, ας βάλουν καλά στο μυαλό τους, ότι είναι οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι για την κατάσταση που βιώνουμε  και ας κοιτάξουν να βρουν βιώσιμες λύσεις στα πολλά προβλήματα. Και προς Θεού, να μην εξαθλιώσουν άλλο τον Λαό και να μην τον οδηγήσουν, με την αντιλαϊκή πολιτική τους, σε αιματοκύλισμα. Γιατί αν συμβεί αυτό που όλοι απευχόμαστε, τότε οι πολιτικοί, δεν θα βρουν ούτε ελικόπτερο για να διαφύγουν...

​Βασίλης Σκουταράς