Social media και πολιτικοί. Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Ο Πρόεδρος Ομπάμα, άνοιξε το δρόμο. Με ευφάνταστες μεθόδους επικοινωνίας, ήρθε σε επαφή με το κοινό του, έκανε διάλογο, προώθησε την ατζέντα του και κέρδισε τις εκλογές. Άκουγε περισσότερο από όσο μίλαγε και ξόδεψε πολύ λιγότερα από ότι θα ξόδευε σε παραδοσιακούς τρόπους επικοινωνίας.

Στοχευμένη επικοινωνία, με πλατφόρμες που γνωρίζουν τι σκέφτονται οι άνθρωποι, τι τους απασχολεί, μοναδικές απόψεις και όχι πακεταρισμένες απαντήσεις σε τυποποιημένες δημοσκοπικές ερωτήσεις.

Σε μια εποχή ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων, απογοήτευσης των πολιτών από το πολιτικό προσωπικό, το διαδίκτυο φαίνεται να κερδίζει την πρωτοκαθεδρία σε σχέση με τα παραδοσιακά μέσα.

Οι πολιτικοί ανακάλυψαν τα social media, λόγω χαμηλού κόστους και για λόγους εύκολης προσπάθειας να στείλουν άμεσα τα μηνύματα τους. Πολλάκις άγαρμπα και ανέμπνευστα. Χρειάζονται πολλά περισσότερα από το να πετάξεις μια ατάκα ή να βάλεις τη φωτογραφία, για να μετασχηματιστεί ο τρόπος της επικοινωνίας πολίτη με πολιτικό. Μέσα από το διαδίκτυο, οι πολίτες αναζητούν σύνδεση με άλλους ανθρώπους, η γνώμη τους μετράει, δημοσιοποιούν τις σκέψεις τους, αφηγούνται τη δική τους ιστορία και επηρεάζονται από τη γνώμη άλλων ατόμων, που εκτιμούν αν και δεν γνωρίζουν προσωπικά τις περισσότερες φορές.

Πολιτικά κόμματα και πολιτικοί χρησιμοποιούν τη διάδραση που προσφέρει το διαδίκτυο, μονοδιάστατα. Απλά μεταδίδουν το μήνυμα τους. Και η αποτελεσματικότητα είναι πάντα πολύ χαμηλή.

Έρευνες έχουν καταδείξει ότι οι πολίτες θέλουν να συμμετέχουν πιο ενεργά στα κελεύσματα των πολιτικών, μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα.

Αν οι πολιτικοί νοιάζονταν όντως για τα «θέλω» των πολιτών- ψηφοφόρων τους και θέλουν να τους απευθύνουν το όραμα τους, τότε θα πρέπει να απομακρυνθούν από αυτόν τον τρόπο της επικοινωνίας, μέσα από τα social media και να εφεύρουν άλλους τρόπους μεταφοράς των «εύπεπτων» μηνυμάτων τους. Οι πολίτες θέλουν να βλέπουν και να διαβάζουν για πολιτικές ανάπτυξης, δικαιώματα νέων, προτάσεις για μείωση της ανεργίας και βελτίωση του επιπέδου ζωής.

Το φλερτ των πολιτικών με το νέο ψηφιακό κόσμο, τον μαγικό κόσμο των social media, φέρνει πολλές φορές και τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Μπορεί ακόμη και να γκρεμίσει πολιτικές καριέρες που κάποτε, κάποιοι έχτιζαν για χρόνια.

Αν δεν έχει ο πολιτικός, έμπειρους συνεργάτες στα social media καλύτερα να εγκαταλείψει το «άθλημα». Ασφαλέστερο ένα δύσκολο μονοπάτι που το γνωρίζεις από μια σύγχρονη λεωφόρο, όταν δεν γνωρίζεις τις σημάνσεις.

Στις μέρες μας, η πανδημία τα άλλαξε όλα. Οι παραδοσιακοί τρόπου επαφής με τον πολίτη, χειραψία, αγκαλιά, προσωπική συζήτηση, αντικαταστάθηκαν με χειραψία αγκώνα, ενάμιση μέτρο απόσταση για συζήτηση και αποφυγή  επικοινωνίας με τα γνωστά έντυπα.. Άπαντα, ψηφιακά! Σε λίγο καιρό και διαδικτυακές εκλογές, χωρίς ψηφοδέλτια.

Ήρθε η ώρα, του ψηφιακού κόσμου.

Οι πολιτικοί πρέπει να γνωρίσουν τον νέο αυτόν κόσμο και τους κανόνες της διαδικτυακής δραστηριότητας. Να μάθουν τις σωστές πρακτικές και τους τρόπους αποφυγής των παγίδων. Να ξέρουν, αν απαντούν στα σχόλια και ερωτήσεις, αν τα υβριστικά σχόλια κάνουν πως δεν τα βλέπουν ή πρέπει να  απαντάνε..

«Δουλεύουν» καλύτερα οι μακροσκελής αναρτήσεις ή οι μικρές και στοχευμένες; Όλα αυτά και άλλα πολλά μυστικά απαιτούνται για μια σωστή επικοινωνία μέσω του διαδικτύου, ενός πολιτικού. Αν δεν τα ξέρει, καλύτερα να συνεχίσει τον παλιό παραδοσιακό τρόπο επικοινωνίας ή να προσλάβει επαγγελματίες του είδους!

Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος