"Έφυγε" ο μεγάλος Ευγένιος Γκέραρντ
Έφυγε από τη ζωή ο Ευγένιος Γκέραρντ. Ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομα του με τον ΟΦΗ και αποτέλεσε έναν από τους καλύτερους και "μεγαλύτερους" προπονητές του κρητικού αλλά και γενικότερα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Στα 77 του χρόνια ο Ευγένιος Γκέραρντ, αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας, δεν άντεξε και έφυγε από τη ζωή.
Μόλις πριν 1,5 μήνα, στο "Θ. Βαρδινογιάννης" είχε γίνει φιλικό προς τιμήν του με τον ίδιο μάλιστα να δίνει το "παρών".
O Ευγένιος Γκέραρντ γεννήθηκε στο Μπρούνσουμ της Ολλανδίας στις 7 Μαΐου του 1940 και φοίτησε στη σχολή προπονητών της Κολωνίας.
Ως ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε στην ολλανδική Φορτούνα Σίταρντ. Σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 32 ετών. Το 1974 ανέλαβε βοηθός προπονητή της Ρόντα ΤΚΚ και στον πάγκο αυτής της ομάδας παρέμεινε επί 11 χρόνια.
Από το 1985, οπότε και ήρθε στην Ελλάδα, ως το 2000 ήταν προπονητής του ΟΦΗ και έτσι έγινε ο μακροβιότερος ξένος προπονητής σε πάγκο ελληνικής ομάδας. Με την κρητική ομάδα κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 1987 απέναντι στον Ηρακλή (3-1 στα πέναλτι). Το 1993 κατάφερε να πάρει ιστορική πρόκριση για τους "16" του Κυπέλλου Κυπελλούχων απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης με 2-0.
Το 2000 ανέλαβε τεχνικός σύμβουλος στην ΑΕΚ και το 2001 πήγε στην Κύπρο και στον ΑΠΟΕΛ. Το 2002 ανέλαβε τον Ηρακλή. Στις 23 Φεβρουαρίου 2010 ανέλαβε ως προπονητής στην Παναχαϊκή, απ'όπου αποχώρησε ύστερα από μόλις δύο μήνες.
Στις 20 Νοεμβρίου 2017 τιμήθηκε από τον ΟΦΗ με ένα αγώνα μεταξύ των παιδιών Γκέραρντ και των φίλων Γκέραρντ, στον οποίο κατάφερε να δώσει το "παρών", παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε.
Ο Ευγένιος Γκέραρντ αγάπησε την Κρήτη και αγαπήθηκε όσο κανείς από τους κρητικούς αφού ήταν ο "Γκεραρντάκης". Μάλιστα θεωρούσε πως η Κρήτη είναι ο τόπος του. "Δεν γεννήθηκα εδώ, αλλά εδώ είναι το σπίτι μου. Εδώ έζησα, εδώ θα ζήσω και εδώ θα πεθάνω, σαν Κρητικός." είχε πει. Κι όπως επιθυμούσε, "έφυγε" στον τόπο του, την Κρήτη, καθώς τα τελευταία χρόνια ζούσε στο χωριό Ελιά.
Το έργο που αφήνει πίσω του ως προπονητής είναι μεγάλο και το σίγουρο είναι πως κανείς δεν θα ξεχάσει τον "Μίστερ".
