Σηφάκης: Να υποστηριχθεί το πλάνο του ΟΦΗ

Για το ενδιαφέρον ποδοσφαιρικό πρότζεκτ του ΟΦΗ μίλησε -μεταξύ άλλων- ο παλαίμαχος Κρητικός τερματοφύλακας, Μιχάλης Σηφάκης.

Ο Σηφάκης, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του από την Κρητική ομάδα αγωνιζόμενος με τη φανέλα του ΟΦΗ από το 2002 έως το 2008, παραχώρησε συνέντευξη στην ΕΡΑ sport μιλώντας για...

➠ Αν όντως αποσύρθηκε από την ενεργό δράση: «Σταμάτησα το ποδόσφαιρο, το λέω γιατί ακόμα με ρωτάνε πολλοί. Δεν το είχα ανακοινώσει ποτέ, πως αποχώρησα, γιατί μετά από δεκαεφτά χρόνια στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο δεν νομίζω πως υπήρχε λόγος αφού ήταν επιλογή. Δεν περίμενα να με βραβεύσουν για αυτή την επιλογή. Μου φτάνει που με θυμάται ο κόσμος κάτω από τα δοκάρια. Ήμουν γιος του Μύρωνα Σηφάκη και φορούσα το νούμερο 87 (το κύπελλο του ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ) όχι για να τον τιμήσω, αλλά γιατί ήθελα να τον ξεπεράσω (γέλια). Τα γάντια ήταν αξεσουάρ του σπιτιού αφού από τα τρία αδέρφια μόνο ένας δεν έγινε τερματοφύλακας, ο Μάριος. Ξεκίνησα να παίζω κάτω από τα δοκάρια κατά τύχη, όταν στο γήπεδο του Ατσαλένιου πήγαμε με τον μπαμπά να παίξουμε μπάλα γιατί ο Μάριος είχε εγγραφεί στην ομάδα, όχι όμως εγώ, λόγω ότι ήμουνα μικρός σε ηλικία. Έτσι έπαιζε ο Μάριος και εγώ καθόμουν στην κερκίδα, ως που μια μέρα έλλειπε ένας και με κατέβασαν να παίξω. Δεν ήθελα, δεν ήξερα την θέση, έτσι ξεκίνησα όμως και μετά κάθε μέρα μου λέγανε έλα να παίξεις...»

➠ Το κεφάλαιο του ΟΦΗ: «Γνωρίζω ότι οι σπουδαίοι παίχτες που έπαιζαν σε ομάδες και ακολούθως έγιναν ατζέντηδες, επέστρεψαν στην ομάδα ως τεχνικοί διευθυντές, όπως Λυμπερόπουλος, Χαριστέας, Ίβιτς. Δεν ξέρω αν θα γίνει το ίδιο και με εμένα, γιατί ο ΟΦΗ έχει μπει σε ένα πολύ καλό οργανωτικό πλαίσιο. Εκεί είναι και ο αδερφικός μου φίλος, Γιώργος Σαμαράς, που μαζί με τον πατέρα του τρέχουν ένα πολύ ωραίο πρότζεκτ για τον ΟΦΗ. Γνωρίζω πολύ καλά την οικογένεια του Γιάννη Σαμαρά και ήξερα ότι θα πετύχει. Δεν περίμενα να μπουν στα πλέι οφ με τόσο άνεση αφού δεν υπήρχε άγχος οπότε αυτό ήταν στα υπέρ. Το πιο σημαντικό κομμάτι για την επιτυχία είναι ο επενδυτής και η συμπεριφορά του, όπως ο Μιχάλης Μπούσης στον ΟΦΗ. Ακολούθως πρέπει να υπάρχει υπομονή, ώστε να υποστηριχθεί το πλάνο και να δρέψουν επιτυχίες άπαντες.»

➠ Την Τουρκία: «Στην Τουρκία πήγα με τον επιστήθιο μου φίλο Γιώργο Σαμαρά, σε μια ιστορική και όμορφη πόλη, την Σαμψούντα, που έπαιζε στην Β’ Εθνική. Αν δεν κάνω λάθος το τελευταίο μου παιχνίδι ήταν με την Γκαζιάντεπ Σπορ και δεν είχα μπει στον αγωνιστικό χώρο γνωρίζοντας ότι θα σταματήσω το ποδόσφαιρο, λόγω αρκετών ενοχλήσεων στη μέση και στην σπονδυλική στήλη. Το καλοκαίρι του 2018 παντρεύτηκα την γυναίκα της ζωής μου, την Όλγα. Ξεκίνησα προετοιμασία και μετά τον γάμο, επιστρέφοντας, είχα πρόταση από Ισραήλ, αλλά πονούσα στη μέση, με αποτέλεσμα ουσιαστικά να κρεμάσω τα γάντια στο νησί, στην Κρήτη.»

➠ Την Εθνική: «Ενόψει του Euro2012, θυμάμαι την κουβέντα του Τζόρβα ότι μας έδωσε μεγάλη χαρά ο Σάντος. Αξίζαμε που ήμασταν στην αποστολή γιατί από τα δέκα παιχνίδια των προκριματικών, έπαιξα τα έξι εγώ και τα τέσσερα ο Αλέξης, γιατί τραυματίστηκα. Ακολούθως είχα ζητήματα με τον Άρη για την ανανέωση, ενώ ο Αλέξης είχε τα δικά του θέματα με τον περίεργο πρόεδρο στο Παλέρμο. Έτσι λοιπόν, στην πρεμιέρα του Euroμε την Πολωνία, δικαίως έπαιξε βασικός ο Χαλκιάς. Όμως στο δεύτερο ματς με τους Τσέχους, τραυματίζεται ο Χαλκιάς ενώ χάναμε 2-0 και φοράω τα γάντια στο μισάωρο. Με την Τσεχία δε, έχασα και το αήττητο μου, αφού είχα δεκαπέντε ματς αήττητος. Μετά ήρθε ο «τελικός» με την Ρωσία που τους νικήσαμε και περάσαμε στουςοχτώ. Θυμάμαι την κουβέντα του Καραγκούνη ότι αυτό το ματς ήταν το δεύτερο σημαντικότερο στην καριέρα του μετά τον τελικό του Euro 2004.»

➠ Το ότι πλέον έγινε μάνατζερ: «Μένοντας μόνιμα στην Αθήνα με την Όλγα, αποφάσισα μετά από ώριμη σκέψη να ακολουθήσω το επάγγελμα του εκπροσώπου παιχτών. Ξεκίνησα με τον Κώστα Γιαννούλη την πρώτη μου απόπειρα και μετά έφερα τον Γκαγιέχο στον πάγκο του Βόλου. Νομίζω πως είναι μονόδρομος η επένδυση στις ακαδημίες, που κάνουν Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ ώστε να μάθουμε να εξάγουμε και όχι συνεχώς να εισάγουμε. Το ποδόσφαιρο γίνεται όλο και πιο δύσκολο στην Ελλάδα γιατί όλοι θέλουν να παίρνουν φθηνούς και καλούς ποδοσφαιριστές. Είναι μια δύσκολη δουλειά και άρεσε στον πατέρα μου η στροφή μου σε αυτό το επάγγελμα. Με συμβούλευε να μιλάω στα ίσα και να είμαι κοινωνικός. Η ευγένεια και το χαμόγελο ανοίγουν πόρτες. Για μένα είναι σημαντικό να είναι ξεκάθαρε οι σχέσεις ατζέντη ποδοσφαιριστή, πολύ ξεκάθαρες.»