Στεφανίδη: «Χάλκινο πιο δύσκολο από χρυσά που έχω πάρει»

Η Κατερίνα Στεφανίδη, μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Παγκόσμιο του Μπέρμιγχαμ, σχολίασε τον τραυματισμό που την ενόχλησε κατά την διάρκεια του αγώνα και τον ανταγωνισμό που συνάντησε.

Αναλυτικά όσα είπε αμέσως μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου: 

Για την τρίτη θέση που κατέκτησε: «Το να ανέβεις στο βάθρο αυτής της διοργάνωσης, ήταν πιο δύσκολο από άλλα χρυσά που έχω πάρει. Σίγουρα περίμενα να κάνω κάτι παραπάνω. Στο τελευταίο μου άλμα στα 4,90μ φάνηκε ότι είχα το ύψος. Είμαι χαρούμενη για ένα ακόμα μετάλλιο. Λίγο απογοητευμένη από την επίδοση, αλλά είμαι χαρούμενη που είμαι υγιής. Μπαίνοντας στο κλειστό ένιωσα να βρίσκομαι στην καλύτερη κατάσταση που έχω βρεθεί ποτέ. Πριν τον πρώτο μου αγώνα στην Νέα Υόρκη ξεκίνησε ένα πρόβλημα τενοντίτιδας και στους δύο μηρούς μου. Πιθανότατα να μην είναι και μυϊκό πρόβλημα, επειδή είναι και από τις δύο πλευρές. Με ενόχλησε σήμερα. Στα δοκιμαστικά δεν το ένιωσα πάρα πολύ, όμως στα 4,75μ. το ένιωσα, εκεί που έχασα την πρώτη προσπάθεια. Για αυτό ξεκίνησα από τα 4,70μ, για να κάνω λιγότερα άλματα. Πήγε καλά». 

Για το άγχος που φάνηκε να έχει: «Είχα άγχος για το 4,70μ. γιατί πέρασαν τόσες αθλήτριες τα 4,60μ. που δεν μπορούσα να μπω σε εκείνο το ύψος, όπως συνήθως. Λόγω του πόνου και επειδή έπρεπε να μείνω ζεστή. Βελτιώθηκα κατά τη διάρκεια του αγώνα και για αυτό βελτιώθηκαν και τα άλματά μου». 

Για τη συνέχεια: «Νομίζω τώρα θα κάνω διπλό διάλειμμα. Συνήθως κάνω μια εβδομάδα, τώρα θα κάνω δύο και θα πάμε να βρούμε και κάποια λύση. Αν και πιστεύω ότι είναι τραυματισμός κούρασης. Πάντα έχω κάτι παρόμοιο όταν φτάνουμε στα πρωταθλήματα, αλλά τώρα με ενοχλούσε από τον πρώτο αγώνα». 

Για τον ανταγωνισμό: «Το πιο δύσκολο είναι να πας στο βάθρο. Δεν μπορώ να ελέγξω σε τι μέρα θα βρεθούν οι υπόλοιπες αθλήτριες. Έκανα ένα 4.80 που μου βγήκε η ψυχή για να το κάνω. Από τεχνικής άποψης έκανα ένα πολύ καλό 4.90μ. το καλύτερο της ζωής μου. Νόμιζα ότι το πέρασα μάλιστα, λίγο αφέθηκα, ίσως φταίω κι εγώ που έπεσε ο πήχης. Είμαι πολύ χαρούμενη πάντως, που βγήκα υγιής, γιατί στα 4,75μ. ένιωθα “σουβλιές” στο δεξί μου πόδι». 

Για τα σερί μεταλλίων: «Έρχεται από τη σταθερότητα σε αυτά τα ύψη. Σε τέτοιες διοργανώσεις, με 4.80μ και 4.85μ. παίρνεις μετάλλιο. Η τέταρτη σήμερα δεν ανέβηκε πάνω από τα 4.75μ». 

Για τις συνεχείς διακοπές στον αγώνα: «Με κούρασε, και σε συνδυασμό με τον τραυματισμό με κούρασε λίγο παραπάνω. Η Μόρις όσο περνάει η ώρα βελτιώνεται. Η Σιντόροβα εκνευρίστηκε προς το τέλος. Υπήρχαν πολλές παύσεις, αλλά πήγε καλά». 

Για το αν ένιωσε ότι όλες ήθελαν να την κερδίσουν:« Ναι. Εγώ μπαίνοντας αυτή που φοβόμουν περισσότερο ήταν η Σιντόροβα. Τη Μόρις δεν την περίμενα. Μπορεί να κάνει 5 μέτρα τη μία μέρα και 4.70 την άλλη. Για αυτό έχασε και κάποιες προσπάθειες πιο χαμηλά. Για την Σιντόροβα ήμουν σίγουρη ότι θα κάνει 4,90μ». 

Για το αν την τρομάζει η πίεση: «Πάντα υπήρχε η πίεση να μην χάσω, δεν θα αλλάξει κάτι αυτό. Σε κάθε αγώνα πάμε για να κερδίσουμε και συμβαίνει το ίδιο. Αυτό που με διαχωρίζει είναι η σταθερότητά μου. Ξέρω πως και στον επόμενο αγώνα θα κάνω κάτι κοντά στα 4.80μ». 

Για την στρατηγική της στα ύψη: «Ήταν πολύ δύσκολο να επιλέξουμε ποιο ύψος να αφήσουμε. Ειδικά με τον λίγο παραπάνω πόνο δεν ήξερα τι να κάνω. Από τη μία, ήταν καλύτερο να κάνω λιγότερα άλματα, από την άλλη βελτιωνόμουν σε κάθε άλμα παραπάνω». 

Για τη διοργάνωση: «Το μεγαλύτερο λάθος της διοργάνωσης ήταν τα πολλά ύψη. Ήμασταν τόσες κοπέλες πάνω από τα 4,80μ φέτος, δεν θα έπρεπε να υπάρχει 4,75μ».