'Ενας τσολιάς ανεβαίνει ευθυτενής τα σκαλοπάτια της Μονμάρτης. Αυτό που τον οδήγησε στη δημοφιλή συνοικία του Παρισιού, δεν είναι η συμμετοχή του στη γαλλική παρέλαση της 14ης Ιουλίου, αλλά ο χρωστήρας του ζωγράφου Ντιντιέ Μαρτέν και του συγγραφέα-εικαστικού Αντώνιου Ρουσοχατζάκη, στην έκθεση τους, «Παρίσι-Αθήνα», που εγκαινιάζεται σήμερα στη γκαλερί «Genesis».
Ο πίνακας με τίτλο «Εύζωνος στο Παρίσι» ανήκει στη σειρά 19 έργων - ακουαρέλες συνδυασμένες με μαρκαδόρους- που δημιούργησαν από κοινού οι δύο καλλιτέχνες, μεταμορφώνοντας χωρίς φόβο τα εθνικά σύμβολα των δύο λαών, ανοίγοντας ένα ''παράθυρο'' που θα μας επιτρέψει να τα δούμε διαφορετικά.
«Στην προκειμένη περίπτωση «το χρωματισμένο σύμβολο του τσολιά, σε αντίθεση με το ασπρόμαυρο τοπίο της Μονμάρτης, έχει την έννοια του ελληνικού γλεντιού. Αυτή ήταν η κυρίαρχη εξαγώγιμη εικόνα της Ελλάδας για χρόνια" απαντά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Αντώνιος Ρουσοχατζάκης. Ζει μεταξύ Γαλλίας και Αθήνας και "εξοργίζεται'' όπως λέει «με την έλλειψη ελληνικών προϊόντων στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι έχουμε θαυμάσια προϊόντα και πολλούς ταλαντούχους ανθρώπους».
Η ζωγραφική αφήγηση των δύο καλλιτεχνών υπονομεύει χιουμοριστικά τα γνωστά κλισέ, διαστρεβλώνοντας αριστοτεχνικά το φολκλόρ, όπως ο πίνακας με το τεράστιο κουτάλι στο οποίο απεικονίζεται η εκκλησία της Ιερής Καρδιάς (η διάσημη Sacre Coeur), ζωγραφισμένη σε ροζ απόχρωση, σαν τούρτα. «Το να φας την ιερή καρδιά, το σύμβολο, είναι κάτι σαν μετάληψη αλλά με τη σωστή έννοια» προσθέτει ο 'Ελληνας καλλιτέχνης.
Οι δημιουργίες που συνυπογράφει με τον Γάλλο ζωγράφο συνδέονται αισθητικά και εννοιολογικά αλλά διαφέρουν στην τεχνική. Ο Ντιντιέ Μαρτέν με πιο κλασική ζωγραφική παιδεία και την βραβευμένη καριέρα στη σκηνογραφία, είναι συνεργάτης της Αριάν Μνούσκιν, έχει σχεδιάσει σκηνικά για τα θέατρα Οντεόν, Σατλέ και Τροκαντερό στο Παρίσι, ενώ ξεχωρίζουν επίσης οι συνεργασίες του με τον Τζέιμς Αϊβορι, τον Μπερτράν Ταβερνιέ και τον Γιάννη Κόκκο. Τα σχέδιά του για τα ντεκόρ των ντεφιλέ του οίκου Chanel φιλοξενούνται στο αρχιτεκτονικό γραφείο Studio 54, με το οποίο συνεργάζεται. Ο Αντώνιος Ρουσοχατζάκης, σπούδασε Performance Arts στο Κολέγιο Γκόλντσμιθ του Λονδίνου, όπου ολοκλήρωσε το πρώτο του βιβλίο «Konitsa, my love». Είναι συγγραφέας πέντε βιβλίων (διηγήματα, ποιήματα, μυθιστορήματα) και η σχέση του με την τέχνη ξεκίνησε σε μικρή ηλικία "από το ψαλίδι και την κόλα'' όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Έχει δημιουργήσει γύρω στα 10.000 κολάζ. Τα μικρότερα έχουν σταλεί σε φίλους ταχυδρομικά και τα μεγαλύτερα έχουν εκτεθεί στο Λονδίνο, στο Παρίσι και στην Αθήνα.
Η έκθεση «Παρίσι-Αθήνα» είναι πολιτικοποιημένη σε βαθμό που εξέπληξε και τους ίδιους, ομολογεί ο Αντ.Ρουσοχατζάκης: «Υπάρχει η νοσταλγία αλλά και πιο έντονη η οργή για την τρέχουσα κατάσταση. Αυτό πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε στους πίνακες».
Φέρνει παράδειγμα το έργο της αθηναϊκής τους έκθεσης «I shot the Eiffel Tower» όπου βλέπουμε τον Πύργο του 'Αιφελ, γαζωμένο από σφαίρες.
Ο καλλιτέχνης θεωρεί «ότι πρόκειται για το άμεσο μέλλον στο Παρίσι όπου η κρίση έρχεται αλλά κανένας Γάλλος δεν θέλει να το παραδεχτεί. Δεν είναι σαν την Ελλάδα, η κρίση είναι ταμπού για τους Γάλλους" και εκτιμά ότι «πρέπει οι άνθρωποι να ξεχυθούν στον δρόμο και να γίνει ένας Μάης του 68.'Ισως προτρέχω» τονίζει, αλλά, «αν αγριέψουν τα πράγματα, στο Παρίσι θα είναι πολύ πιο άγρια. Κόβεις από τους Γάλλους 20 ευρώ από τη σύνταξη κι έχουν ξεχυθεί στους δρόμους.''
Παρεπιπτόντως του θυμίζουμε το γνωστό άρθρο της εφημερίδας Le Monde, στις 15 Μαρτίου του 1968, στο οποίο ο αρθρογράφος διαπίστωνε ότι «η Γαλλία πλήττει». Παρά το αιχμηρό ύφος του για τη φαινομενική αδράνεια των Γάλλων, ο αρθρογράφος διαψεύστηκε πολύ σύντομα από τα γεγονότα της εξέγερσης του γαλλικού Μάη. «Κρίμα που δεν γνώριζα για το άρθρο, θα το χρησιμοποιούσα σε έργο»απαντά.
Από πίνακα σε πίνακα, η εικαστική διαδρομή «Παρίσι-Αθήνα'' των Ντιντιέ Μαρτέν και Αντώνιου Ρουσοχατζάκη καταλήγει στο έργο με τίτλο "αυτός δεν είναι ιντερνετικός έρωτας'' (ceci n' est pas un amour internet). Ο πίνακας τους, απεικονίζει μια σκηνή από την ταινία του Ανρί Ζορζ Κλουζό "Αλήθεια'', με την Μπριζίτ Μπαρντό και τον Σάμι Φρέι, ξαπλωμένους στο κρεβάτι. Στο σεντόνι που σκεπάζει τους ηθοποιούς, οι δύο εικαστικοί έγραψαν την φράση «ceci n' est pas un amour internet». Πρόκειται για ένα σχόλιο των δύο καλλιτεχνών στην έννοια της ψεύτικης αγάπης που υπόσχεται ο διαδικτυακός τόπος συναντήσεων meetic.
Πηγή: ΑΜΠΕ
