Πέντε χρόνια με τη Μύρτιδα...
Η Μύρτις, το 11χρονο κοριτσάκι από την Αθήνα του 5ου π.Χ. αιώνα, συμπληρώνει εφέτος πέντε χρόνια από την «εμφάνιση» και παρουσίασή της στον σύγχρονο κόσμο, μετά την ανασύνθεση του προσώπου της, από τον καθηγητή ορθοδοντικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μανώλη Παπαγρηγοράκη, σε συνεργασία με ομάδα επιστημόνων διαφόρων ειδικοτήτων.
Με την ευκαιρία των πέμπτων γενεθλίων της, πραγματοποιείται ημερίδα με τίτλο «Πέντε χρόνια με την Μύρτιδα», στις 13 Μαϊου 2015, στο Μουσείο της Ακρόπολης. Συμμετέχουν ακαδημαϊκοί, καθηγητές Πανεπιστημίων, Έλληνες επιστήμονες διαφορετικών πεδίων.
Η θεματολογία που θα αναπτύξουν «Μορφή,ταφή ή καύση και η καθημερινή ζωή στην Αθήνα του 5ου αιώνα» μας υπενθυμίζει «την κοινή ανθρώπινη μοίρα, τον θάνατο, αλλά ταυτόχρονα και την ήττα του θανάτου μέσω της μνήμης της μορφής» τονίζουν οι διοργανωτές.
Ενδεικτικά ονόματα από τους συμμετέχοντες είναι ο καθηγητής αρχιτεκτονικής Μανόλης Κορρές, που θα μιλήσει με θέμα «Πρόσωπο: στις λέξεις, στις μορφές, με σάρκα και οστά», ο Γιώργος Παξινός, καθηγητής νευροεπιστημών Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ, θα εστιάσει στη «Συνεισφορά των αρχαίων Ελλήνων στη σύγχρονη αντίληψη του εγκεφάλου και της νόησης».
Ο αρχαιολόγος, Κωνσταντίνος Σουέρεφ, προϊστάμενος της ΙΒ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, για τις «Αναπλάσεις της αθωότητας», ο Γιώργης Γιατρομανωλάκης, καθηγητής κλασικής φιλολογίας, με θέμα «Εκ της τέφρας της Ιστορίας: Αναγέννηση και έκλαμψη του φθαρτού». Ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπαθανασίου για την «Ταφή ή καύση νεκρών», ο Δημήτρης Φατούρος, στέλεχος πληροφόρησης του ΟΗΕ στις Βρυξέλλες, με θέμα «Μύρτις: Μία εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών στην Αρχαία Αθήνα και η συνεργασία της με τον Κόφι Ανάν» και πολλοί ακόμα- 24 συνολικά- ομιλητές.
Η ημερίδα τελεί υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Αθηνών, του υπουργείου Έρευνας & Τεχνολογίας, του ΟΗΕ και της Νορβηγικής Πρεσβείας της Αθήνας.
Η μικρή Μύρτις πέρασε από αυτόν τον κόσμο πριν 2.500 χρόνια και τον αποχαιρέτησε μόλις 11 ετών, θύμα του τυφοειδούς πυρετού, στον λοιμό που έπληξε την αρχαία Αθήνα και υπολογίζεται ότι αποδεκάτισε το ένα τρίτο του πληθυσμού, κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Υπενθυμίζεται, ότι το κρανίο της βρέθηκε μαζί με τους σκελετούς περίπου 150 ενηλίκων και παιδιών, στον λεγόμενο «τάφο του λοιμού». Ήρθε στο φως σε αρχαιολογικές ανασκαφές για τις εργασίες του μετρό στον Κεραμεικό, το 1994-1995. Τα πτώματα είχαν στοιβαχτεί πρόχειρα στον λάκκο, βιαστικά, χωρίς το τελετουργικό της ταφής των αρχαίων Ελλήνων, όπως έχει περιγράψει η αρχαιολόγος Έφη Μπαζιωτοπούλου -Βαλαβάνη, που ανέσκαψε και βρήκε αυτόν τον ομαδικό τάφο.