Τα νερά λιμνάζουν στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης δημιουργώντας προβλήματα τόσο στην διατήρηση του τείχους και των πρανών του, όσο και στα ίδια τα μνημεία.
Η καλή είδηση ωστόσο είναι ότι το ζήτημα της διαχείρισης των όμβριων υδάτων -και της φροντίδας του τείχους- έχει μπει σε τροχιά υλοποίησης, όπως φάνηκε στην τελευταία συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, τα μέλη του οποίου έδωσαν το «πράσινο φως» στη σχετική προμελέτη.
«Οι βροχοπτώσεις του 2013 και οι πτώσεις βράχων και λίθων από το νότιο τείχος της Ακροπόλεως αντιμετωπίζονται από την Επιτροπή Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως (ΕΣΜΑ) αφενός με μια πιλοτική εφαρμογή στερεώσεως του τείχους μεταξύ των αντηρίδων της νοτίου πλευράς, που έχει ήδη εγκριθεί από το ΚΑΣ πριν λίγους μήνες, και αφετέρου με την ανάθεση μιας προμελέτης του συνόλου των προβλημάτων που δημιουργούν τα όμβρια ύδατα στα μνημεία και στο περιβάλλον της Ακροπόλεως», δήλωσε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της ΕΣΜΑ Χαράλαμπος Μπούρας, παρουσιάζοντας την προμελέτη της αρχιτέκτονα και συντηρήτριας της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης, Ανθής Χατζηπαπά, που πήρε ομόφωνα τη θετική «ψήφο» του Συμβουλίου.
Η μελετήτρια, αφού συγκέντρωσε τις προηγούμενες αναφορές και τα πρακτικά από το αρχείο της ΕΣΜΑ, καθώς και όλα τα χρήσιμα στοιχεία της υφιστάμενης κατάστασης, διαπίστωσε έξι προβληματικά σημεία στην επιφάνεια του βράχου, όσον αφορά στην απορροή των υδάτων. «Πρόκειται για τις θέσεις των τεχνητών ορυγμάτων που ανοίχτηκαν κατά τη μεγάλη ανασκαφή του 19ου αιώνα και μετά δεν καλύφθηκαν, καθώς και για τους ανασκαφικούς μάρτυρες που άφησε ο ανασκαφέας Π. Καββαδίας για να φαίνονται τα ίχνη του παρελθόντος, όπως το τμήμα του μυκηναϊκού τείχους, οι οποίοι όμως είναι ακάλυπτοι. Έτσι όταν βρέχει, το νερό πηγαίνει κατευθείαν στην επίχωση, επιβαρύνοντας την κατάσταση διατήρησης του τείχους», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Χατζηπαπά. Όπως εξηγεί η ίδια, το νερό, όταν απορροφάται στις περιοχές αυτές, ουσιαστικά πηγαίνει στο χώμα και από εκεί στο τείχος, το οποίο κατακλύζεται από υγρασία από πάνω μέχρι κάτω. Με άλλα λόγια, ένα πολύ μεγάλο μέρος της υγρασίας δεν είναι μόνο από τη βροχή, αλλά και από το νερό που εισχωρεί από την επιφάνεια του εδάφους.
Ποιος όμως είναι ο στόχος των παρεμβάσεων που προτείνονται στην προμελέτη; «Στη νότια πλευρά, ό,τι προτείνουμε (επαναδιαμόρφωση δαπέδων, βελτίωση δικτύων απορροής κ.α.), έχουν στόχο τη συλλογή και τη μεταφορά των όμβριων υδάτων στο υφιστάμενο αποχετευτικό δίκτυο που αναπτύσσεται περιμετρικά του μουσείου και το οποίο συνδέεται με το δίκτυο της πόλης στην οδό Θρασύλλου. Το μεγαλύτερο θέμα, όμως, το έχουμε στη βόρεια πλευρά, διότι εκεί αφενός πρέπει να συγκεντρωθούν τα νερά, να κατευθυνθούν στις υδρορροές και στον Περίπατο και αφετέρου να παροχετευτούν στο δίκτυο της πόλης, το οποίο όμως δεν υπάρχει στην περιοχή αυτή. Επομένως, θα πρέπει να δημιουργηθούν κάποιες βασικές υποδομές για να μπορέσουμε να διοχετεύσουμε τα όμβρια», εξηγεί η μελετήτρια.
Η προμελέτη που εγκρίθηκε από το ΚΑΣ ουσιαστικά καταγράφει τα προβλήματα και δίνει κάποιες γενικές κατευθύνσεις όσον αφορά τη συλλογή και τη μεταφορά των υδάτων από την επιφάνεια του βράχου. Μεταξύ άλλων, προτείνεται να γίνουν δύο μελέτες, μια Γεωτεχνική και Υδρογεωλογική, καθώς και μια υδραυλική μελέτη, η οποία θα προχωρήσει στον σχεδιασμό των μέτρων. Η διαχείριση των όμβριων υδάτων σχετίζεται άμεσα με την κατάσταση διατήρησης του τείχους και με την ευστάθεια των πρανών περιμετρικά, ενώ τα νερά επιβαρύνουν σε κάποιο βαθμό και τα θεμέλια των μνημείων.
