Το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε παγκοσμίως, στα 73 χρόνια για τα κορίτσια που γεννήθηκαν το 2012 και στα 68 για τα αγόρια, κυρίως χάρη στην αντιμετώπιση πολλών ασθενειών και την καταπολέμηση της παιδικής θνησιμότητας, εκτιμά σε έκθεσή του ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Η σημαντική πρόοδος που έχει καταγραφεί στην καταπολέμηση ασθενειών όπως η ιλαρά, η ελονοσία, η φυματίωση και η πολιομυελίτιδα συνέβαλαν στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής μολονότι άλλοι παράγοντες, όπως ο σύγχρονος τρόπος ζωής, δεν ευνοούν τη μακροζωία, σημειώνει ο ΠΟΥ στην ετήσια έκθεση όπου παρουσιάζει στατιστικά στοιχεία απ' όλον τον κόσμο.
Το υψηλότερο προσδόκιμο ζωής φτάνει τα 87 χρόνια για τα κορίτσια της Ιαπωνίας και τα 81,2 χρόνια για τα αγόρια της Ισλανδίας. Η Ιαπωνία, η Ελβετία, η Σιγκαπούρη, η Ιταλία και το Λουξεμβούργο καταλαμβάνουν θέσεις στην πρώτη δεκάδα και για τα δύο φύλα. Το μικρότερο προσδόκιμο ζωής εντοπίζεται στην υποσαχάρια Αφρική: σε εννέα χώρες τα νεογέννητα και των δύο φύλων θα ζήσουν, κατά μέσον όρο, λιγότερα από 55 χρόνια.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής οδηγούν σε καρδιαγγειακά νοσήματα και άλλες ασθένειες που περιορίζουν επίσης το προσδόκιμο ζωής. "Διαπιστώνουμε μια μετατόπιση: ενώ παρουσιάζονται επιτυχίες στην καταπολέμηση των μεταδοτικών ασθενειών, πεθαίνουν περισσότεροι άνθρωποι, ακόμη και σε νεαρή ηλικία, από μη μεταδοτικά νοσήματα", σημείωσε ο Τις Μπόρμα, ο επικεφαλής της υπηρεσίας στατιστικής και πληροφόρησης του ΠΟΥ.
Πάντως, ακόμη και στις πλούσιες χώρες όπου οι άνθρωποι ζουν περισσότερα χρόνια, δεν υπάρχει κάποια ένδειξη ότι το προσδόκιμο ζωής αρχίζει να μειώνεται.
Για πρώτη φορά στην ετήσια έκθεση περιλαμβάνονται και στατιστικά στοιχεία για τα "χαμένα χρόνια" ζωής. Στους αριθμούς αυτούς λαμβάνεται υπόψη η ηλικία θανάτου αλλά και ο αριθμός των θανάτων ώστε να δοθεί έμφαση στις ασθένειες που σκοτώνουν περισσότερους ανθρώπους σε νεαρή ηλικία. Έτσι, τα "χαμένα χρόνια ζωής" από διάρροια και μολύνσεις του αναπνευστικού – οι κυριότερες αιτίες πρόωρου θανάτου το 2000 – είχαν μειωθεί κατά 40% και 30% αντίστοιχα το 2012, χρονιά κατά την οποία η ισχαιμική καρδιοπάθεια ήταν ο κύριος παράγοντας των πρόωρων θανάτων. Στο διάστημα αυτό αυξήθηκαν επίσης κατά 14% τα "χαμένα χρόνια" λόγω τροχαίων δυστυχημάτων αφού ναι μεν η οδική ασφάλεια βελτιώθηκε στις πλούσιες χώρες, στις αναπτυσσόμενες όμως ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι οδηγούν αυτοκίνητο ή μηχανάκι.
Σε ορισμένες χώρες, όπως στη Μποτσουάνα, την Ακτή Ελεφαντοστού, τη Συρία και το Πακιστάν, το προσδόκιμο ζωής αντί να αυξηθεί μειώθηκε. Σύμφωνα πάντως με τον συντονιστή του ΠΟΥ Κόλιν Μάδερς, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι συμπεριλήφθηκαν στην έκθεση δεδομένα τα οποία αποκάλυψαν ότι η παιδική θνησιμότητα ήταν κατά 30% υψηλότερη απ' όσο την υπολόγιζε ο Οργανισμός.
Το προσδόκιμο ζωής για τους ανθρώπους που το 2012 ήταν ήδη 60 ετών αυξήθηκε επίσης: ο ΠΟΥ προβλέπει ότι θα ζήσουν άλλα 20 χρόνια, όχι όμως παντού, για παράδειγμα στη Ρωσία και σε πολλές άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες το προσδόκιμο ζωής των ηλικιωμένων ήταν μικρότερο σε σύγκριση με το 1990.
