Την θέση πως «Η ελληνική οικονομία δεν βρίσκεται σε ύφεση, ούτε ανακάμπτει. Έχει καταρρεύσει», διατυπώνει ο οικονομικός αναλυτής, Βόλφγκανγκ Μούντσαου, σε άρθρο του στους Financial Times, σημειώνοντας ωστόσο πως «πλέον υπάρχει και η δυνατότητα της κήρυξης στάσης πληρωμών του εξωτερικού χρέους».
«Δεν κάνω τον δικηγόρο της εξόδου. Οι Έλληνες ψηφοφόροι και οι ξένοι επενδυτές όμως θα πρέπει να γνωρίζουν ότι πλέον η Ελλάδα είναι σε θέση να έχει επιλογή», υπογραμμίζει και προσθέτει:«Θα μπορούσε να είναι τώρα η καλύτερη στιγμή για την Ελλάδα να κηρύξει στάση πληρωμών στο χρέος της»,
Ο αναλυτής αναφέρει επίσης πως για πρώτη φορά από το ξέσπασμα της κρίσης, η Ελλάδα είναι σε θέση να κηρύξει στάση πληρωμών «καθώς διαθέτει πρωτογενές πλεόνασμα», που σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες εκτιμάται στο 2,7% για το 2014. «Αυτό σημαίνει πως η Ελλάδα δεν εξαρτάται πλέον από τους ξένους επενδυτές».
Αναλύοντας το σκεπτικό του σημειώνει μεταξύ άλλων «η Ελλάδα πιθανότητα βρίσκεται πλέον κοντά στον πάτο της οικονομικής της διολίσθησης, που ξεκίνησε έξι χρόνια πριν ,η ελληνική οικονομία δεν βρίσκεται σε ύφεση. Ούτε ανακάμπτει. Έχει καταρρεύσει.Η στρατηγική που μπορώ να ανιχνεύσω στην επίσημη στάση της ευρωζώνης προς την Ελλάδα είναι η δημιουργία μιας τεράστιας χρηματοπιστωτικής επενδυτικής φούσκας με την ελπίδα πως θα κυλήσει και λίγο χρήμα κάποια στιγμή και στην πραγματική οικονομία. Με χρέος στο 177% του ΑΕΠ για το 2014, η Ελλάδα δεν μπορεί να προσελκύσει πολλές πραγματικές επενδύσεις από το εξωτερικό, αλλά ούτε μπορεί να δημιουργήσει εγχώριες επενδύσεις, λόγω του διαλυμένου τραπεζικού συστήματος».
Ο ίδιος εξηγεί :«Η αιτία που η Ελλάδα προσέλκυσε τόσους επενδυτές στην τελευταία έκδοση ομολόγου ήταν ένας συνδυασμός από την υπόσχεση υψηλής απόδοσης αφενός και τη δομή των λήξεων στα υπάρχοντα ελληνικά ομόλογα. Με δεδομένο πως τα δάνεια από τις χώρες μέλη της ευρωζώνης και το ΔΝΤ αποτελούν πλέον το 80% του συνολικού χρέους, δάνεια τα οποία δεν θα αρχίσει να αποπληρώνει πριν από το 2023, η χώρα βραχυπρόθεσμα είναι αξιόχρεη.Όμως το μακροπρόθεσμο αξιόχρεό της δεν είναι καθόλου βέβαιο».
«Ποιος λογικός άνθρωπος θα κάνει μακροπρόθεσμη επένδυση σε μια χώρα με τόσο αφόρητο μακροπρόθεσμο χρέος;», διερωτάται τέλος ο Βόλφγκανγκ Μούντσαου και καταλήγει: «Δεν μπορώ να φανταστώ με ποιόν τρόπο θα δημιουργηθεί μια επενδυτική εκτίναξη, αν δεν χαριστεί ή δεν κηρυχθεί στάση πληρωμών στο επίσημο χρέος, ωστόσο οι χώρες – δανειστές ούτε που θέλουν να ακούσουν κάτι τέτοιο»..
