Η μισή μου καρδιά .. στη Σούδα βρίσκεται

Από τη μία έχουμε έναν βραβευμένο με νόμπελ (?) για την συμβολή του στην παγκόσμια Ειρήνη Οργανισμό. Τον λένε Οργανισμό για την καταστροφή των χημικών. Φαίνεται πως συνομολογεί με τα μεγάλα αφεντικά της υφηλίου και διαχειρίζεται κονδύλια αμύθητα για να ξεπαστρέψει ένα χημικό οπλοστάσιο με τον πιο .. ανέξοδο τρόπο: με υδρόλυση. 

Αυτός ο .. νομπελίστας Οργανισμός διεκδικεί κι ένα Νόμπελ προχειρότητας. Αν ήταν Όσκαρ αυτό που ήδη έλαβε, θα διεκδικούσε απλώς .. βατόμουρο. Στάθηκε πρόχειρος στους υπολογισμούς του για το που θα επιχειρήσει την υδρόλυση. 

Από την άλλη έχουμε .. την Κρήτη. Τελικά κανείς άλλος δεν μοιάζει να αντιστέκεται σθεναρά σ' αυτή την υπόθεση. Εκτός από τους Κρητικούς. Οι λοιποί συνέλληνες παρακολουθούν με ενδιαφέρον την .. σιωπή του επίσημου κράτους και τις κραυγές αγωνίας των Κρητικών. Χθες στη Σούδα φωνάξαμε πάλι. Γιατί θέλουμε τις θάλασσές μας ασφαλείς, το περιβάλλον μας καθαρό και γιατί ΤΑ ΧΗΜΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ. Δεν θα μπορούσαν καν να είναι. Δεν είναι στην κουλτούρα μας ο βρώμικος πόλεμος. Θα παλέψουμε λοιπόν καθαρά,, όπως ταιριάζει στους Κρητικούς. Και θα συνεχίσουμε να ελπίζουμε πως μία σταλιά τόπος στο χάρτη μπορεί πάντα να κάνει τη ... διαφορά!!  Και να διδάξει πείσμα, λεβεντιά και πολιτισμό, ορθώνοντας ανάστημα. Δυσανάλογα μεγαλύτερο από το μέγεθός του στον παγκόσμιο χάρτη.

Μ.Κ.