Συνέντευξη Φώτη Κουβέλη στον ΑΝΤ1

Συνέντευξη του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 και στη δημοσιογράφο Ρίτσα Μπιζόγλη

Θέλω να ξεκινήσω με τις δημοσκοπήσεις. Φαίνεται στις μέχρι τώρα έρευνες, στο μεγάλο σώμα των αναποφάσιστων η ΔΗΜΑΡ είναι πάντα ή πρώτη ή δεύτερη. Αυτό όμως δεν το βλέπουμε στη πρόθεση ψήφου. Γιατί υπάρχει αυτό το χάσμα στους ερωτώμενους; Είναι αμηχανία στη Δημοκρατική Αριστερά;

Κοιτάξτε, πρέπει να κάνω ένα σχόλιο για τις δημοσκοπήσεις για να σας πω ότι ανεξάρτητα από το γεγονός, ότι τις βλέπουμε, τις αξιολογούμε, πράγματι καταγράφουν μία αντίφαση. Δηλαδή υπάρχουν δημοσκοπήσεις που δίνουν 2% - 2,5% - 3% - 3,5% - 4% ακόμη και 5%. Η ΔΗΜΑΡ , ορθά επισημάνατε, εμφανίζεται ως το δημοφιλέστερο κόμμα με 37% και θεωρώ σε κάθε περίπτωση το εκλογικό αποτέλεσμα της συμπαράταξης "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ - ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ" θα είναι μεγαλύτερο από τις δημοσκοπικές καταγραφές, οι οποίες όπως σας είπα έχουν αυτή την ανισομέρεια , όσο και την εσωτερική τους αντίφαση από δημοσκοπική εταιρεία σε δημοσκοπική εταιρεία.

Δηλώσεις από και αυτή που έκανε η κα. Μαριλένα Κοππά, απαντώντας στο διλλημα του Ευάγγελου Βενιζέλου, λέγοντας ότι "οποίος θέλει Σαμαρά, θα ψηφίσει Νέα Δημοκρατία και όχι δεκανίκια", θεωρείτε ότι διευκολύνουν την πορεία της ΔΗΜΑΡ προς τις εκλογές ή μήπως θολώνουν περισσότερο το τοπίο;

Νομίζω ότι η κα. Κοππά είπε το αυτονόητο, αυτό το οποίο είχα πει και εγώ λίγες μέρες πριν, ότι δηλαδή από την ώρα που ο κ. Βενιζέλος αναφέρεται σε ένα κακό ενδεχόμενο εκλογικό για την ΕΛΙΑ και το ΠΑΣΟΚ και ότι αυτό θα αποσταθεροποιήσει την ελληνική κοινωνία και την πολιτική, εκ των πραγμάτων ο άλλος που αναζητά σταθερότητά θα κινηθεί προς την κάλπη του κ. Σαμαρά. Από εκεί και πέρα τα εσωτερικά προβλήματα του ΠΑΣΟΚ παρερμήνευσαν, διαστρέβλωσαν, παραμόρφωσαν αυτή τη δήλωση.

Και μέσα όμως στη ΔΗΜΑΡ. Δηλαδή ακούσαμε δηλώσεις ότι ήταν περίεργη η δήλωσή της κας Κοππά. Συγκεκριμένα από τον κ. Ψαριανό που είπε ότι ήταν άστοχη.

Νομίζω ότι θα το επαναλάβω. Και ο κ. Ψαριανός δεν επικοινώνησε συστηματικά με τη δήλωση για να διαπιστώσει τι ακριβώς έλεγε. Όπως και θα έρθω λίγο στο πριν, για να αναφερθώ στη βιβλιοπαρουσίαση που έγινε και όπου παρίστατο ο κ. Γιώργος Παπανδρέου. Τίποτε πέραν αυτού. Από εκεί και πέρα τα εσωτερικά προβλήματα του ΠΑΣΟΚ ανέδειξαν την παρουσία του κ. Παπανδρέου με διαφορετικές διαστάσεις από εκείνες που αντιστοιχούν και αναφέρονται στο πραγματικό ζήτημά. Και το πραγματικό ζήτημά είναι αυτό που προσδιορίζει την εσωτερική και όχι μόνο λειτουργία του ΠΑΣΟΚ με τη σημερινή του έκφραση.

Το οποίο όμως βρίσκει πεδίο βολής μέσα στη ΔΗΜΑΡ για κάποιους. Οι κακές γλώσσες λένε ότι μέσα στη ΔΗΜΑΡ υπάρχει ένα ντέρμπι από πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Όχι. Και αυτό είναι ένα στοιχείο το οποίο εντάσσεται από εκείνους που αντιπαλεύουν τη ΔΗΜΑΡ και εμφανιζουν να υπάρχουν και δήθεν δηλώσεις στελεχών. Δηλώσεις δεν υπάρχουν αλλά ανησυχίες στελεχών του ΠΑΣΟΚ που αναμετρώνται εκλογικά στις ευρωεκλογές με άλλους συνυποψηφίους ότι δήθεν δυσαρεστούνται. Τίποτα από ολα αυτά. Η "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ - ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ βρίσκεται μπροστά στις εκλογές με ένα ψηφοδέλτιο το οποίο απαρτίζεται βεβαίως από μέλη και από φίλους της ΔΗΜΑΡ αλλά και από πολίτες που προσήλθαν σε αυτή τη συνεργασία και δεν ανήκουν οργανικά στη Δημοκρατική Αριστερά. Εμείς συγκροτήσαμε τον πόλο της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ, μία προσπάθειά για την ανάδειξη του χώρου της κεντροαριστεράς. Μία προσπάθεια για αυτή τη συμπαράταξη, η οποία ούτε αρχίζει, ούτε τελειώνει με τις εκλογές για την Ευρώπη και συνεχίζεται αμέσως μετά. Εμείς δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, με τον κόσμο που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και να επαναλαβω ότι αμέσως μετά τις ευρωεκλογές παίρνω πρωτοβουλίες, προκειμένου να εκφρασθεί με μεγαλύτερο εύρος αλλά πάντοτε με προοδευτικό περιεχόμενο, η ευρύτερη κεντροαριστερά διότι έχω την εκτίμησή και όχι μόνο εγώ...

Με κυβερνητικό πρόγραμα. ..

Βεβαίως διότι η κεντροαριστερά είναι η πλειοψηφική δύναμη μέσα στη κοινωνία. Με μία προϋπόθεση ότι το πρόγραμμα της και οι θέσεις της θα είναι προοδευτικές και γι'αυτό θα έχετε ακούσει να υποστηρίζω ότι η κεντροαριστερά ή θα είναι προοδευτική ή δεν θα υπάρξει. Εμείς διεκδικούμε να υπάρξει με προοδευτικό περιεχόμενο, όχι για κάπου αόριστα στο μέλλον. Άλλά και για το σήμερα και για το αύριο και για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα.

Σε αυτό το διάλογο για την κεντροαριστερά με κυβερνητικό προσανατολισμό έχει θέση ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ είπατε αλλά όχι η ηγεσία από ότι καταλαβαίνω. Το ΠΟΤΆΜΙ έχει θέση;

Κοιτάξτε, εξαρτάται από που θα "καθίσει" το ΠΟΤΑΜΙ, επιτρέψτε μου την έκφραση, αναφορικά με το περιεχόμενο της πολιτικής του. Ένα περιεχόμενο που οφείλει να είναι οριοθετημένο, να είναι σαφές, να μην παραπέμπει και αυτό σε ένα αόριστο αύριο αλλά να καταγράφεται με συγκεκριμένες θέσεις. Το σήμερα είναι καταλυτικό και για το αύριο, είναι αποφασιστικός παράγοντας για το τι θα γίνει αμέσως μετά και για την Ελλάδα και για την κοινωνία. Νομίζω ότι δεν αρκεί κάποιο σχήμα, κάποιο κόμμα, να προσδιορίζεται ως νέο διότι αύριο μπορεί να εμφανισθεί κάτι νεότερο και μεθαύριο κάτι ακόμα πιο νέο. Το νέο πρέπει να συνοδεύεται, πρέπει να έχει πολιτικές θέσεις και περιεχόμενο πραγματικά προοδευτικό και κυρίως να έχει πολιτικό περιεχόμενο και πρόγραμμά με σαφήνειά για τη χώρα και την ελληνική κοινωνία. Το "δεν ξέρω, θα δω, θα κάνω" κατά την εκτίμησή μου δεν συγκροτεί πολιτική που μπορεί να προσδιορίζει αποφασιστικά τον όποιο πολιτικό σχηματισμό.

Δεν τραβάτε πάντως κόκκινη γραμμή. Περιμένετε να δείτε τις θέσεις που βρίσκονται.

Ναι, αλλα μέχρι στιγμής δεν το βλέπω.

Ο ίδιος όμως λέτε συχνά ότι τα κόμματα δεν είναι αυτοσκοπός, δικαιολογούν την παρουσία τους στο βαθμό που ανταποκρίνονται στις κοινωνικές ανάγκες.

Επιμένω.

Συνεπώς ειναι θέμα το τι θα βγάλει η κάλπη. Γιατί αν η κάλπη βγάζει ένα σεβαστό ποσοστό άρα ανταποκρίνεται σε κάποια κοινωνική ανάγκη.

Να σας πω, η κοινωνία αυτή την ώρα αναζητά και αγωνιά και ψάχνει γενικότερα τι θα κανει στις επερχόμενες εκλογές και όχι μόνο στις ευρωεκλογές αλλά και για τις άλλες που θα έλθουν, όποτε αυτές έλθουν. Αυτό το αντιλαμβάνομαι, το ερμηνεύω αλλά σε καμία περίπτωση η ερμηνεία και η αξιολόγηση δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να διεκδικεί η ελληνική κοινωνία σαφήνεια θέσεων, προτάσεων και προγράμματος. Νομίζω οτι αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο και βεβαίως τα πράγματα θα βρεθούν μπροστά σε εξελίξεις. Γι'αυτό και εμείς λέμε στο βαθμό που αναγνωρίζεται - και αναγνωρίζεται από πολλούς - ότι η Δημοκρατική Αριστερά ξέρει να δίνει λύσεις, είναι μία υπεύθυνη δύναμη, μια δύναμη η οποία δεν προσδιορίζεται κομματικά με αυτοσκοπούς αλλά προσδιορίζεται με σκοπούς, στοχεύσεις και πολιτική για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της κοινωνίας και της χώρας. Δώστε μας δύναμη να δώσουμε λύσεις.

Την κυβερνητική πόρτα την έχετε κλείσει εντελώς; Θέλω να πω πάντα σε βάση μίας προγραμματικής συμφωνίας με εγγυήσεις όπως πολύ συχνά λέτε.

Δείτε, εμείς έχουμε την εμπειρία της προηγουμένης κυβέρνησης συνεργασίας. Δώσαμε λύση το 2012 για να υπάρξει κυβέρνηση, να μην βρεθεί η χώρα σε πολιτική αστάθεια με ότι θα είχε αυτό ως αποτέλεσμα και αντανάκλαση στην κοινωνία και στην κοινωνική ρευστότητα. Μην ξεχνάμε ότι το 2012, τον Ιούνιο, η Ελλάδα ήταν σχεδόν ολόκληρη έξω από την Ευρωζώνη και το ευρώ. Η τυπική χρεοκοπία μας απειλούσε διότι η ουσιαστική χρεοκοπία είχε επέλθει και κάναμε μία προγραμματική συμφωνία. Όταν διαπιστώσαμε ότι αυτή η προγραμματική συμφωνία δεν ετηρείτο και ότι η κυβέρνηση προχωρούσε ως μονοκομματική κυβέρνηση, αρνούμενη να υλοποίησει και να εφαρμόσει -οι δυο εταίροι το κάνανε αυτό- τότε είπαμε οτι δεν έχει λόγο ύπαρξης η Δημοκρατική Αριστερά σε ένα κυβερνητικό σχήμα από το οποίο απουσιάζει ο κοινός συνεργατικός τόπος. Επομένως εκείνο που μπορεί να προσδιορίσει αποφασιστικά την όποια κυβέρνηση συνεργασίας - διότι έχω την πολιτική εκτίμηση ότι η χώρα μπαίνει στον αστερισμό των κυβερνήσεων συνεργασίας- είναι ποιο είναι το πρόγραμμα; Θα είναι ένα πρόγραμμα για την κοινωνία; Θα είναι ένα πρόγραμμα προοδευτικό; Θα θέλει να μετατοπίσει τον άξονα της πολιτικής από τη βαθιά συντηρητική θέση που σήμερα βρίσκεται προς μια προοδευτική κατεύθυνσή; Εάν είναι ένα τέτοιο πρόγραμμά και ταυτόχρονα υπάρχεί και η εγγύηση σεβασμού του όποιου συνεργατικού κυβερνητικού σχήματος, βεβαίως! Αλλά μια κυβέρνηση, η οποία θέλει να λειτουργεί την ώρα που αποτελείται και από άλλες δυνάμεις μονοκομματικά, δεν έχει λόγο για να δικαιολογεί την οποιαδήποτε συμμέτοχη. Εμείς όταν μπήκαμε στη συγκυβέρνηση το κάναμε από πράξη ευθύνης. Και από πράξη πολιτικής ευθύνης αποχώρησαμε το 2013.