Στην πώληση πλειοψηφικού ποσοστού του ΔΕΔΔΗΕ έχει σύμφωνα με πληροφορίες καταλήξει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, καθώς θεωρεί ότι αυτή είναι η προσφορότερη λύση για την ιδιωτικοποίηση των δικτύων διανομής, τόσο για τη ΔΕΗ όσο και για την ανάπτυξη των ίδιων των δικτύων.
Από την άλλη πλευρά, το ΥΠΕΝ σε συνεργασία με τη νέα διοίκηση της ΔΕΗ έχει ξεκινήσει ήδη να εξετάζει τους ενδεχόμενους τρόπους για να «τρέξει» η διαδικασία, με μία από τις ιδέες που έχουν μπει στο τραπέζι να είναι και το «σπάσιμο» του Διαχειριστή σε περισσότερες από μία εταιρείες, που θα αναλάβουν τις υποδομές σε διαφορετικές περιοχές της χώρας. Ως προς τη «φόρμουλα» της ιδιωτικοποίησης, πάντως, οι σχετικές συζητήσεις βρίσκονται ακόμη σε πρώιμο στάδιο, καθώς η οριστικοποίησή της αναμένεται να γίνει μέχρι το τέλος του χρόνου.
Σημαντικός λόγος για την ήδη ειλημμένη απόφαση εκχώρησης πλειοψηφικού ποσοστού του Διαχειριστή, ο οποίος είναι σήμερα 100% θυγατρική της ΔΕΗ, αποτελεί η εκτίμηση του υπουργείου Ενέργειας πως τα δίκτυα διανομής της χώρας χρειάζονται μεγάλες επενδύσεις για να εκσυγχρονισθούν και έτσι να ανταποκριθούν στην ενεργειακή μετάβαση, γεγονός που καθιστά απαραίτητη την εισροή σημαντικών ιδιωτικών κεφαλαίων. Εξάλλου, στόχος της κυβέρνησης είναι να επιταχύνει την απολιγνιτοποίηση του ενεργειακού συστήματος και τη διείσδυση των ΑΠΕ, με τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη να δηλώνει χαρακτηριστικά από τη ΔΕΘ ότι ο μεσοπρόθεσμος στόχος για το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών στο σύνολο της παραγόμενης ενέργειας θα αναθεωρηθεί στο 35% αντί του 31% που είχε αρχικά προβλεφθεί.
Σε αυτό το νέο ενεργειακό «τοπίο» που θα διαμορφωθεί, τα δίκτυα διανομής ρεύματος θα κληθούν να παίξουν έναν ενισχυμένο ρόλο, διασφαλίζοντας αποτελεσματικότερη διαχείριση της ηλεκτρικής ενέργειας και ικανοποιώντας νέες ανάγκες, όπως η αποκεντρωμένη ηλεκτροπαραγωγή. Ρόλος ο οποίος «περνά» μέσα από σημαντικές επενδύσεις: είναι χαρακτηριστικό πως μόνο για την εγκατάσταση «έξυπνων» μετρητών στις παροχές χαμηλής τάσης θα απαιτηθούν κεφάλαια περί τo 1,2 δισ. ευρώ.
Πέρα από τη σημαντική εισροή ιδιωτικής χρηματοδότησης, η πώληση πλειοψηφικού μεριδίου του ΔΕΔΔΗΕ θα δημιουργήσει επίσης πιο ευοίωνες συνθήκες για την προσέλκυση διεθνών εταιρειών που ειδικεύονται στα δίκτυα διανομής. Έτσι, θα ανοίξει τον δρόμο ώστε ο εκσυγχρονισμός των υποδομών να «τρέξει» από έναν στρατηγικό επενδυτή με πολύ μεγάλη τεχνογνωσία στον τομέα, την οποία θα «μεταφέρει» στη χώρα μας.
Πρέπει να σημειωθεί πως στο ίδιο μήκος κύματος κινείται η στρατηγική του υπουργείου και στην περίπτωση των υπόλοιπων ενεργειακών υποδομών, αφού για παράδειγμα έχει ήδη εξαγγείλει την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ (διαχειριστή των δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας). Επίσης, στην περίπτωση της ΔΕΠΑ, όπου η ιδιωτικοποίηση θα «τρέξει» με δύο ξεχωριστές διαδικασίες για τις εμπορικές δραστηριότητες και τα δίκτυα της εταιρείας, το ΥΠΕΝ και πάλι έχει αποφασίσει την εκχώρηση πλειοψηφικού «πακέτου» από τις υποδομές διανομής φυσικού αερίου.
Στην περίπτωση του ΔΕΔΔΗΕ, μία ακόμη παράμετρος είναι το γεγονός ότι όσο μεγαλύτερο είναι το μερίδιο που θα πωληθεί, τόσο μεγαλύτερο γίνεται και το προσδοκώμενο ταμειακό όφελος για τη ΔΕΗ, και επομένως το δυνητικό αποτέλεσμα της ιδιωτικοποίησης των δικτύων διανομής ως μέτρου για την οικονομική εξυγίανση της επιχείρησης. Όπως είναι γνωστό, το μέτρο αυτό προκρίθηκε από το υπουργείο ως καλύτερη λύση έναντι της πώλησης υδροηλεκτρικών μονάδων, ώστε η επιχείρηση να διατηρήσει υπολογίσιμη αξία.
Όσον αφορά τη «φόρμουλα» της ιδιωτικοποίησης, η ενδεχόμενη κατάτμηση του ΔΕΔΔΗΕ σε δύο ή περισσότερες εταιρείες, που θα αναλάβουν τα δίκτυα σε ισάριθμες γεωγραφικές περιοχές, συνάδει με το μοντέλο που ακολουθείται στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, στις οποίες η διαχείριση των δικτύων διανομής γίνεται σε περιφερειακό επίπεδο. Αν τελικά προκριθεί η συγκεκριμένη ιδέα, τότε οι εταιρείες αυτές θα ιδιωτικοποιηθούν ανεξάρτητα.
