Πολλά έχουν γραφεί και περισσότερα έχουν ακουσθεί, το τελευταίο διάστημα, για τις τηλεοπτικές άδειες. Το μόνο που δεν γράφτηκε και δεν ακούσθηκε, είναι το πιο ουσιώδες: Στο νόμο 3592/19-7-2007 αναφέρεται ρητά ότι τα τηλεοπτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας, υποχρεούντα να καταβάλουν το 2% του ετήσιου τζίρου τους ως ενοίκιο χρήσης, των αναλογικών συχνοτήτων που χρησιμοποιούν για να εκπέμπουν πανελλαδικά (έως το 2014 που έγινε η ψηφιακή εκπομπή).
Σας παραθέτουμε το σχετικό νόμο:
Γιατί, τα χρόνια αυτά από το 2007 έως το 2014, που ίσχυε η αναλογική εκπομπή, καμία κυβέρνηση δεν φρόντισε να εισπράξει τα χρήματα για τη χρήση των συχνοτήτων, που ανέρχονται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ; (να θυμίσουμε ότι οι κυβερνήσεις που δεν εφήρμοσαν τον σχετικό νόμο είναι: Νέα Δημοκρατία με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή, ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου, Οικουμενική με πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο και Νέα Δημοκρατία-ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά).
Αν, η απάντηση είναι ότι, τα κανάλια εθνικής εμβέλειας δημιούργησαν τον πάροχο ψηφιακής εκπομπής στη χώρα μας (DIGEA) και συμφώνησαν, με την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή να "ξεπέσει" το κόστος του DIGEA από το συνολικό κόστος απόδοσης του 2%, τότε, να αφαιρεθεί το ποσόν του πραγματικού κόστους του DIGEA (το αρχικό μετοχικό κεφάλαιό του είναι 7 εκατομμύρια ευρώ). Το υπόλοιπο που θα μείνει, ίσως να ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια ευρώ.
Αν αφαιρεθεί και το κόστος των προεκλογικών διαφημιστικών μηνυμάτων των κομμάτων, που μεταδόθηκαν δωρεάν στις προεκλογικές περιόδους, το υπόλοιπο ποσόν που πρέπει να καταβάλλουν στο κράτος τα κανάλια εθνικής εμβέλειας ανέρχεται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Γιατί αυτά τα χρήματα, δεν διεκδικήθηκαν ποτέ; Γιατί οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων δεν διεκδίκησαν τα οφειλόμενα χρήματα; Με ποιο δικαίωμα «απαλλάσσουν» τα κανάλια εθνικής εμβέλειας, που μέχρι το 2014 χρησιμοποιούσαν τις αναλογικές συχνότητες, από το χρέος αυτό;
