Κρήτη: Ενας ελπιδοφόρος συγγραφέας παρουσίασε το πρώτο του βιβλίο 

«Ο Άγγελος Ποθουλάκης διατηρεί ένα δικό του, προσωπικό ύφος. Παρατηρεί τα πάντα και δεν αφήνει τίποτε να πέσει κάτω. Οι περιγραφές του είναι εκτενείς και αναλυτικές. Περιγράφει με ακρίβεια ένα μεγάλο τοπίο, ένα κτήριο, ακόμη και μια χαλασμένη πόρτα. Περιγράφει καταστάσεις, ήχους και μυρωδιές. Χρησιμοποιεί εύστοχες παρομοιώσεις, ευφάνταστες μεταφορές και σχήματα λόγου. Βυθομετρεί και τις ψυχικές καταστάσεις. Περιγράφει με ακρίβεια την απογοήτευση, την αμηχανία, τη συστολή, τον φόβο και την αμφιβολία». Μανόλης Χατζηπαναγιώτου, εκπαιδευτικός.
 
Σε ένα χώρο – πραγματικό στολίδι για την πόλη των Χανίων – που έμοιαζε και ήταν ιδανικό σκηνικό για την ατμόσφαιρα της νουβέλας του Άγγελου Ποθουλάκη, «Η Παραίτηση», έγινε την Παρασκευή 4 Μαΐου 2018 η παρουσίαση του εξαιρετικού βιβλίου του νεαρού συγγραφέα. Ο δημιουργός είναι φοιτητής του Πολυτεχνείου Κρήτης και «Η Παραίτηση» είναι το πρώτο του πεζό του που κυκλοφορεί. Σε ηλικία μόλις 24 χρονών, ο Άγγελος Ποθουλάκης μας δίνει ένα έργο μεστό σε νοήματα, με ώριμη λογοτεχνική γραφή.
 
Με ένα ζεστό χειροκρότημα υποδέχθηκαν τον συγγραφέα οι φίλοι του βιβλίου και έτσι, μέσα σε μία ζεστή ατμόσφαιρα εξελίχθηκε όλη βραδιά. Το βιβλιόφιλο Χανιώτικο κοινό στήριξε έμπρακτα με τη συμμετοχή του στην εκδήλωση τον νεότερο σε ηλικία Κρητικό λογοτέχνη, ο οποίος κερδίζει την εκτίμηση ακόμα και του πιο απαιτητικού αναγνώστη με το έργο του, με τη σεμνότητα που τον διακρίνει, με την διεισδυτική και ευαίσθητη ματιά του, όπως την αποτυπώνει η πένα του στο χαρτί. Έμπρακτη και θερμή επίσης ήταν η στήριξη και από το Εργαστήρι Δημιουργική Γραφής των Εκδόσεων Ραδάμανθυς.

Την εκδήλωση άνοιξε η Αγγελική Μπεμπλιδάκη, εθελόντρια των «Γιατρών του Κόσμου», του δικτύου «Διαβάζω για τους άλλους«, και αρθρογράφος της στήλης «Σκέψεις μιας εθελόντριας» στην εφημερίδα «Χανιώτικα Νέα». Η Αγγελική Μπεμπλιδάκη διάβασε ένα απόσπασμα από τη εισαγωγή του βιβλίου και στη συνέχεια μίλησε για τον συγγραφέα και το έργο του.
 
Την παρουσίαση-ανάλυση του βιβλίου έκανε ο εκπαιδευτικός Μανόλης Χατζηπαναγιώτου, ο οποίος είπε ανάμεσα στα άλλα ότι: «Με τον ίδιο τον συγγραφέα δεν με συνδέει παρά μια χαλαρή γνωριμία. Όταν μου έγινε η τιμητική πρόταση να συμβάλω στην παρουσίαση με δυο λόγια, δεν γνώριζα παρά μόνο το έργο του. Έτσι έχω την ευκαιρία να εστιάσω μόνο στο βιβλίο, να σχολιάσουμε μόνο το έργο του Άγγελου Ποθουλάκη ανεπηρέαστος από την προσωπικότητά του. Ήδη όμως από το σεμνό βιογραφικό λαμβάνεις μια πολύ ελκυστική πληροφορία: Ο συγγραφέας είναι μόλις 24 ετών! Αυτό ήδη προϊδεάζει τον επίδοξο αναγνώστη για πολλά και αντιφατικά. Για να κρίνουμε όμως ένα έργο, πρέπει να το διαβάσουμε καταρχήν καθαυτό. Δηλαδή αρχικά πρέπει να αποβάλλουμε και τις αρνητικές προκαταλήψεις περί απειρίας του συγγραφέα κ.τ.λ. αλλά και την επιείκεια του καλοδιάθετου αναγνώστη για το νεαρόν της ηλικίας…
 
[…]  Ο Άγγελος μάς εισάγει σε ένα φθινόπωρο και αυτό δεν είναι τυχαίο. Είναι μια οριακή εποχή. Δεν έχει τη γλύκα του καλοκαιριού, ούτε την ήττα που φέρνει το βαρυχείμωνο. Τα χρώματα είναι γκρίζα. Δεν υπάρχει η αισιοδοξία ενός ήλιου – ηλιάτορα, υπάρχουν όμως δέσμες φωτός που διαπερνούν τα σύννεφα και γλυκαίνουν τις αισθήσεις. Αυτός ο οριακός καιρός δίνει και την πρώτη άγκυρα, το πρώτο αγκωνάρι της ιστορίας μας. Ο ήρωας κινείται πάντα, αλλά κινείται στα όρια. Πάντα αμφιβάλλει. Τα όρια τα ορίζει πρώτα στον τόπο, στην γεωγραφία. Είναι τα δυσδιάκριτα όρια ανάμεσα στον ουρανό και τον θαλάσσιο ορίζοντα, τα όρια ανάμεσα στη στεριά και στη θάλασσα που αντιπαλεύουν αιώνια».
 
 Στη συνέχεια πήρε το λόγο η Αθανασία Κοκκινάκη, ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια, η οποία μας βοήθησε να κάνουμε μία κατάδυση στον εσωτερικό κόσμο του πρωταγωνιστή του βιβλίου, στο πρόσωπο του οποίου καθρεφτίζονται οι αντιφάσεις μιας ολόκληρης κοινωνίας. Η Αθανασία Κοκκινάκη έθεσε στο επίκεντρο «τα αντιθετικά δίπολα που με μαεστρία χειρίζεται ο συγγραφέας: φόβος-ελπίδα, φως-σκοτάδι, θύτης-θύμα, δράση-παραίτηση και άλλα. Η περιγραφή του συγγραφέα μας ωθεί να κάνουμε το ταξίδι, καθώς μέσα απ’ το σκοτάδι αναδύεται το φως».
 
Με «όπλο» την επιστημονική της κατάρτιση και «εργαλείο» την αμεσότητα και την ευθύτητα, η Αθανασία Κοκκινάκη ερμήνευσε με απλό, κατανοητό τρόπο τη συμπεριφορά του ήρωα, μιλώντας ουσιαστικά για τους αντικατοπτρισμούς της ψυχικής πραγματικότητας του πρωταγωνιστή στο κοινωνικό μας βίο, μα δεν έμεινε εκεί καθώς, με τον θερμό και εμψυχωτικό λόγο της, έδειξε πως ο δρόμος της αυτογνωσίας μπορεί να μην είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά είναι δρόμος που μπορεί απ’ όλους να περπατηθεί.
 
Η Αγγελική Μπεμπλιδάκη, η Αθανασία Κοκκινάκη και ο Μανόλης Χατζηπαναγιώτου κατάφεραν με τις παρεμβάσεις και με τις ομιλίες τους να προσεγγίσουν τον πυρήνα του έργου του Άγγελου Ποθουλάκη και να φωτίσουν βασικές πλευρές μιας νουβέλας, που ίσως ο τίτλος της αποτελεί ένα προπέτασμα καπνού, καθώς ο αναγνώστης θα διαπιστώσει πως πίσω από το σκηνικό της «Παραίτησης» κρύβεται έντονη δράση, σωματική και ψυχική κίνηση, αλληλεπιδράσεις και πλοκή, έτσι  που ο ήρωας, σαν το εκκρεμές, ταλαντεύεται πότε προς τη μεριά της ανατολής και πότε προς τη δύση.
 
Στο τέλος μίλησε ο Άγγελος Ποθουλάκης, ευχαριστώντας τους ομιλητές και όλους τους συντελεστές της εκδήλωσης. Ο συγγραφέας στάθηκε στην δική του οπτική όταν έγραφε τη νουβέλα, στα σημεία που ο ίδιος θεωρεί ως σημαντικότερα, αλλά και σε πλευρές που τονίστηκαν από τους ομιλητές. «Προσπάθησα να αποτυπώσω την αποξένωση του ανθρώπου από το περιβάλλον, από τον ίδιο του τον εαυτό, την αλλοτρίωση», είπε χαρακτηριστικά.
 
Ακολούθησε συζήτηση, όπου πήραν το λόγο πολλοί φίλοι του βιβλίου, κάνοντας σύντομες παρεμβάσεις, αλλά και ερωτήσεις προς τον συγγραφέα.
 
Για το ρεπορτάζ: Χρήστος Τσαντής