Οι Δήμοι συσπειρώνονται και δημιουργούν το δικό τους Δίκτυο για την κοινωνία

Το «Δίκτυο Δήμων για την κοινωνική οικονομία» είναι μια οριζόντια πρωτοβουλία για να διαμορφωθεί  θεσμική βάση υποστήριξης εγχειρημάτων και συμπράξεων κοινωνικής επιχειρηματικότητας στις Τοπικές κοινωνίες. Μια Πρωτοβουλία  για ένα  αποκεντρωμένο θεσμό Συμβουλευτικής και μεταφοράς οργανωτικής τεχνογνωσίας σε ένα αναδυόμενο και πολλά υποσχόμενο τομέα δράσης που αφορά την Τοπική Ανάπτυξη.
Είναι παραδεκτό σε παγκόσμια κλίμακα ότι το υφιστάμενο εργασιακό καθεστώς μισθωτής εργασίας δεν μπορεί να αξιοποιήσει το σύνολο των ανθρώπινων πόρων και δεξιοτήτων. Αυτή η τάση  επιδρά  και την λειτουργία των ΟΤΑ προκειμένου να ενισχύσουν την αποτελεσματικότητά τους και αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο  με  συνέργειες με  τις λεγόμενες κοινωνικές επιχειρήσεις, επενδύοντας συμπληρωματικά στο πεδίο  της  κοινωνικής οικονομίας.
«Η εθνική μας εμπειρία τα τελευταία 20 χρόνια στο τομέα αυτό, με δεδομένη την  ουσιαστική απουσία της Τ.Α από το σχεδιασμό και τη διαβούλευση της Κοινωνικής Οικονομίας είναι τραυματική και ελλειμματική. Παράλληλα, τόσο οι φορείς της κοινωνικής επιχειρηματικότητας όσο και οι ΟΤΑ στερούνται της θεσμικής συνεργασίας αλλά και των συμμαχιών για την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας και απασχόλησης. Ελάχιστα  μέχρι τώρα είναι  τα φωτεινά παραδείγματα στα οποία οι τοπικές Συμπράξεις και συνέργειες στο πλαίσιο της κοινωνικής οικονομίας έχουν προχωρήσει σε σύγκριση πάντα με το Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Επιπλέον, απουσιάζει η ουσιαστική επιμόρφωση, συμβουλευτική και η υποστήριξη στο τομέα. Έτσι είναι επείγουσα η ανάγκη για σχετικές Πρωτοβουλίες και οριζόντια δικτύωση.
Η  Τοπική Αυτοδιοίκηση  και κατ΄επέκταση  η τοπική κοινωνία έχει αποδεδειγμένα περισσότερες ανάγκες για κοινωνικές παροχές από αυτές που καλύπτονται: π.χ σε  παιδικούς σταθμούς, κέντρα υπερηλίκων, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης για τους νέους, κοινωνικά Ιατρεία πρωτοβάθμιας φροντίδας. Μεγαλύτερες ανάγκες για την προστασία του περιβάλλοντος, διαχείρισης πρασίνου, προστασίας δασών, καθαρισμού ακτών, αλλά  ζήτημα της ανάδειξης της τοπικής Πολιτιστικής κληρονομιάς κ.λπ.
Υπάρχουν επίσης οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες που έχουν ανάγκη υπηρεσιών φροντίδας  που δεν πρέπει να αγνοηθούν. Ειδικότερα αν λάβουμε υπόψη μας ότι αυτές οι ομάδες μπορούν να συμβάλουν ως ένα βαθμό με εισφορές για να λειτουργήσουν οι αναγκαίες υπηρεσίες και με συμπληρωματικό τρόπο  δεδομένου ότι,  ούτε οι υλικές υποδομές που διαθέτει πολλές φορές  ένας Δήμος, ούτε  οι εισφορές  επαρκούν από μόνες τους. Έτσι είναι απαραίτητη η σύνθεση των πόρων.
 Με δεδομένο λοιπόν ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση   διαθέτει ανενεργούς πόρους σε κτίρια και αγροκτήματα, δασικές εκτάσεις, πάγιο εξοπλισμό και κτιριακές εγκαταστάσεις, που  λόγω περιορισμού στον προϋπολογισμού δεν δύναται να προσληφθούν  περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι και να λειτουργήσουν τις υφιστάμενες υλικές υποδομές. Με αυτή την έννοια  γεννάται η ανάγκη της κοινωνικής επιχειρηματικότητας που μπορεί να αξιοποιήσει τους ανενεργούς πόρους.  Κοινωνικοί συνεταιρισμοί και Κοινωνικές επιχειρήσεις  οι οποίοι θα μπορούσαν να αναλάβουν υπεργολαβικά την λειτουργία δομών, εξασφαλίζοντας την λειτουργία τους με   συγχρηματοδότηση, προσφέροντας βιώσιμες λύσεις. Συνέργειες για τις οποίες προηγουμένως μπορεί να υπάρξει ένα σύμφωνο συνεργασίας στο πλαίσιο των προγραμματικών συμβάσεων που προβλέπεται από την νομοθεσία.  Η προοπτική αυτή διευκολύνεται από τη δωρεάν παραχώρηση κυριότητας και χρήσης δημοτικών και κοινοτικών ακινήτων του άρθρου 185 που αναφέρεται ως εξής: Με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου που λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των μελών του, επιτρέπεται να παραχωρείται δωρεάν η χρήση δημοτικών ακινήτων σε φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας του νόμου 4430/2016 (ΦΕΚ 205/ Α/2016) που έχουν την έδρα τους ή ασκούν τη δραστηριότητά τους στον οικείο δήμο, για την ενίσχυση της τοπικής και κοινωνικής ωφέλειας, όπως αυτή ορίζεται στην παράγραφο 3 του άρθρου 2 του νόμου 4430/2016. Η διάρκεια της παραχώρησης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 5 έτη.
Με αυτά τα δεδομένα στο θεσμικό πλαίσιο η Τ.Α πλέον μπορεί να αξιοποιήσει τους ανενεργούς τοπικούς πόρους μπορεί να μοχλεύσει δραστηριότητες και να δώσει ώθηση στην Τοπική οικονομία μέσω της κοινωνικής Οικονομίας.
Το «Δίκτυο δήμων για την κοινωνική οικονομία» αναπτύσσοντας τις συνέργειες σε περιφερειακή κλίμακα μπορεί να καλλιεργήσει την απαραίτητη κοινωνική διαβούλευση το θεσμικό υπόβαθρο για να προχωρήσουν οι διαδικασίες στη βάση του πεδίου.
Μπορεί να παρέχει ειδική Συμβουλευτική και να διαμορφώσει μια δομή Στήριξης και Συμβουλευτικής στους Δήμους για την αξιοποίηση υλικών και ανθρώπινων πόρων.
Μπορεί επίσης να συμβάλλει στον εθνικό και Ευρωπαϊκό διάλογο για τις νέες μορφές κοινωνικής επιχειρηματικότητας αλλά και την ενίσχυση των Τοπικών Αναπτυξιακών Εταιρειών προκειμένου να εμπλουτίσουν τη δράση τους και να δώσουν επιπλέον λύσεις στις αναγκαίες Τοπικές επενδύσεις.
Η Κοινωνική Οικονομία στη πράξη δεν είναι ζήτημα μόνο της κεντρικής Κυβέρνησης αλλά κυρίως ζήτημα της Τοπικής αυτοδιοίκησης λόγω εγγύτητας προς την κοινωνική βάση, αλλά και λόγω της ανάγκης συμπληρωματικής κάλυψης των παρεχόμενων υπηρεσιών της προς την Τοπική Κοινωνία.
Η ΠΕΣΚΟ « Πανελλήνια Ένωση Συμπράξεων Κοινωνικής Οικονομίας» με συνέπεια τα τελευταία χρόνια εργάζεται για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις  ενός «Δίκτυο Δήμων για την κοινωνική οικονομία» μέσα από το πρόγραμμα Μέντορες για την Κοινωνική Οικονομία με αφετηρία το «Συνέδριο της Κοινωνίας Πολιτών για την Κοινωνική Οικονομία» που έγινε με επιτυχία τον Ιούνιο του 2016.
Για αυτούς τους λόγους εν συντομία καλούμε τους Δήμους που δεν έχουν αναπτύσσει υποδομές για την κοινωνική οικονομία και αναζητούν τρόπους για την ενίσχυση της κοινωνικής επιχειρηματικότητας, να συμμετάσχουν στη δημιουργία του δικτύου το οποίο εκτός των άλλων θα συμβάλλει στη δημοκρατική διαβούλευση και την ενίσχυση της συμμετοχικότητας στη Τοπική Κοινωνία», αναφέρει η ανακοινωση που υπογράφει .εκ μέρους της Πρωτοβουλίας
ο Αντιδήμαρχος Πεντέλης Δημοσθένης Παπακωσταντίνου