Άσπα Τσίνα: "Δίνω μάχη με τον καρκίνο"

Η Άσπα Τσίνα βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη και εξομολογήθηκε ότι πάσχει από μια σπάνια μορφή καρκίνου στο αίμα.

«Το πρόβλημα με την υγεία μου ξεκίνησε από έναν φρικτό πόνο στη μέση, ένιωσα ότι κόπηκα στα δύο. Κάθε μέρα ήμουν και χειρότερα. Πάω κάνω μια μαγνητική η οποία δείχνει συμπιεστικά κατάγματα σε συγκεκριμένους σπονδύλους. Αυτά τα κατάγματα δικαιολογούνται σε έναν άνθρωπο που έχει πάθει τροχαίο. Εκεί παθαίνω ένα σοκ γιατί εγώ δεν είχα πέσει ποτέ για να έχω τέτοια κατάγματα. Δεν μπορούσα να καθίσω, να πλυθώ, ένιωθα το σώμα μου διαλυμένο.

Πριν βγει η διάγνωση εγώ γνώριζα ότι έχω κάτι πολύ σοβαρό. Μετά από ειδικές εξετάσεις έμαθα ότι έχω έναν σοβαρό καρκίνο. Έχω έναν αιματολογικό καρκίνο που λέγεται πολλαπλό μυέλωμα. 
 

Στον γιο μου είπα από την αρχή ότι έχω έναν σοβαρό καρκίνο που τρώει τα κόκαλα. Τον έβαλα μάλιστα να δει και βιντεάκι στο Ίντερνετ για να μπορέσει να καταλάβει το παιδί αυτό που συμβαίνει στη μητέρα του. Ενημέρωσα τη μητέρα μου αλλά και τον πρώην σύντροφό μου.

Ένιωθα κούραση σωματική, είχα αναιμία, πόνους στη μέση, στα πόδια, στα χέρια, είχα νυχτερινούς πυρετούς και έβλεπα ότι δεν ήμουν καλά. Οι γιατροί μου είπαν ότι πρέπει να ξεκινήσω εντατική χημειοθεραπευτική αγωγή άμεσα προκειμένου να ανασταλεί η πορεία του νοσήματος. Μου είπαν ότι είμαι τυχερή γιατί δεν μου έχει κάνει βλάβες στα νεφρά. Εγώ όμως, πριν ξεκινήσω, ήθελα να εκπληρώσω πρώτα το επαγγελματικό μου όνειρο.

Ενημέρωσα τον Φοίβο και την εταιρεία για τον καρκίνο. Οι άνθρωποι έπαθαν σοκ και μάλιστα στάθηκαν στο πλευρό μου. Γύρισα το βίντεο κλιπ 4 μέρες μετά τη διάγνωση για καρκίνο, πονούσα αλλά το ήθελα πολύ. Είχα αιματοκρίτη 27 και γύρισα το βιντεοκλίπ γιατί ήταν κάτι που το ήθελα πολύ. Εν τω μεταξύ δεν ήθελα να πάρω παυσίπονα. Έλεγα στον εαυτό μου: "Μπορείς, Άσπα μου, θα τα καταφέρεις". Κάναμε το βιντεοκλίπ και τη φωτογράφιση, και τους ανθρώπους της εταιρείας μου τους αγαπώ γιατί κατανόησαν αυτό που είμαι. 

Τώρα, είμαι στη φάση της εντατικής χημειοθεραπευτικής αγωγής. Σε περιστατικά σαν το δικό μου συνιστάται η αυτόλογη μεταμόσχευση. Εγώ δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν είναι κάτι το οποίο θέλω να κάνω. Δεν έχω καταλήξει μέσα μου και δεν βιάζομαι.

Ο μόνος ο οποίος ήταν ψύχραιμος και ένιωθα ότι με καταλαβαίνει στο εκατό τοις εκατό ήταν ο γιος μου. Όταν του είπα για τον καρκίνο, μου είπε: "Μαμά, δεν θέλω να πεθάνεις» και του είπα: "Δεν υπάρχει περίπτωση να πεθάνω, δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα, αλλά κάποια στιγμή όλοι πεθαίνουμε. Αυτό που θέλω να θυμάσαι είναι ότι γεννιόμαστε μόνοι μας και πεθαίνουμε μόνοι μας. Στο μεσοδιάστημα της ζωής μας, συναντούμε ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι τυχαίοι για τη ζωή μας, υπάρχει λόγος. Η μαμά είναι δίπλα σου για να σε βοηθάει όσο μπορεί και στο βαθμό που μπορεί. Η ύπαρξή σου δεν είναι συνεξάρτηση της δικής μου ύπαρξης. Δεν θέλω να είσαι φοβισμένος".

Δεν φοβάμαι τον θάνατο. Έζησα πολύ ωραία πράγματα σε αυτή τη ζωή και, αν φύγω, θα φύγω ευτυχισμένη γιατί έχω εκπληρώσει την αποστολή μου. Απολαμβάνω τη μοναξιά μου και δεν θέλω κάποιον σύντροφο στο πλευρό μου»., εξομολογήθηκε.