Η Δέσποινα Καμπούρη γράφει για την εγκυμοσύνη της
Η Δέσποινα Καμπούρη ανυπομονεί να κρατήσει στην αγκαλιά το δεύτερο μωράκι της και μέσα από το blog της μοιράστηκε τις σκέψεις της για την εγκυμοσύνη της.
Δείτε τι έγραψε:
«Ξέρω... Άργησα πολύ να μοιραστώ μαζί σας τα καλά νέα. Όμως αυτό δεν έγινε σκόπιμα... Άλλωστε ξέρετε πόσο μου αρέσει να μοιράζομαι μαζί σας όμορφες στιγμές της ζωής μου.
Είναι που αυτή τη φορά φοβήθηκα πολύ. Όχι γι' αυτά που έρχονται. Το θέλαμε και οι τρεις τόσο πολύ ένα μωράκι, ένα δεύτερο παιδάκι. Είναι μία ευτυχία που την έχω ξαναζήσει με την Έλενα. Ξέρω τι με περιμένει και ανυπομονώ γι' αυτή!
Φοβήθηκα όμως γιατί αυτή τη φορά δεν ήμουν τόσο ανέμελη όσο την πρώτη. Ίσως να παίζει ρόλο και η ηλικία μου, ίσως και το γεγονός ότι την πρώτη φορά είχα απέραντη άγνοια για κάποιους κινδύνους που μπορεί να έχει μια εγκυμοσύνη, ίσως και το γεγονός ότι είχα κάποιες επιπλοκές στην αρχή της εγκυμοσύνης για τις οποίες θα σας μιλήσω κάποια στιγμή στο μέλλον.
Έχοντας εμπειρία από εγκυμοσύνη που δεν προχώρησε στο παρελθόν, ήθελα να είμαι απολύτως σίγουρη ότι αυτή τη φορά όλα πάνε καλά. Δυστυχώς έφτασα στο άλλο άκρο. Να φοβάμαι και τη σκιά μου. Μη φάω το τάδε φαγητό, μη κουραστώ πολύ, μην αγχωθώ, μη σηκώσω βαριά αντικείμενα και φυσικά μη μάθει κανείς κάτι τόσο νωρίς. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν έδωσα καμία συνέντευξη, δεν εμφανίστηκα σε καμία εκπομπή και δεν έκανα καμία φωτογράφιση για κάποιο περιοδικό. Δεν ένιωθα ασφαλής να μιλήσω δημοσίως για τη δεύτερη εγκυμοσύνη μου. Κάπως έτσι μπήκα στα παπούτσια γυναικών που φοβούνται να δείξουν τη χαρά τους γι' αυτό το θαύμα που ζουν! Να τις συμμερίζεστε κι εσείς. Η κάθε γυναίκα έχει το απόλυτο δικαίωμα να κρατά κρυφή την εγκυμοσύνη της για όσο θέλει εκείνη.
Το τελευταίο διάστημα, κι αφού όλες μου οι εξετάσεις έδειχναν να είναι καλές, αποφάσισα να ευχαριστηθώ έστω και στο παραπέντε τη δεύτερη εγκυμοσύνη μου. Να μιλώ γι' αυτή, να φωτογραφίζω την κοιλίτσα μου, να την χαϊδεύω με τις ώρες... να ανεβάζω φωτογραφίες στο Instagram. Τι νόημα θα είχε πια να φοβάμαι για κάτι τόσο όμορφο που συμβαίνει μέσα μου, στη ζωή μου, στην οικογένειά μου;
Η προσμονή έχει αρχίσει να γίνεται γλυκιά. Πλέον, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισα τους πρώτους μήνες με ναυτίες, εμετούς, αναιμία, αμνιοπαρακέντηση -μεγάλο κεφάλαιο για το οποίο θα σας γράψω σε επόμενα posts- ανυπομονώ να γνωρίσω το μικρό μου πλασματάκι. Τελικά δεν ξέρω ποιος είναι πιο χαρούμενος. Ο μπαμπάς, η Έλενα ή εγώ;
Η μικρή μου, που πλέον θα είναι...μεγάλη αδερφή, μιλάει στο μωρό, το χαϊδεύει, του λέει παραμύθια και το υπερασπίζεται λες και έχει ήδη γεννηθεί. Είναι συγκινητικό το πόσο προστατεύει την κοιλιά μου από εξωτερικούς παράγοντες. «Μαμά μη σκύβεις, πονάς το μωράκι», «Μαμά πρέπει να φας, θα πεινάει το μωράκι», «Μαμά πρέπει να κοιμηθούμε, να ξεκουραστεί και το μωρό». Όλα τα κάνουμε μαζί! Μαζί διαλέξαμε το καροτσάκι και την κούνια του! Είναι η καλύτερη παρέα μου στην εγκυμοσύνη. Και μάλιστα κατάφερε να κρατήσει μυστικό τόσους μήνες! Γλυκό μου πλασματάκι!
Ξέρω πως μπορεί να νιώσει λίγο περίεργα όταν το μωρό γεννηθεί και έρθει στο σπίτι, όμως είμαι πεπεισμένη ότι η Έλενα θα γίνει μια υπέροχη και αγαπησιάρα μεγάλη αδερφή. Το μόνο που με στεναχωρεί από τώρα, είναι αυτές οι 4-5 μέρες που θα πρέπει να την αποχωριστώ όταν θα πάω στο μαιευτήριο για να γεννήσω. Με τη μικρή μου είμαστε αυτοκόλλητες τα τελευταία 5 χρόνια και θα μου κακοφανεί. Ήδη έχει αρχίσει να με ρωτάει αν θα μπορεί να είναι μαζί μου στον τοκετό. Την πληγώνει το γεγονός ότι δε θα μπορέσει να είναι κοντά μας όσες φορές κι αν προσπάθησα να της εξηγήσω ότι απαγορεύεται να μπαίνουν παιδάκια μέσα στο δωμάτιο του μαιευτηρίου. Δε μπορεί να το δεχτεί. Μάλιστα, έχει αποφασίσει από τώρα να σταματήσει το σχολείο το καλοκαίρι για να με βοηθάει με το μωρό. «Μαμά, εσύ θα δουλεύεις όταν γεννήσεις;», με ρώτησε μια μέρα που περιμέναμε το σχολικό. «Όχι Λενιώ μου. Πρέπει να σταματήσω λίγο καιρό να δουλεύω για να φροντίζω το μωράκι που θα με έχει απόλυτη ανάγκη!». «Ναι, αλλά το μωράκι θα χρειάζεται και την αδερφούλα του. Άρα θα σταματήσω κι εγώ το σχολείο νωρίτερα!», μου είπε αυταρχικά χωρίς να δέχεται αντιρρήσεις!
Κάθε μέρα προσεύχομαι να πάνε όλα καλά! Τώρα πια απολαμβάνω κάθε στιγμή μέχρι να φτάσει η ώρα!
Δυστυχώς, δεν είχα την ευκαιρία να ευχαριστήσω κάθε έναν ξεχωριστά για όλες τις υπέροχες ευχές που μου στέλνετε καθημερινά για το δεύτερο μωράκι μας. Με συγκινείτε πραγματικά και σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.
Καλή σας ημέρα»!
