Κατερίνα Λέχου: «Βλέπω πως ήμουν στο «Είσαι το ταίρι μου» και παθαίνω κατάθλιψη»

H Κατερίνα Λέχου σε πρόσφατη συνέντευξή της στο περιοδικό Hello αποκάλυψε πως νιώθει όταν βλέπει τον εαυτό της μετά από χρόνια στο Είσαι το Ταίρι μου.

Αυτό είναι ενδεικτικό του πόσο καλό φτιαγμένο ήταν, όπως συμβαίνει με τα «Φιλαράκια», με τα οποία γελάμε ακόμη. Είναι πολύ συγκινητικό. Βλέπω βέβαια πως ήμουν τότε και παθαίνω μια μικρή κατάθλιψη.

εσύ όμως δεν έχεις σχεδόν καμία διαφορά.

Όλοι μεγαλώνουμε. Το θέμα είναι, όσο μπορούμε, να μεγαλώνουμε με χάρη.

Έχεις κάνει μπότοξ ή μεσοθεραπείες;

Κάνω πολλές θεραπείες στο πρόσωπο μου. Από την ηλικία των 18, είχα μια πολύ καλή αισθητικό τη μητέρα της φωτογράφου Καλλιόπης, που πλέον έχει αποσυρθεί-, η οποία μου έκανε μασάζ, ενυδατώσεις και πίλινγκ. Στην κυρία Γρηγορέα χρωστώ την καλή μου επιδερμίδα γιατί με έμαθε να εφαρμόζω τα βασικά. Πιστεύω ότι πρέπει να ασχολούμαστε με το δέρμα μας στη διάρκεια της ζωής μας για να προλαμβάνουμε τα σημάδια του χρόνου. Επιπλέον, οφείλω την προσοχή και τη φροντίδα που επέδειξα στο αίμα και το δέρμα μου και στη μητέρα μου, η οποία είναι λιτοδίαιτη και για αυτό τρώγαμε πάντα υγιεινά. Πλέον βέβαια κάνω τις μεσοθεραπείες μου. Το παιχνίδι της εικόνας είναι πολύ εθιστικό. Πρόσφατα είδα το πρόσωπο μου στους “42 C” και έπαθα κατάθλιψη. Είπα «θεέ μου, έτσι είμαι;». Βέβαια, δεν είμαι ακριβώς έτσι, γιατί στο πρόσωπό μου καταγράφεται το συναίσθημα του ρόλου, το ότι προσεγγίζω ερμηνευτικά μια γυναίκα που έχει στερέψει μέσα της από συναισθήματα, πολύ στεγνή, πολύ θλιμμένη. Αρχικά στενοχωρήθηκα ως γυναίκα, αλλά μετά σκέφτηκα ότι αν ήμουν σαν ροφός από τις πλαστικές, δεν θα μπορούσα να υποδυθώ αυτόν το χαρακτήρα. Δεν θα είχα αναλάβει το ρόλο. Σε όλα τα πράγματα, κάτι χάνουμε, κάτι κερδίζουμε. Ωστόσο πρέπει να δώσεις πολύ σκληρό αγώνα για να αντισταθείς στα πρότυπα που επιβάλλουν ειδικά σε μας που είμαστε στη σοουμπίζ. Προσωπικά, δίνω μεγάλη μάχη. Πρόσφατα είπα σε μια νεότερη φίλη μου: «Βλέπω πως όλες έχουν κάνει κάτι». Εκείνη λοιπόν μου απάντησε: «Κατερίνα, μεγαλώνεις όμορφα. Θα μπεις σε αυτό τον κυκειόνα, θα παίξεις αυτό το παιχνίδι, και μετά τι θα βγεις να πεις;». Μέχρι στιγμής, λοιπόν, κρατώ τη θέση μου. Δεν ξέρω αν θα τρελαθώ αύριο.