Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου: Έλληνες celebrities μιλούν ανοιχτά για τη μάχη που νίκησαν
«Όταν μου είπαν ότι έχω καρκίνο, ρώτησα τρεις φορές το γιατρό αν το λέει σε μένα. Έκλαψα πολύ, μετά θύμωσα με μένα, μετά το είδα σαν κάρμα, μετά πέρασα στη διαδικασία του φόβου — όχι να μην πεθάνω, να μη σακατευτώ. Ο καλλιτέχνης τα βλέπει όλα όμορφα, Ένα “σακατεμένο” στήθος το έβλεπα σαν “καμένη γη”».
Επίσης σε μια άλλη συνέντευξη της τόνισε πόσο σημαντική είναι η πρόληψη : «Πριν από τρία χρόνια μού είχε πει ένας γιατρός ότι δεν είχα κάτι, αλλά έπρεπε να προσέχω. Μου είχε πει να κάνω μαστογραφία κάθε έξι μήνες, αντί για κάθε χρόνο που συνηθίζεται να κάνουν οι γυναίκες. Κι εγώ δεν το έκανα. Το λάθος μου το χρεώθηκα», εξομολογήθηκε η Μαρία Ιωαννίδου σε συνέντευξη στη Τατιάνα Στεφανίδου.
O Σπύρος Παπαδόπουλος στην εκπομπή "Πρωινό" εξομολογήθηκε: : «Είναι θέμα χαρακτήρα. Έτσι είμαι εγώ. Έχω κάποιες περίεργες αντιλήψεις για τη ζωή και όταν είναι κάτι να γίνει θα γίνει. Το σωστό είναι ένας πολιτισμένος άνθρωπος, γιατί εγώ δεν είμαι πολιτισμένος άνθρωπος, να προβλέπει, να κάνει προληπτική ιατρική…Εγώ δεν ήμουν τόσο, απλώς έχω πολύ καλούς φίλους γιατρούς που ήταν δίπλα μου και έτσι το προλάβαμε, αλλά νομίζω ότι όταν είναι να γίνει κάτι, που λένε γραφτό, θα γίνει, οπότε μέχρι να γίνει αυτό είπαμε εγώ τη δουλειά μου και αυτός τη δική του».
Eνώ, στο περιοδικό "YOU" ο Κώστας Χαρδαβέλλας, τόνισε πως: ««Ξέρεις πολλοί λένε δεν θέλω να πω τη λέξη. Εγώ πιστεύω ότι αυτός ο τρόμος για την ονομασία της συγκεκριμένης ασθένειας δεν με αγγίζει. Άμα σου τύχει θα την παλέψεις. Εντάξει, κάποιοι είναι πιο τυχεροί, κάποιοι όχι. Πάντως είναι κάτι που παλεύεται. Όταν θελήσω, θα γράψω ότι όσο σοβαρό και αν είναι αυτό που περνά ο καθένας, η ψυχή του είναι αυτή που θα πολεμήσει. Πρέπει να μην γονατίσεις, να μη λυγίσεις».
«Πέρασα από πολλές διακυμάνσεις. Στην αρχή πέρασα απέναντι και νόμιζα ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε κάποια άλλη – οι άλλοι μάλιστα το εκλάμβαναν αυτό ως γενναιότητα. Δεν ήταν. Μετά τον πρώτο χρόνο, όταν συνειδητοποίησα τι μου συμβαίνει, πήγα σε ψυχολόγους, γιατί λένε πως ο καρκίνος του μαστού εκτός από κληρονομικά έχει και ψυχοσωματικά αίτια – γυναίκες που νοιάζονται πιο πολύ για τους άλλους παρά για τον εαυτό τους. Φαντάσου ότι όταν μου είπαν “έχεις καρκίνο”, η πρώτη μου σκέψη ήταν “τι θα γίνει η μάνα μου;”. Δεν είπα “πεθαίνω πάνω στη μεγάλη μου επιτυχία”, το “Ραντεβού στα τυφλά” που παρουσίαζα τότε. Η τελευταία μου αντίδραση στον καρκίνο που είχα ήταν τελικά και η φυσιολογική: κατέρρευσα» δήλωσε σε συνέντευξη της η Βάσια Τριφύλλη.
«Είμαι περήφανη για κάθε τραύμα και για κάθε ράμμα το οποίο δείχνει νίκη. Το νέο μου σημάδι από το χειρουργείο θα το φοράω σαν παράσημο απέναντι στον καρκίνο (κακοήθη όζο) του θυρεοειδούς που αφαίρεσα».
Και συνέχισε αναφέροντας πόσο σημαντική είναι η πρόληψη: «Το μοιράζομαι μαζί σας γιατί για τρελή μου τύχη το ανακάλυψα τυχαία κάνοντας έναν υπέρηχο προληπτικό. Ηθικό δίδαγμα: η πρόληψη σώζει ζωές. Σίγουρα δεν είναι το πιο ευχάριστο πράγμα, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να διαφυλάξουμε την υγεία μας και τους ανθρώπους που αγαπάμε. Μετά τη διάγνωση και την πλήρη άγνοιά μου με μεγάλη θλίψη έμαθα ότι τα κρούσματα καρκίνου του θυρεοειδούς μετά το Τσέρνομπιλ εκτινάχθηκαν στο 70% πάνω. Θύματα; Όλοι εμείς», έγραψε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook η Άντα Λιβιτσάνου.
«Αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο εμείς οι επώνυμοι είναι να μάθουμε να μην υποτιμάμε τους άλλους που έχουν το ίδιο πρόβλημα με εμάς, είτε είναι ο φόβος της απόρριψης είτε η αρρώστια. Εγώ έπαθα καρκίνο. Από αυτό έχασα και τη μητέρα μου… Ήμουν τυχερή, γιατί τον πρόλαβα. Κάνοντας τη μαστογραφία μου, όπως κάθε χρόνο, το διαπίστωσα. Η πρόληψη με έσωσε. Αυτό που παίρνεις από ένα τέτοιο γεγονός είναι η ταπείνωση, γιατί ποτέ δεν πιστεύεις ότι θα το πάθεις κι εσύ. Όταν λοιπόν χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου, βλέπεις ότι είσαι κι εσύ μια καρδούλα που έχει ανάγκη από φροντίδα. Αν όμως έχεις τον τίτλο του δυνατού… Σκεφτείτε πως όταν χειρουργήθηκα στον μαστό, καταδέχτηκα μόνο να αναβάλω την πρεμιέρα μου για μία βδομάδα. Το μόνο που ήθελα εκείνη τη στιγμή ήταν να με πάρουν αγκαλιά και να πενθήσω. Αλλά είπα “όχι, δεν θα το αφήσω αυτό να με νικήσει, θα του δείξω εγώ”», είπε η Χάρις Αλεξίου για τη μάχη της με τον καρκίνο.
