Τζένη Καρέζη: Δύο άγνωστες ιστορίες για τη σπουδαία ηθοποιό
Η Τζένη Καρέζη υπήρξε μία από τις σπουδαιότερες Ελληνίδες ηθοποιούς με φανατικούς θαυμαστές. Άλλωστε, μην ξεχνάμε πως για πολλά χρόνια το κοινό ήταν χωρισμένο στα δύο, σε «Βουγιουκλακικούς» και «Καρεζικούς». Ακόμα και εκείνοι που δεν ανήκαν στο «στρατόπεδό» της, υποκλίνονταν στο ανυπέρβλητο ταλέντο της. Στη μοναδική της μαεστρία να «κεντάει» τόσο στους κωμικούς όσο και στους δραματικούς ρόλους.
Η αλήθεια είναι πως για την Τζένη Καρέζη, η οποία έφυγε από τη ζωή στις 25 Ιουλίου του 1992, δεν είναι και πολλά εκείνα που δεν γνωρίζει το κοινό. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες ιστορίες – άλλες πιο γνωστές, άλλες περισσότερο άγνωστες – που την αφορούν κι έχουν να κάνουν με την κινηματογραφική της παρουσία.
Μία από αυτές είναι η αγαπημένη της φράση «χρυσό μου», την οποία η ηθοποιός έλεγε πολλές φορές είτε από εκνευρισμό, είτε από αμηχανία. Και τη φράση την χρησιμοποιούσε και σε ρόλους της, με πιο χαρακτηριστική την ατάκα στον Αλέκο Αλεξανδράκη στην ταινία Δεσποινίς Διευθυντής, «Αλέκο χρυσό μου σε παρακαλώ».
Άλλη μία ιστορία έχει να κάνει με το νυφικό που φοράει στον λευκό γάμο της με τον Ανδρέα Μπάρκουλη, στην ταινία «Τζένη-Τζένη». Το εντυπωσιακό λευκό νυφικό ήταν δικό της και συγκεκριμένα εκείνο που φόρεσε στον γάμο της με τον Ζάχο Χατζηφωτίου, το 1962. Επίσης, στη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας ερωτεύτηκαν κι έγιναν ζευγάρι και στη ζωή για ένα διάστημα, με τον Μπάρκουλη.
