Η νιασιναμίδη είναι μια μορφή της βιταμίνης Β3 που μπορεί να αποτελεί αποτελεσματική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας και τη ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
Τη δεκαετία του 1940 και του 1950 ο Dr. William Kaufman και αργότερα ο Dr. Abram Hoffer, ένας από τους θεμελιωτές της ορθομοριακής ιατρικής, ανέφεραν πολύ καλά κλινικά αποτελέσματα στη θεραπεία εκατοντάδων ασθενών με οστεοαρθρίτιδα και ρευματοειδή αρθρίτιδα χρησιμοποιώντας νιασιναμίδη σε υψηλές δόσεις (900-4.000 mg την ημέρα σε διαιρεμένες δόσεις).
Ο Dr Kaufman παρουσίασε αποδείξεις ότι ο ασθενείς του είχαν βελτιώσεις στη λειτουργία των αρθρώσεων, στην κίνηση, στη μυϊκή δύναμη και στην αντοχή. Οι περισσότεροι ασθενείς είχαν αξιοσημείωτα οφέλη μέσα σε έναν με τρεις μήνες χρήσης της νιασιναμίδης, αλλά τα μεγαλύτερα οφέλη παρατηρήθηκαν ανάμεσα στον πρώτο και τρίτο χρόνο συνεχούς χρήσης.
Δυστυχώς, η έρευνα του Dr. Kaufman πραγματοποιήθηκε την ίδια χρονική περίοδο που προωθούνταν πάρα πολύ πατενταρισμένες φόρμουλες κορτιζόνης, και έτσι δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στη θεραπεία με νιασιναμίδη.
Ωστόσο αυτά τα κλινικά αποτελέσματα επιβεβαιώθηκαν τη δεκαετία του 1990 σε μια καλά σχεδιασμένη διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με placebo δοκιμή. Σε 72 ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα χορηγείτο νιασιναμίδη (3.000 mg την ημέρα σε έξι διαιρεμένες δόσεις) ή placebo για δώδεκα εβδομάδες.
Ο βαθμός αποτελέσματος περιέλαβε αξιολόγηση του πόνου, έκταση της κινητικότητας των αρθρώσεων και ευλυγισία.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι
- η νιασιναμίδη προκάλεσε 29% βελτίωση σε όλα τα συμπτώματα και τα κλινικά σημεία,σε σύγκριση με 10% επιδείνωση των συμπτωμάτων στην ομάδα που λάμβανε placebo.
- Τα άτομα που λάμβαναν νιασιναμίδη μείωσαν τη χρήση των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Η νιασιναμίδη αύξησε την κινητικότητα των αρθρώσεων 4,5 βαθμούς σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Οι παρενέργειες, κυρίως ήπια γαστρεντερικάπροβλήματα, ήταν πιο συχνές στην ομάδα που λάμβανε νιασιναμίδη, αλλά τα άτομα αυτά μπορούσαν να διαχειριστούν αποτελεσματικά τις παρενέργειες λαμβάνοντας τη νιασιναμίδη με φαγητό.
Οι επιστήμονες διερευνούν τον μηχανισμό με τον οποίο η βιταμίνη αυτή βοηθά στην αρθρίτιδα.
Το 1999 ερευνητές διερεύνησαν την πιθανότητα ότι το πετυχαίνει αυτό εμποδίζοντας την αναχαίτιση της συνθάσης του υπεροξειδίου του αζώτου από την ιντερλευκίνη 1 στα χονδροκύτταρα, τροποποιώντας δηλαδή τις φλεγμονώδεις βιοχημικές οδούς της καταστροφής των αρθρώσεων.
Η νιασιναμίδη μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για την αγκύλωση των αρθρώσεων – δηλαδή για τις αρθρώσεις που έχουν μερικώς ή εντελώς γίνει άκαμπτοι και ακινητοποιηθεί από μακράς διάρκειας ρευματοειδή αρθρίτιδα. Μετά από μερικούς μήνες τακτικής χρήσης νιασιναμίδης, οι αγκυλοποιημένες αρθρώσεις σταδιακά επανακτούν την κινητικότητά τους.
Η νιασιναμίδη σε τόσο υψηλές δόσεις μπορεί να προκαλέσει σημαντικές παρενέργειες (μη ανοχή στη γλυκόζη και ηπατική βλάβη) και ως εκ τούτου χρειάζεται αυστηρή επίβλεψη (μετρήσεις του αίματος για ηπατικά ένζυμα κάθε τρεις μήνες).
Μάριος Δημόπουλος – Διατροφολόγος-Συγγραφέας
Μέλος του American Council of Applied Clinical Nutrition
Μέλος του American Association of Drugless Practitioners
Μέλος του American Association of Nutritional Consultants
Μέλος του Canadian Association of Natural Nutritional Practitioners
Μέλος της Association for Natural Medicine in Europe
Μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Φυσιοπαθητικών
