Οι επιστήμονες έχουν βάλει στο μικροσκόπιο τη σιστρίνη (Sestrin), μία ορμόνη που σχετίζεται με την άσκηση και κρατάει τους μύες σε καλή κατάσταση. Μία νεότευκτη έρευνα αφήνει περιθώρια για τη λήψη ενός χαπιού που θα κάνει περίπου τόσο δουλειά όσο και η άσκηση. Όλα αυτά στο μέλλον φυσικά, αν κι εφόσον…
Τα οφέλη της άσκησης είναι γνωστά, αλλά τι γίνεται όταν δεν είστε σε θέση να κάνετε προπόνηση και να ακολουθήσετε ένα πρόγραμμα, λ.χ., λόγω ενός τραυματισμού; Ευτυχώς για εσάς, οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει μια πρωτεΐνη που νομίζουν ότι θα βοηθήσει μια μέρα στην πρόληψη της μυϊκής αποδυνάμωσης στους ηλικιωμένους και στους ανθρώπους που είναι κατάκοιτοι.
Η πρωτεΐνη σιστρίνη συσσωρεύεται φυσικά στους μυς μετά την άσκηση. Οι ερευνητές αποφάσισαν να μάθουν περισσότερα για τη σχέση της με την άσκηση, με τη διεξαγωγή πειραμάτων σε μύγες και ποντίκια. Συγκεκριμένα, δημιούργησαν έναν τύπο διαδρόμου, όπου εκπαίδευσαν τις μύγες για τρεις εβδομάδες. Στη συνέχεια συνέκριναν τη λειτουργία και την ικανότητα άσκησης κανονικών μυγών με μύγες που απλώς εκτρέφονταν και δεν ασκούνταν για να μην έχουν τη δυνατότητα να παράγουν σιστρίνη.
«Οι μύγες μπορούν συνήθως να περπατούν περίπου τέσσερις με έξι ώρες την ημέρα και σε αυτό το σημείο οι ικανότητες των φυσιολογικών μυγών βελτιώθηκαν. Οι μύγες χωρίς σιστρίνη δεν βελτιώθηκαν με την άσκηση», επισημαίνει ο συντάκτης της μελέτης Jun Hee Lee, καθηγητής στο τμήμα μοριακής και ολοκληρωμένης φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η ενεργοποίηση της υπερέκφρασης της σιστρίνης στους μυς των φυσιολογικών μυγών και η μεγιστοποίηση των επιπέδων της έδωσαν σε αυτές τις μύγες μεγαλύτερες ικανότητες από τις εκπαιδευμένες μύγες, ακόμη και δίχως άσκηση.
Η βελτιωμένη αντοχή είναι μόνο ένα από τα οφέλη της εν λόγω πρωτεΐνης όμως. Άλλα πειράματα, με ποντίκια αυτή τη φορά, έδειξαν ότι τα ποντίκια χωρίς αυτή την πρωτεΐνη δεν βελτιώθηκαν στην αερόβια ικανότητα και την καύση του λίπους που συνήθως συνδέεται με την άσκηση.
Οι ιθύνοντες της έρευνας θεωρούν ότι η σιστρίνη ενεργοποιεί αυτές τις βιολογικές δραστηριότητες ενεργοποιώντας ή απενεργοποιώντας διαφορετικές οδούς μεταβολισμού και παίζει έναν κρίσιμο ρόλο για την άσκηση. Περαιτέρω έρευνα έδειξε ότι η ίδια ορμόνη μπορεί επίσης να βοηθήσει στην πρόληψη του τραυματισμού και της ατροφίας μυών που είναι ακινητοποιημένοι και όχι μόνο να παράγει οφέλη από τη σωματική κίνηση και την άσκηση, αλλά να βοηθήσει έτσι και ασθενείς με σαρκοπενία, μια ασθένεια απώλειας μυϊκού ιστού λόγω της γήρανσης.
Ωστόσο, τα ευρήματα από έρευνες που γίνονται στα ζώα δεν μεταφράζονται πάντοτε στον άνθρωπο και απαιτούνται πολύ περισσότερες έρευνες πριν αυτό γίνει δυνατό, οπότε, υπομονή.
