Το ΠΑΜΕ Ηρακλείου για την κατάσταση στη δημόσια υγεία

Στα μείζονα προβλήματα της δημόσιας υγείας αναφέρεται σε ανακοίνωσή της η Γραμματεία Ηρακλείου του ΠΑΜΕ με αφορμή την πρόσφατη κινητοποίηση των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία του Ηρακλείου, οι οποίοι πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας στην 7η ΥΠΕ Κρήτης.

Σε σχετική ανακοίνωση αναφέρεται:

«Στις 7/05 για ακόμη μια φορά οι εργαζόμενοι του ΠΑΓΝΗ και του Βενιζελείου κινητοποιήθηκαν με παράσταση διαμαρτυρίας στη 7η ΥΠΕ για τα οξυμμένα προβλήματα των νοσοκομείων και για τις απλήρωτες εφημερίες μηνών των γιατρών και του υπολοίπου προσωπικού.

Για άλλη μια φορά η διοίκηση της ΔΥΠΕ εξέφρασε την κατανόηση της για την όξυνση των προβλημάτων και δήλωσε ότι υπάρχει η πολιτική βούληση της κυβέρνησης για επίλυση των τεράστιων προβλημάτων. ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ με επιχειρήματα του τύπου ότι αυτή η κυβέρνηση δεν συζητάει με την τρόικα, ότι έχει αλλάξει την συνταγή, ότι δυστυχώς δεν υπάρχει μαγικό ραβδάκι για την επίλυση των προβλημάτων. Καλλιεργώντας τη λογική του εφησυχασμού επανέφερε το εκβιαστικό δίλλημα ότι το αίτημα για άμεση πληρωμή των δεδουλευμένων δεν διευκολύνει την προσπάθεια της κυβέρνησης για αξιοπρέπεια. Τόνισε ότι είναι αναγκαίο να συνεχιστεί το απαράδεκτο καθεστώς των διαφόρων προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας προκειμένου «να μπαλώνονται τρύπες», ενώ στο αίτημα για μονιμοποίηση του επικουρικού προσωπικού που καλύπτει πάγιες και σταθερές ανάγκες ο ΔΥΠΕαρχης δήλωσε ότι πρέπει σίγουρα να μοριοδοτούνται, απλώς για να έχουν καλύτερη τύχη σε τυχόν προκήρυξη, χωρίς βέβαια ούτε καν υπόσχεση ύπαρξης τέτοιας στο άμεσο μέλλον.

Ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ στη συνάντηση τόνισε ότι το θέμα της υγείας δεν είναι θέμα διάθεσης, γνώσης και καλών προθέσεων αλλά κυρίως σε ποια πολιτική κατεύθυνση παλεύει κανείς να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα. Τόνισε ότι όσο η συγκυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, θυσιάζουν την υγεία των λαϊκών οικογενειών και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων για να εξασφαλιστούν τα κέρδη των επιχειρηματιών τόσο θα θεωρεί τις παροχές υγείας του λαού ως κόστος που εμποδίζουν αυτή τη κερδοφορία. Τόσο επίσης θα προωθεί τη λειτουργία των δημόσιων μονάδων υγείας ως «αυτοτελείς επιχειρηματικές μονάδες». Δηλαδή νοσοκομεία που θα καλύπτουν τις λειτουργικές τους ανάγκες, άρα και τη μισθοδοσία του προσωπικού, από την «πώληση» υπηρεσιών υγείας στους ασθενείς. Άρα τόσο και άλλο τόσο χαμένοι θα είναι ασθενείς και εργαζόμενοι και συνολικά θα υποβαθμίζεται η υγεία-πρόνοια στη πατρίδα μας. Εμείς λέμε ότι στάση αναμονής δεν μπορούν να έχουν οι εργαζόμενοι προς σε μια κυβέρνηση που επιλέγει να εξυπηρετήσει τους δανειστές από το να λύνει πραγματικές λαϊκές ανάγκες. Για να είναι αποτελεσματικός ο αγώνας πρέπει να στρέφεται ενάντια στους πραγματικούς υπευθύνους για τα δεινά μας. Δηλαδή τους επιχειρηματικούς ομίλους, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κόμματα που τους υπηρετούν».