Ανακάλυψη εικόνας δαίμονα σε αρχαία πλάκα ηλικίας 2.700 ετών
Η εικόνα ενός δαίμονα, στον οποίο αποδίδονταν κρίσεις επιληψίας, ανακαλύφθηκε σε μια ασσυριακή πλάκα από πηλό, ηλικίας 2.700 ετών.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Live Science, ο ασσυριολόγος Τρόελς Πανκ Άρμπελ, του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, εξέταζε την πλάκα στο Μουσείο Μέση Ανατολής του Βερολίνου (Vorderasiatisches Museum) στο Βερολίνο όταν αντιλήφθηκε την εικόνα του δαίμονα- με κέρατα, ουρά και μια διχαλωτή γλώσσα ερπετού.
Η πλάκα προήλθε από τη βιβλιοθήκη μιας οικογένειας εξορκιστών του 650 πΧ στην πόλη Ασούρ, στο σημερινό βόρειο Ιράκ- αλλά θεωρείται πως πιθανότατα να αντιγράφηκε από ακόμα αρχαιότερα κείμενα. Είναι γραμμένη σε σφηνοειδή γραφή και περιλαμβάνει θεραπείας για σπασμούς, «τικ» και άλλες ακούσιες κινήσεις μυών- κάτι που περιγραφόταν ως «Μπενού» από τους Ασσυρίους και σήμερα εκλαμβάνεται ως συμπτώματα επιληψίας. Ωστόσο, οι αρχαίοι Ασσύριοι πίστευαν πως οφειλόταν σε δαίμονες.
«Ήμουν ο πρώτος που πρόσεξε τη ζωγραφιά, αν και το κείμενο ήταν γνωστό σε ερευνητές εδώ και δεκαετίες» είπε στο Live Science ο Άρμπελ μέσω email, «οπότε δεν φαίνεται εύκολα σήμερα, εκτός και αν κάποιος ξέρει ότι είναι εκεί, λόγω της ζημιάς».
Σε νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε τον προηγούμενο μήνα στο Le Journal des Medecines Cuneiformes, ο Άρμπελ περιγράφει τον δαίμονα με «κυρτά κέρατα, γλώσσα ερπετού και πιθανότατα ένα μάτι σαν ερπετού...το πλάσμα έχει μια μακριά ουρά δίπλα στο αριστερό πόδι».
Σύμφωνα με τον ερευνητή, το κείμενο ασχολείται με τον δαίμονα που προκαλούσε «Μπενού» εκ μέρους του Σιν, θεού του φεγγαριού στη Μεσοποταμία. Οι αρχαίοι Ασσύριοι πίστευαν ότι η επιληψία σχετιζόταν με την τρέλα, και ότι και τα δύο προκαλούνταν από τον θεό του φεγγαριού. Η αρχαία αυτή αντίληψη αντικατοπτρίζεται στην αγγλική λέξη για την τρέλα (lunacy), που υποδεικνύει σύνδεση με τη σελήνη- luna στα λατινικά.
Οι ζωγραφιές σε πλάκες με σφηνοειδή γραφή είναι σπάνιες, και οι εικόνες δαιμόνων ακόμα πιο σπάνιες: «Η συγκεκριμένη αυτή ζωγραφιά είναι απεικόνιση του ίδιου του δαίμονα, αντί για άλλες συγκρίσιμες εικόνες, που γενικά απεικονίζουν μια φιγούρα που φτιάχνεται κατά τη διάρκεια τελετής για την απομάκρυνση της ασθένειας» είπε ο Άρμπελ.
Οι Ασσύριοι δεν διαχώριζαν τη μαγεία από την ιατρική, και «μαγικές» μέθοδοι όπως τελετές και ψαλμοί χρησιμοποιούνταν μαζί με θεραπείες που θα εκλαμβάνονταν σήμερα ως ιατρικές- όπως πχ φίλτρα, αλοιφές και επίδεσμοι.
