Πούτιν: Βιβλίο περιγράφει πώς από «αχυράνθρωπος» των ολιγαρχών έγινε ο κυρίαρχος της Ρωσίας

Την πορεία της Ρωσίας στη μετασοβιετική εποχή και τη μεταμόρφωσή της όχι απλώς σε ένα αυταρχικό κράτος, αλλά σε μια «κλεπτοκρατία» στην οποία βασικό ρόλο έχουν άνδρες των μυστικών υπηρεσιών οι οποίοι υπηρετούν έναν και μόνο άνθρωπο, τον Βλάντιμιρ Πούτιν εξιστορεί στο βιβλίο της η πρώην ανταποκρίτρια των Financial Times στη Μόσχα Κάθριν Μπέλτον.

Στην παρουσίαση του βιβλίου που κάνει η Daily Mail, διαγράφεται η πορεία ενός άνδρα τον οποίον επέβαλαν ως αχυράνθρωπο οι ολιγάρχες της χώρας για να μετατραπεί στον απόλυτο κυρίαρχο της Ρωσίας.

«Ευχαριστώ τον ουρανό για τον κορωνοϊό! Ξέρω ότι δεν θα έπρεπε να ακουστεί κάτι τέτοιο, αλλά υπάρχουν μερικά ευχάριστα πράγματα μέσα σε αυτήν την πανδημία. Στη Ρωσία, το δημοψήφισμα για την παράταση της παραμονής του Πούτιν για άλλα 12 χρόνια στην εξουσία, αναβλήθηκε» αναφέρεται χαρακτηριστικά στο δημοσίευμα. Όπως υπογραμμίζουν οι συντάκτες του, «λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο άσκησης της εξουσίας σε αυτήν την απέραντη χώρα και τη φιμωμένη αντιπολίτευση, δεν υπάρχει αμφιβολία για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Για πρώτη φορά υπάρχει μια παύση, ένα σύντομο πισωγύρισμα στην αδυσώπητη πορεία του προς την αδιαμφισβήτητη και αυταρχική κυριαρχία. Αυτό ο σκληρός «Βλαντ», «ο πατέρας» ή ο «νούμερο ένα», όπως τον αποκαλούν οι αυλικοί του θα πρέπει να υποκύψει στον ιό. Και αυτό είναι σχεδόν ανακουφιστικό.

«Διότι στα 20 χρόνια από τότε που ανέλαβε την προεδρία, κανείς στη χώρα δεν κατάφερε να σταθεί στο δρόμο του χωρίς να ανατραπεί, να απομακρυνθεί, να φυλακιστεί, να σκοτωθεί, να εξοριστεί ή να δωροδοκηθεί. Έχει μετατρέψει ένα στάσιμο μετα - κομουνιστικό έθνος σε μια φοβισμένη και επιθετική δύναμη», γράφει η συγγραφέας του βιβλίου.

Το πώς κατάφερε αυτό ο άνθρωπος που ήρθε από το πουθενά να υφαρπάξει την απόλυτη εξουσία είναι μια από τις σημαντικότερες ιστορίες του 21ου αιώνα. Ξεδιπλώνοντας αυτήν ιστορία, σαν ένας ιατροδικαστής που εξετάζει τα στοιχεία ενός εγκλήματος, η δημοσιογράφος Κάθριν Μπέλτον, πρώην ανταποκρίτρια των Financial Times στη Μόσχα, έκανε μια εξαιρετική έρευνα, γράφοντας ένα βιβλίο που οι δυτικοί εμπειρογνώμονες αναγνωρίζουν ως εξαιρετικά σημαντικό για την κατανόηση του φαινομένου Πούτιν.

Σύμφωνα με το βιβλίο της κυρίας Μπέλτον, όταν η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε το 1991 και ο κομμουνισμός εξελίχθηκε σε μια αυτοσχέδια μορφή δημοκρατίας, η KGB, ο υπόγειος στρατός κατασκόπων της Μόσχας και μυστικοί αστυνομικοί εξαφανίστηκαν από το προσκήνιο. Ωστόσο δεν είχαν ηττηθεί, απλώς περίμεναν τον κατάλληλο χρόνο. Η στιγμή τους ήρθε όταν οι ολιγάρχες, οι οποίοι στην πραγματικότητα κυβερνούσαν τη Ρωσία δημιουργώντας τεράστιες περιουσίες από δικαιώματα πετρελαίου, φυσικού αερίου και ορυκτών εν μέσω του οικονομικού και πολιτικού χάους των ετών Γέλτσιν, έφεραν έναν φαινομενικό αχυράνθρωπο στην εξουσία. Τον Πούτιν. Τον επέβαλαν ως τον άνθρωπό τους για να οδηγήσει σταδιακά τη χώρα σε μια κατάσταση περιορισμένης φιλελεύθερης δημοκρατίας. Κανείς δεν πίστευε ότι θα έμενε περισσότερα από τέσσερα χρόνια στην προεδρία.

Αυτό που δεν υπολόγιζαν ήταν ότι ο Πούτιν είχε την KGB στο αίμα του. Ανδρώθηκε ως πράκτορας στη Δύση την εποχή του κομουνισμού, κατασκοπεύοντας δυτικούς επιχειρηματίες, κλέβοντας βιομηχανικά μυστικά και κάνοντας λαθρεμπόριο. Και μόνο σε αυτούς τους παλιούς τους φίλους είχε εμπιστοσύνη. Με τον Πούτιν στο τιμόνι, υποστηρίζει η κυρία Μπέλτον, η KGB επέστρεψε στον έλεγχο της Ρωσίας και η δύναμή της ήταν μεγαλύτερη από όσο είχε υπάρξει επί κομουνισμού.

Σκοπός του ήταν να κάνει το έθνος πανίσχυρο και πάλι δημιουργώντας μια κρατική εξουσία, από πάνω προς τα κάτω. Στην πορεία ο ίδιος και οι αυλικοί του θα ενίσχυαν τις θέσεις τους μέσω της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, τη δωροδοκία, την απάτη και κρυφών τραπεζικών λογαριασμών. Η Ρωσία του Πούτιν δεν θα γίνει απλώς ένα αυταρχικό κράτος, αλλά μια κλεπτοκρατία. Στράφηκε εναντίον των ολιγαρχών που τον έφεραν στην εξουσία αναγκάζοντάς τους να δουλεύουν πλέον εκείνοι για αυτόν. Αυτό που προέκυψε, γράφει η Μπέλτον, ήταν «ένα σύστημα στο οποίο όλες οι επιχειρήσεις οποιασδήποτε κλίμακας εξαρτώνται από το Κρεμλίνο. Οι μεγιστάνες έπρεπε να υπηρετήσουν το κράτος για να διατηρήσουν τη θέση και τον πλούτο τους ».
Εκείνοι που αντιστάθηκαν είδαν την αστυνομία να χτυπά τις πόρτες τους με ένταλμα σύλληψης για φοροδιαφυγή ή απάτη ή κάποιο άλλο έγκλημα. Υποστηριζόμενος από ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό τουε είχε τώρα στο έλεός του.

Κάποιοι προσπάθησαν να φύγουν από τη χώρα, όπως ο μεγιστάνας των ΜΜΕ Μπόρις Μπερέζοφσκι, για να καταλήξει τελικά να πεθάνει μυστηριωδώς στην Αγγλία. Άλλοι φυλακίστηκαν . Ο πλουσιότερος άντρας της Ρωσίας, ο μεγιστάνας του πετρελαίου Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, η περιουσία του οποίου ανερχόταν στα 12. δισ. ευρώ, επιβιβαζόταν στο ιδιωτικό του τζετ στη Σιβηρία, τη στιγμή που τον συνέλαβαν άνδρες των μυστικών υπηρεσιών. Οι περισσότεροι υποχώρησαν και δέχθηκαν τα τετελεσμένα, όπως ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς, ο οποίος, σύμφωνα με την Μπέλτον αγόρασε την ποδοσφαιρική ομάδα Τσέλσι ακολουθώντας τις οδηγίες του Πούτιν. Ωστόσο ακόμα και όσοι βρέθηκαν δίπλα του δεν ήταν ασφαλείς. Ο Σεργκέι Πούγκατσεφ δημιούργησε μια περιουσία δισεκατομμυρίων ως ο αγαπημένος τραπεζίτης του Πούτιν πριν ο «νούμερο έναν» στραφεί εναντίον του.

Το βιβλίο της Μπελτον βασίζεται σε επαφές της με αξιόπιστες επαφές με σκοπό να σχεδιάσει μια πορεία μέσω του λαβυρίνθου των στρεβλών οικονομικών ελιγμών, τις συμφωνίες πίσω από την πόρτα, τα «δάνεια» από κρατικές τράπεζες, τα οφέλη των συμβάσεων - που ο Πούτιν και οι αυλικοί του οργάνωσαν για να μεταφέρουν πλούτο στους εαυτούς τους, όπως ένας μαγνήτης προσελκύει το σίδερο. Τα χρήματα που έχουν στο εξωτερικό εκτιμώνται σε 640 δισ. ευρώ, ενώ στη Ρωσία αγόραζαν κότερα, ιδιωτικά αεροπλάνα και τεράστια παλάτια. Ένα από αυτά διαθέτει ένα γκαράζ για 15 αυτοκίνητα και μια αποθήκη μόνο για γούνες.

Όλο αυτό το διάστημα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία και το κράτος δικαίου μειώνονταν όλο και περισσότερο. Οι τοπικοί κυβερνήτες έχασαν τις εξουσίες τους. Η διαφωνία καταργήθηκε. Τα δικαστήρια λειτουργούσαν ως παράρτημα του Κρεμλίνου.

Αν και η Ρωσία ήταν φαινομενικά δημοκρατία, η πραγματικότητα ήταν ότι η εξουσία προερχόταν από την κορυφή προς τα κάτω, με τον Πούτιν ως φεουδαρχικό μονάρχη, τύραννο, τσάρο όπως ο Μέγας Πέτρος, περιτριγυρισμένο από τους οπαδούς του, που του χρωστάνε τη φεουδαρχία τους και τον τεράστιο πλούτο τους.

Η Μπέλτον θεωρεί ντροπή που η Δύση - η οποία είχε συμβάλει και στη συνέχεια χαιρέτισε την κατάρρευση της κομμουνισμού στη Ρωσία - συνέβαλε σε αυτήν την επιστροφή στον αυταρχισμό, όπως οι τραπεζίτες στο Λονδίνο, συγκεκριμένα, για να πάρουν ένα κομμάτι της οικονομικής πίτας. Τα ρωσικά χρήματα που βρίσκονται στο Λονδίνο έχουν προσδώσει το όνομα «Londongrad» ή «Μόσχα του Τάμεση» στη βρετανική πρωτεύουσα. Στις ΗΠΑ, ο Ντόναλντ Τραμπ, πριν γίνει πρόεδρος, έκανε συμφωνίες με τους Ρώσους για τη διάσωση με κρατικά χρήματα και στη συνέχεια την επέκταση της αυτοκρατορίας του.

Η Μπέλτον προειδοποιεί: «Η αδυναμία του δυτικού καπιταλιστικού συστήματος, στο οποίο τα χρήματα τελικά υπερτερούν όλων των άλλων, άφησε πολλά περιθώρια στο Κρεμλίνου».

Την εποχή του κομουνισμού η KGB έβλεπε τη Δύση ως εχθρό της. Οι διάδοχοί της, με επικεφαλής τον Πούτιν, αισθάνονται το ίδιο. Με επικεφαλής αυτόν η Ρωσία, κάποτε μια αποτυχημένη δύναμη στην παγκόσμια σκηνή, έγινε ξανά παράγοντας, είτε ανοιχτά όπως στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, ή κρυφά. Με τη νέα της μορφή, η KGB υιοθέτησε τα κόλπα της παλιάς KGB, προκαλώντας αναστάτωση στη Δύση όπου κι αν μπορούσε. Τα χρήματά της υποστηρίζουν πολιτικούς εξτρεμιστές, Δεξιού και Αριστερούς, μόνο και μόνο για να προκαλούν σύγχυση.Ενθαρρύνει την αναταραχή και τη διαφωνία μόνο για να ανακατεύει την τράπουλα.

Στα μάτια του Πούτιν και των αυλικών του, ο Ψυχρός Πόλεμος δεν τελείωσε ποτέ, μόλις πέρασε σε μια νέα φάση.