Υπό την προστασία του ΟΗΕ στην Ταϊλάνδη η 18χρονη από τη Σ. Αραβία

Υπό την προστασία του ΟΗΕ στην Ταϊλάνδη βρίσκεται πλέον η 18χρονη Ράχαφ Μοχάμεντ αλ Κούνουν από τη Σαουδική Αραβία, ευγνώμων για τη στήριξη του κόσμου και των μέσων ενημέρωσης που πιθανότατα της έσωσαν τη ζωή, σύμφωνα με μαρτυρία φίλης της στην «Guardian».
«Χθες, οι χρήστες των μέσων κοινωνικής ενημέρωσης έκαναν τη διαφορά στη ζωή της Ράχαφ. Σώσατε τη ζωή της: ο κόσμος, τα Μέσα», υποστηρίζει η 20χρονη φίλη της Νουράχ Αλχάρμπι.
Η Αλ Κούνουν υποστηρίζει ότι βίωσε σωματική και ψυχολογική βία μέσα στην οικογένειά της. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ίδια, υπέστη ξυλοδαρμό από άνδρες συγγενείς της, οι οποίοι απείλησαν να τη δολοφονήσουν και την κράτησαν κλεισμένη σε ένα δωμάτιο για έξι μήνες επειδή έκοψε τα μαλλιά της.
Γνωρίζοντας ότι δεν έχει άλλη επιλογή, καθώς για να βγει από τη χώρα της μια γυναίκα, πρέπει να συναινέσει κάποιος «άνδρας σωματοφύλακας» - σύζυγος, πατέρας, αδελφός, ακόμη και γιος - η Αλ Κούνουν άδραξε την ευκαιρία σε ένα οικογενειακό ταξίδι στο Κουβέιτ, με την ελπίδα ότι θα ξεγλιστρούσε και θα κατάφερνε από εκεί να ταξιδέψει στην Αυστραλία, όπου σύμφωνα με την «Guardian» σκόπευε να ζητήσει άσυλο – και είχε εξασφαλίσει βίζα για την τρίμηνη παραμονή της.
Αφού συνελήφθη μετά την είσοδό της στην ταϊλανδική επικράτεια, κατήγγειλε ότι το διαβατήριό της κατασχέθηκε από αξιωματούχους της Σαουδικής Αραβίας και του Κουβέιτ. Η σαουδαραβική πρεσβεία διέψευσε την καταγγελία.
Οι αρχές της Ταϊλάνδης σκόπευαν να την απελάσουν χθες το πρωί. Αλλά η Κούνουν κλειδώθηκε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και συνέχισε να αναρτά απελπισμένα μηνύματα και βίντεο στο Twitter,τονίζοντας πως οι άνδρες της οικογένειά τους «θα τη σκοτώσουν», όπως έχουν απειλήσει, αν ξαναπέσει στα χέρια τους.
Η υπόθεση πήρε όπως αναμενόταν μεγάλες διαστάσεις, μετά τη δολοφονία τον Οκτώβριο του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι μέσα στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη.
Πολύ γρήγορα, μια αίτηση να μην απελαθεί η νεαρή εμφανίστηκε στο Διαδίκτυο και υποστηρίχθηκε από χιλιάδες ανθρώπους. Αντιμέτωπη με διεθνείς πιέσεις και εκκλήσεις μέσω ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης, η Ταϊλάνδη αποφάσισε τελικά να μην την στείλει πίσω και να επιτρέψει στην UNHCR να αναλάβει την υπόθεσή της.
Βάσει της διεθνούς αρχής της μη επαναπροώθησης, οι αιτούντες άσυλο δεν πρέπει να απελαύνονται στις πατρίδες τους αν απειλείται η ζωή τους.    Όμως η Ταϊλάνδη δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση της Γενεύης (1951) για τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο και γενικά οι άνθρωποι αυτοί είτε απελαύνονται από την ασιατική χώρα είτε αναγκάζονται να περιμένουν για χρόνια πριν τελικά τους επιτραπεί να ταξιδέψουν σε τρίτες χώρες.