Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία που παρέθεσε, για την προσαρμογή του κρητικού αμπελώνα στην κλιματική αλλαγή, ο ομότιμος καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Μανόλης Σταυρακάκης.
Μιλώντας σε εκδήλωση του Γαλλικού Ινστιτούτου, ο κ Σταυρακάκης έκανε λόγο για πιθανή επανεμφάνιση αμπελιών σε μεγάλα υψόμετρα, των 700 και 900 μέτρων, όπου κάποτε υπήρχαν εκλεκτοί αμπελώνες.
Σύμφωνα με μελέτη που έχει γίνει, μέχρι το 2100 η αύξηση της θερμοκρασίας στην Ελλάδα θα είναι 3-4 βαθμούς Κελσίου. Επιπλέον θα έχουμε: Μείωση των βροχοπτώσεων και αύξηση της έντασής τους, μείωση των χιονοπτώσεων ,αύξηση της συχνότητας πλημμυρών κατά 30-40%, αύξηση των ετήσιων ανέμων κατά 10%, αύξηση προσπίπτουσας ακτινοβολίας και διπλασιασμό της συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Βέβαια η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα , κατά τον κ Σταυρακάκη, θα έχει θετικές επιπτώσεις για την καλλιέργεια των αμπελιών, αφού αυξάνει τη φωτοσύνθεση και επηρεάζει θετικά τις επιτραπέζιες ποικιλίες. Σε ότι αφορά στα οινοστάφυλα, στις ξηροθερμικές περιοχές, θα οδηγήσει σε καλύτερη ποιότητα κρασιών ενώ στις υγρές περιοχές θα επιδεινώσει την ποιότητα τους .
Σύμφωνα με τον Καθηγητή, προβλήματα θα έχουν ποικιλίες όπως το Βιδιανό, το Πλυτό και οι ερυθρές, που σε υψηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης δεν μπορούν να δημιουργήσουν ανθοκυάνες, που είναι το συστατικό για το κόκκινο χρώμα του κρασιού.
Ο ίδιος προειδοποίησε, με βάση όσα ήδη γνωρίζουμε για την κλιματική αλλαγή, πως ότι φυτεύουμε φέτος, βασιζόμενοι σε λάθος δεδομένα, θα το κουβαλάμε μέχρι το 2070.
Και το ερώτημα που εύλογα τίθεται είναι: αυτό που φυτεύουμε σήμερα κινείται μέσα σε σωστά πλαίσια; . Για τις οινοποιήσιμες ποικιλίες έχουμε σε εξέλιξη πρόγραμμα αναμπέλωσης από το 2007, οπότε οι όποιες επιλογές, έχουν γίνει και προχωρούν, όμως για τα επιτραπέζια , όπου θέλουμε να ξεκινήσει ένα νέο πρόγραμμα αναμπέλωσης, πρέπει να δούμε όλες τις παραμέτρους, αναφέρει χαρακτηριστικά ο γραμματέας της ΟΑΣΝΗ Μιχάλης Καμπιτάκης.
