Όσοι τον γνωρίζουν κατέχουν καλά πως είναι μία ιδιάζουσα περίπτωση χαρισματικού καλλιτέχνη, φωτισμένου δασκάλου κι αγέρωχου Κρητικού. Ο λόγος για τον Δημήτρη Αποστολάκη, τον γνωστό Χαΐνη (του ομώνυμου συγκροτήματος) που την εβδομάδα που πέρασε έδωσε μία συνέντευξη σε Όμιλο ειδήσεων της Αθήνας που συζητήθηκε πολύ. Όχι γιατί ο Δημήτρης Αποστολάκης είπε κάτι καινοφανές (θα μπορούσε, αφού η Επιστήμη κι η μουσική του "γεννούν" νέες ιδέες διαρκώς) αλλά γιατί οι συνεντευξιαστές του επέλεξαν ως τίτλο όσων είπε το εξής:Θαυμάζω τους Γερμανούς ως λαό.
Σήμερα ο Δημήτρης Αποστολάκης σε ένα σύντομο σημείωμά του που δημοσιεύεται στο tvxs βάζει τα πράγματα στη θέση τους και διαλέγει τίτλο μόνος του: Είμαι ναρκομανής, γερμανοτσολιάς και ηλίθιος. Και γράφει:
Η λέξη ‘ λαός ‘ προσδιορίζει μια- ούτως ή άλλως- φαντασιακή κατηγορία. Το κάθε σύνολο, το φέρνω στο μυαλό μου σαν τις καλύτερες στιγμές του. Τον Έλληνα τον φαντάζομαι σαν τον Καζαντζάκη και σαν τον Καβάφη κι όχι σαν τον δικτάτορα Παπάγο. Το Ρώσο σαν τον Πούσκιν και το Ντοστογιέφσκι κι όχι σαν τον ολιγάρχη Αμπράμοβιτς . Το Γερμανό σαν τη Ρόζα Λούξενμπουργκ, σαν τον Αïνστάιν και σαν το Χέγκελ κι όχι σαν τον Χίτλερ. Τον αρχαίο Αθηναίο σαν το Σωκράτη κι όχι σαν τους δικαστές του. Είναι το κόλπο μου για να μην αυτοκτονήσω. Να χαίρομαι με τις ιερές μειοψηφίες αντί να βρίζω τις πλειοψηφίες και τους αρχηγούς τους. Ο κάθε λαός είναι οι κορυφές του πνεύματός του κι όχι οι γελοίοι σατραπίσκοι του.
Η μόδα της εποχής στην Ελλάδα είναι η δαιμονοποίηση του γερμανικού ‘λαού’ κι όχι η εκ βάθρων κριτική του καπιταλιστικού οικοδομήματος , μέρος του οποίου είμαστε κι εμείς. Πάντα κάποιοι άλλοι φταίνε: στην αρχαία Ρώμη οι Χριστιανοί, στη βυζαντινή αυτοκρατορία οι Βογόμιλοι, στην δυτική αυτοκρατορία οι Καθαροί, στο μεσαίωνα οι ορθολογιστές επιστήμονες, τους τέσσερις τελευταίους αιώνες οι Εβραίοι, τις τελευταίες δεκαετίες οι κομμουνιστές, οι αναρχικοί, οι τρομoκράτες. Στις μέρες μας, ο εχθρός είναι οι μουσουλμάνοι για τους αμόρφωτους δυτικούς, οι δυτικοί για τους αμόρφωτους μουσουλμάνους, οι γερμανοί για τους αμόρφωτους έλληνες και οι έλληνες για τους αμόρφωτους γερμανούς.
Δέχτηκα δριμεία και ατεκμηρίωτη- προσωπική- επίθεση (βλ. συνέντευξη στο in.gr):
1) ότι καταναλώνω ουσίες
Απάντηση: μου προμηθεύει χασίσι ο Βαμβακάρης, αψέντι ο Ρεμπώ και ηρωίνη ο Μπάροουζ . Τρελή μαστούρα!
2) ότι είμαι μέρος του συστήματος
Απάντηση: Προσκαλώ τον οιονδήποτε να επισκευτεί την πολυτελή βίλα μου (ενοίκιο 250 ευρώ), διαστάσεων 3×3 μέτρων, να πιούμε μια τσικουδιά μαζί.( Όποιος βρει δεύτερο ζευγάρι παπούτσια ή δεύτερο μπουφάν, να τα απαλλοτριώσει, δια συνοπτικών διαδικασιών). Είμαι αυτοεγκλεισμένος τώρα και 10 χρόνια. Δε σκοπεύω να βγώ τις προσεχείς δεκαετίες.
3) ότι αγνοώ (!!!) τον πρόσφατο παγκόσμιο πόλεμο
Απάντηση: Οι γονείς μου ήταν παιδιά στην κατοχή και μου μετέδωσαν όλη τη φρίκη του πολέμου. Είπα περιληπτικά, ότι τα πολτισμικά επιτεύγματα δίνουν τη σκυτάλη, πολλές φορές, σε συλλογικούς ναρκισσισμούς, που είναι άκρως επικίνδυνοι. Για παράδειγμα, την πρωτοφανή πολιτισμική έξαρση στην Ελλάδα τον 5ο π.Χ. αιώνα, τη διαδέχεται μια περίοδος 150 χρόνων που έλαβαν χώρα 100 πόλεμοι.
Όλες οι ελληνικές πόλεις ενεπλάκησαν και αποδυναμώθηκαν. Ήταν ένας παγκόσμιος πόλεμος διαρκείας, για τα μέτρα της εποχής εκείνης και μάλιστα με τρομερές ακρότητες (διαβάστε πως συμπεριφέρθηκαν οι Αθηναίοι στους κατοίκους της Μήλου).
Επίσης, βαριέμαι να παλεύω για τα αυτονόητα. Ίσως, κάποια μέρα, πρόσωπο με πρόσωπο ( έτσι καθαρίζω εγώ τους λογαριασμούς μου), σας εξηγήσω την άποψη μου, για την ανάδυση του γερμανικού υπερεθνικισμού, σα διαλεκτική απάντηση στην αγγλική αποικιοκρατία ύστερα από την εξαθλίωση που προκάλεσε η πρώτη μεγάλη κρίση του ’29.
Υ.Γ. 1. Ο τίτλος της συνέντευξης στο in.gr είναι της δημοσιογράφου.
Υ.Γ. 2. Αν βρείτε ένα σοβαρό ιστορικό ή φιλόσοφο , να διαφωνεί μαζί μου, για τον πήδο του πνεύματος από τον Πλάτωνα στον Καντ, να με φτύσετε όπου με δείτε. Ευτυχώς, για μένα, που υπάρχουν κι οι
Monty Pythons: (Διεθνής Τελικός Φιλοσοφίας)
