Το Ριάντ δεν μπορεί να προκαλέσει νέα κρίση πετρελαίου
Η προοπτική μιας νέας πετρελαϊκής κρίσης φάνηκε να απειλεί τελευταία την παγκόσμια οικονομία ως παρεπόμενο της μακάβριας υπόθεσης Κασόγκι και της συνεπακόλουθης διπλωματικής κρίσης ανάμεσα στο Ριάντ και στην Ουάσιγκτον.
Για πρώτη φορά μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1973, η Σαουδική Αραβία απείλησε να χρησιμοποιήσει το πετρέλαιο ως όπλο μειώνοντας την παραγωγή τόσο ώστε να εκτοξευθούν οι τιμές του στα 100, 150 ή και στα 200 δολάρια το βαρέλι. Αφησε εν ολίγοις να εννοηθεί ότι θα επιχειρήσει να γονατίσει την παγκόσμια οικονομία αν, βεβαίως, υποστεί κυρώσεις από την Ουάσιγκτον για την εμπλοκή της στη δολοφονία του ανταποκριτή της Washington Post. Η ανησυχία που προκάλεσε η απειλή ήταν πάντως δικαιολογημένη καθώς το βασίλειο αποτελεί την «κεντρική τράπεζα του πετρελαίου», όπως εύστοχα την έχουν χαρακτηρίσει αναλυτές. Το ερώτημα είναι, όμως, κατά πόσον ο οίκος των Σαούντ παραμένει κυρίαρχος του παιχνιδιού στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου όπως ήταν άλλοτε και υπό την έννοια που ήταν άλλοτε, στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ή ακόμη και μέχρι αρκετά προσφάτως. Ενα μείγμα από ετερόκλητους παράγοντες φαίνεται πως θέτει φραγμούς στην πάλαι ποτέ υπερεξουσία του Ριάντ στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου. Αυτό εκτιμούν τουλάχιστον ορισμένοι αναλυτές και μέχρι στιγμής φαίνεται να τους δικαιώνει η πορεία των τιμών.
Τα επίπεδα στα οποία κυμάνθηκαν οι τιμές του «μαύρου χρυσού» όταν κορυφωνόταν η ένταση ανάμεσα στο Ριάντ και στην Ουάσιγκτον δεν υπερέβησαν τα 83 με 84 δολάρια το βαρέλι. Ηταν, δηλαδή, στη χειρότερη περίπτωση εκείνα των ημερών μετά την απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να επαναφέρει το εμπάργκο κατά του Ιράν. Τις τελευταίες ημέρες οι τιμές του «μαύρου χρυσού» αποκλιμακώθηκαν, με το Brent να υποχωρεί στα 79 δολάρια το βαρέλι. Πληθώρα αναλυτών απέδιδε την προσωρινή άνοδο των τιμών στο εμπάργκο κατά της Τεχεράνης, που επανέρχεται στις αρχές Νοεμβρίου. Τη δεκαετία του 1970, άλλωστε, η παγκόσμια οικονομία γνώρισε και δεύτερη πετρελαϊκή κρίση, το 1979, μετά την Ισλαμική Επανάσταση στο Ιράν και τη ρήξη της Τεχεράνης με την Ουάσιγκτον.