Μία από τις καλλιέργειας βιομηχανικής ή κλωστικής κάνναβης στην Ελλάδα φυτεύτηκε την Δευτέρα στον Πλατανιά Χανίων, σε μία έκταση 1,5 στρεμμάτων. Ιδιοκτήτης της εναλλακτικής καλλιέργειας είναι ο κ. Σεραφείμ Κανδύλας, ξυλουργός στο επάγγελμα και κάτοικος της περιοχής.
Ο κ. Κανδύλας ήταν επιχειρηματίας πολλά χρόνια στην περιοχή, αφού είχε ανοίξει εμπορικό κατάστημα με προϊόντα κάνναβης από το εξωτερικό. Η επιχειρηματική κίνηση δεν... άρεσε στις αστυνομικές αρχές των Χανίων με αποτέλεσμα την κατάσχεση των προιϊόντων και την φυλάκισή του. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα αθωώθηκε με βούλευμα, ωστόσο το μαγαζί είχε κλείσει.
Με αφορμή την καλλιέργεια, και μετά το δημοσίευμα των "Χανιώτικων Νέων" το ekriti.gr επικοινώνησε με τον εμπνευστή της ιδέας Σεραφείμ Κανδύλα.
«Είμαστε οι πρώτοι καλλιεργητές βιομηχανικής κάνναβης στην Κρήτη. Και λέω είμαστε γιατί σε αυτή την προσπάθεια, δεν είμαι μόνος αλλά υπάρχουν και άλλα άτομα -συνέταιροι. Γιαυτό κάναμε και μια συνεταιριστική ομάδα, με την επωνυμία «Canabio». Πέρα από την δική μας καλλιέργεια, όμως υπάρχουν και άλλες σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχει άλλη μία στην Βοιωτία - 8 στρέμματα, μία στα Ψαχνά Λάρισσας - 7 στρέμματα, μία πειραματική από τον ΕΛΓΑ ΔΗΜΗΤΡΑ στην Θεσσαλονίκη και τέλος μία πειραματική στην Λάρισα, από το ΤΕΙ Λάρισας. Εμείς φυτέψαμε περίπου 1,5 στρέμμα στον Κουφό του Δήμου Πλατανιά, την Δευτέρα» αναφέρει ο κ. Κανδύλας.
Ο ίδιος τονίζει ότι η συγκεκριμένη καλλιέργεια είναι πιστοποιημένη και επιδοτούμενη από το 1999 από την Ε.Ε, καθόλα νόμιμη και πλέον έχει την σφραγίδα του κράτους, αφού ο σχετικός νόμος δημοσιεύτηκε πριν από ένα μήνα στην εφημερίδα της κυβέρνησης.
«Δεν έχουμε κάτι να φοβηθούμε, αναφέρει. Στην Ευρώπη η καλλιέργεια αυτή είναι ελεύθερη από το 1990 ενώ στην Ελλάδα λόγω των συνεχόμενων κοινωνικοπολιτικών αλλαγών και της άγνοιας του κόσμου, άργησε να βρει το δρόμο της. Ο νόμος από το 2013 διαχωρίζει την κλωστική κάνναβη (βιομηχανική κάνναβη) από τη... γνωστή κάνναβη. Αφού για την ευρωπαϊκή νομοθεσία (Κανονισμός 619/71) ως κλωστική κάνναβη θεωρούνται οι ποικιλίες της Cannabis Sativa L. με περιεκτικότητα σε T.H.C. (Δ9 τετρανδροκανναβινόλη) κάτω από 0,2%.
Ο Σεραφείμ Κανδύλας στο σημείο αυτό ανέφερε ότι το στέλεχος της κάνναβης που θα παραχθεί θα αξιοποιηθεί για την κατασκευή της τοιχοποιίας σπιτιού, περίπου 120 τ.μ. δίπλα στην καλλιέργεια.
Πως μπορεί κάποιος να ασχοληθεί με την παραγωγή βιομηχανικής κάνναβης
Τα κριτήρια είναι απλά αλλά συγκεκριμένα, υποστηρίζει ο κ. Κανδύλας. Θα πρέπει καταρχάς να είναι αγρότης, να έχει τοπογραφικό του χωραφιού, νερό για την καλλιέργεια και φυσικά καθαρό ποινικό μητρώο. Το δικό μας το οικόπεδο είναι 10 στρέμματα στο σύνολο αλλά δεν το έχουμε εκμεταλλευτεί, όλο. Θέλουμε να δούμε και εμείς τα αποτελέσματα της πρώτης καλλιέργειας για να προχωρήσουμε σε μεγαλύτερη έκταση, επισημαίνει.
Όσον αφορά την ποσότητα παραγωγής που περιμένει ο καλλιεργητής κλωστικής κάνναβης μαζί με την ομάδα του, ο ίδιος, απαντά.
Σε αυτή την φάση, που την θεωρώ συμβολική ρίξαμε στο χωράφι 5 κιλά σπόρων κάνναβης, πιστοποιημένους από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αξίας 60 ευρώ. Θα περιμένουμε 120-150 μέρες για να ολοκληρωθεί η διαδρομή του φυτού προς χρήση και μετά θα έχουμε πλήρη εικόνα. Πιστεύουμε ότι θα παραχθεί περίπου 1,5 τόνος κάνναβης από τους σπόρους αυτούς.
Τέλος για όσους διατηρούν επιφυλάξεις για το προϊόν και έχουν φόβους και ανησυχίες, ο κ. Κανδύλας απαντά:
Πρέπει μάλλον οι περισσότεροι να διαβάσουν τι σημαίνει βιομηχανική κάνναβη. Έτσι θα λυτρωθούν από τις ανησυχίες τους, αφού η κλωστική κάνναβη καλλιεργείται από την αρχαιότητα κυρίως για τις ίνες της. Στη συνέχεια εξελίχθηκε σε μία από τις πλέον σημαντικές ελαιούχες και κλωστικές καλλιέργειες σε πολλές χώρες του κόσμου μέχρι τον 18ο αιώνα. Από τα τέλη του 18ου αιώνα, με τη σταδιακή εξαφάνιση των ιστιοφόρων πλοίων (τα ιστία των οποίων φτιάχνονταν από ύφασμα κάνναβης), την εμφάνιση νέων ανταγωνιστικών καλλιεργειών στις αποικίες και τη δυναμική ανάπτυξη του βαμβακιού άρχισε η παρακμή της. Η εξέλιξη της παρασκευής φτηνού χαρτιού από δασική ξυλεία καθώς και εμφάνιση από τις αρχές του 20ού αιώνα των συνθετικών πετροχημικών ινών (νάιλον) προκάλεσε και νέα υποχώρηση στην καλλιέργειά της. Το τελειωτικό χτύπημα έγινε τη δεκαετία του 1930 με την απαγόρευσή της στην Αμερική, ταυτίζοντάς την με την ινδική κάνναβη σε επίπεδο νομοθεσίας.
Μάρα Μπέκα
