Το 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στο Ηράκλειο

Η Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Ηρακλείου για ακόμη μία χρονιά και ο Κοινωνικός Χώρος για δεύτερη χρονιά υποδέχονται τις περιφερειακές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Οι ταινίες που επιλέχθηκαν από τον αντίστοιχο κατάλογο του φεστιβάλ για τη φετινή χρονιά καλύπτουν ένα ευρύ κοινωνικό φάσμα, θίγοντας ζητήματα που αφορούν τόσο την ελληνική, όσο και τη διεθνή πραγματικότητα. Επίσης προβάλλεται μία από τις ταινίες του αφιερώματος στο θρυλικό Καναδό δημιουργό Πίτερ Ουιντόνικ που πρόσφατα έφυγε από τη ζωή. Οι προβολές θα πραγματοποιηθούν στον Κοινωνικό Χώρο των Ιδρυμάτων Α. & Μ. Καλοκαιρινού (Μονής Αγκαράθου 9, κοντά στην πλατεία Αγίου Δημητρίου) την Παρασκευή 11 και το Σάββατο 12 Απριλίου με ελεύθερη είσοδο.

Κάθε προσφορά σε συσκευασμένα τρόφιμα για το Κοινωνικό Παντοπωλείο και το «Φαγητό με την αγάπη μας» είναι ευπρόσδεκτη.

Το πρόγραμμα των προβολών αναλυτικά:

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ:

19:00 Ysefs song

(Κώστας Πλιάκος, 75’, 2014)

Η ιστορία διαδραματίζεται στη μετεπαναστατική Λιβύη. Είναι ένα ντοκιμαντέρ για το χτίσιμο μιας χώρας από την αρχή, έπειτα από ένα τεράστιο γεγονός, όπως το βιώνουν οι άνθρωποι. Πρωταγωνιστής είναι ο Γιούσεφ, ένας νέος που συμμετείχε στην επανάσταση και είναι ο διασημότερος ράπερ της Λιβύης. Ο Γιούσεφ έγραψε τα τραγούδια της επανάστασης και η φήμη του έχει εξαπλωθεί στον αραβικό κόσμο. Μέσα από τα μάτια του, το ντοκιμαντέρ προσπαθεί να ξεδιπλώσει το όραμα των νέων στη Λιβύη για τη χώρα τους μετά τον Καντάφι. Η παρουσία του ντύνεται από τη μουσική του, ένα εξαίρετο αραβικό ραπ που δίνει ρυθμό και νεύρο στην αφήγηση.

20:30 Bref

(Χριστίνα Πιτούλη, 30’, 2013)

Μέσα από συζητήσεις με μετανάστες από την Αφρική που ζουν στην Ισπανία, το ντοκιμαντέρ προσεγγίζει το θέμα της κλειτοριδεκτομής. Οι αντικρουόμενες απόψεις και εμπειρίες τους αποκαλύπτουν την πολυπλοκότητα αυτού του αμφιλεγόμενου ζητήματος, στον πυρήνα του οποίου τα όρια της πολιτιστικής κληρονομιάς και αυτά των ανθρώπινων δικαιωμάτων συναντιούνται.

21:00 Τα όνειρα της δημοκρατίας

(Μορτέζα Τζαφαρί, 25’, 2013)

Ένα απελπισμένο ταξίδι στην καρδιά της Θεσσαλονίκης. Επτά Ιρανοί, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, φεύγουν από την πατρίδα τους και ξεκινούν ένα ταξίδι ζωής. Η Ευρώπη μπορεί να τους παράσχει μια διαφορετική ζωή, και ανθρώπινα δικαιώματα. Υποχρεωτική στάση καθ’ οδόν: η Ελλάδα. Εκεί γνωρίζονται, φυλακίζονται και συνειδητοποιούν ότι η «δημοκρατία» δεν είναι αυτό που φαντάζονταν. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να φύγουν από τη χώρα, ζώντας παράλληλα στο έπακρο κάθε στιγμή που περνούν εκεί. Προς το παρόν, η Θεσσαλονίκη είναι η καινούργια τους πατρίδα. Κι έτσι, προσπαθούν να γίνουν ένα με την πόλη, να βιώσουν την «ελληνική δημοκρατία».

21:30 128 Κερατέα : Μια πραγματική ιστορία

(Βάιος Σύρρος, Γρηγόρης Οικονομίδης, 70’, 2013)

Το ντοκιμαντέρ 128 Κερατέα: μια πραγματική ιστορία καταγράφει την τιτάνια προσπάθεια των κατοίκων μιας μικρής αγροτικής πόλης ν’ ανατρέψουν την πολιτική απόφαση που ήθελε τη δημιουργία μιας τεράστιας χωματερής σε δασική περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, μέσα σε αρχαιολογικό χώρο. Για 128 μέρες, όσες ήταν κι οι μέρες που κράτησε η βίαιη αντιπαράθεση των κατοίκων της Λαυρεωτικής με την κεντρική εξουσία, η κάμερα των δημιουργών του ντοκιμαντέρ βρέθηκε δίπλα στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές και αποτύπωσε με ρεαλιστικό τρόπο τις ακραίες συνθήκες σύγκρουσης που διαμορφώθηκαν στους κόλπους μιας συντηρητικής κοινωνίας, όπου η επικίνδυνη κλιμάκωση της βίας προκάλεσε το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν τότε καταθέτουν σήμερα τη δική τους μαρτυρία για τα αιματηρά γεγονότα, αλλά και για τις ανοιχτές πληγές που άφησαν στον ψυχισμό της τοπικής κοινωνίας.

ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ:

18:00 Παίζοντας με τη φωτιά

(Αννέτα Παπαθανασίου, 80’, 2013)

Μία ταινία για τις γυναίκες ηθοποιούς στο Αφγανιστάν, που έχουν την τόλμη να ασχοληθούν με το θέατρο και αντιμετωπίζουν σκληρή κριτική, κοινωνική αποδοκιμασία, ακόμα κι απειλές για τη ζωή τους και την οικογένειά τους. Μία νεαρή ηθοποιός δολοφονήθηκε στην Καμπούλ, ενώ πολλές άλλες εκδιώχθηκαν και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. H Αννέτα Παπαθανασίου, ηθοποιός η ίδια και σκηνοθέτης, επισκέπτεται την Καμπούλ για να διδάξει αρχαίο ελληνικό θέατρο και να καταγράψει τη ζωή των Αφγανών καλλιτεχνών, που προσπαθούν να συνδυάσουν την τέχνη και τον πολιτισμό με τη σκληρή καθημερινότητα σ’ αυτήν την ταλαιπωρημένη χώρα.

19:30 Ο άλλος άνθρωπος

(Στάθης Γαλαζούλας, 34’, 2013)

Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος, εμπνευστής της κοινωνικής κουζίνας «Ο άλλος άνθρωπος», στήνει την φορητή του κουζίνα σε διάφορα σημεία της Αθήνας και προσφέρει στους συνανθρώπους του τροφή, αλληλεγγύη, επικοινωνία και σεβασμό. Συνοδοιπόροι του σ’ αυτή τη διαδρομή, οι απλοί άνθρωποι που βοηθούν με όποιες δυνάμεις έχουν, προσφέροντας από το υστέρημά τους σ’ όσους το έχουν ανάγκη. Καθημερινά η ιστορία τους εξελίσσεται στο δρόμο με την ελπίδα να αφυπνιστούν συνειδήσεις.

20:10 pilgrIMAGE

(Πίτερ Ουιντόνικ, Μίρα Μπερτ Ουιντόνικ, 82’, 2008)

Σ’ αυτό το road movie με θέμα το σινεμά, ο Πίτερ Ουιντόνικ ταξιδεύει σ’ όλον τον κόσμο παρέα με την εικοσάχρονη κόρη του Μίρα που ασχολείται με τα μίντια. Ταξιδεύουν στην ιστορία του κινηματογράφου και στο μέλλον των μίντια, εξετάζοντας το πώς διαφορετικές γενιές δημιουργών βλέπουν, χρησιμοποιούν ή κατασκευάζουν τις ταινίες, τις εικόνες, τον ήχο και τα μίντια. Απο τη γενέτειρα του Φελίνι ως τη Νυρεμβέργη όπου η Λένι Ρίφενσταλ γύρισε το Θρίαμβο της θέλησης· από τον τάφο του Τσάπλιν ως τα ιστολόγια των θεωρητικών της Βιέννης· απο τον Μάγο του Οζ ως τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα μέσω της Μελωδίας της Ευτυχίας· απο το ελβετικό χωριό του Ζαν Λυκ Γκοντάρ ως τους καλλιτέχνες των μίντια στη Μπιενάλε της Βενετίας· κι απο την πρώτη ταινία των Λυμιέρ στην έξοδο του εργοστασίου ως την ακτιβίστρια των μίντια Φράνι Άρμστρονγκ, το pilgrIMAGE αναμειγνύει με ανάλαφρο τρόπο σύγχρονες και ιστορικές κινηματογραφικές τοποθεσίες με προσωπικές συναντήσεις και μαθήματα ζωής και κινηματογράφου.

21:40 Στοργή στο λαό

(Βασίλης Δούβλης, 91’, 2013)

Ένα ντοκιμαντέρ με θέμα τη λογοκρισία στον κινηματογράφο την περίοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα (1967-1974), βασισμένο στο άγνωστο μέχρι τώρα αρχείο της λογοκρισίας της χούντας. Περιλαμβάνει αποσπάσματα από ελληνικές και ξένες ταινίες, που λογοκρίθηκαν ή απαγορεύθηκαν στα χρόνια της δικτατορίας, επίκαιρα της εποχής, συνεντεύξεις σκηνοθετών, καθώς και απόρρητα έγγραφα που έρχονται για πρώτη φορά στο φως, δίνοντας μια αποκαλυπτική εικόνα των μηχανισμών ελέγχου του καθεστώτος, αλλά και συνθέτοντας, συγχρόνως, μια τοιχογραφία της εποχής.