της Κατερίνας Πολυχρονάκη
Άτομα με κινητικά προβλήματα και αναπηρίες, μητέρες με καρότσια, και ηλικιωμένοι, καλούνται καθημερινά να αντιμετωπίσουν μια σειρά από δυσκολίες που παρουσιάζονται κυρίως όσον αφορά την μετακίνηση εντός του Ηρακλείου.
Δεν είναι τυχαίο ότι η πόλη έχει χαρακτηριστεί ως “αφιλόξενη” για τέτοιου είδους άτομα.
Το ekriti συνάντησε τον Πρόεδρο του Σωματείου Αμεα Ν. Ηρακλείου, κο Γιώργο Βιδάκη, προκειμένου να συζητήσει μαζί του την κατάσταση αυτή που επικρατεί.
Όπως πολύ χαρακτηριστικά επισημαίνει ο κύριος Βιδάκης “Δε θέλουμε λύπηση από τους συμπολίτες μας θέλουμε το σεβασμό τους. Στόχος είναι να δίνεται η απαραίτητη σημασία στο πως μπορεί ένας ανάπηρος να εξυπηρετείται όταν θέλει να βγει έξω για μια προσωπική του ασχολία ή εργασία ή μια βόλτα. Και πάνω σε αυτό δουλεύουμε σε συνεργασία με την τεχνική υπηρεσία του Δήμου και την τοπική αρχή”.
Σχετικά με το ζήτημα της προσβασιμότητας στους δρόμους του Ηρακλείου, όπως τονίζει ο κος Βιδάκης,”Το θέμα αυτό αφορά και τους ηλικιωμένους και τις μητέρες με καρότσια.”
Αν και έχουν έχουν γίνει αρκετά θετικά βήματα, με πεζοδρομήσεις, διαπλατύνσεις πεζοδρομίων και διάνοιξη δρόμων, ορισμένα προβλήματα παραμένουν ώστε η πόλη να καταστεί ακόμα πιο φιλική για τα άτομα με αναπηρίες και κινητικά προβλήματα.
Πολλές είναι οι περιπτώσεις οδηγών που επιλέγουν να παρκάρουν το όχημά τους μπροστά από ράμπες ΑΜΕΑ, παρά την σήμανση τους με το χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα (όπως αυτό εφαρμόζεται τα τελευταία δύο χρόνια), με αποτέλεσμα να διακόπτουν την διέλευση των ατόμων με αμαξίδια.
Παράλληλα, τα ίδια τα πεζοδρόμια του Ηρακλείου φαίνεται να παρουσιάζουν πολλές κακοτεχνίες και λόγω της φθοράς του χρόνου, αλλά κυρίως λόγω του ότι είναι αρκετά παλιά και όταν κατασκευάστηκαν δεν υπήρχε η απαραίτητη τεχνογνωσία και είναι εμφανώς υπερυψωμένα.
Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν οι μελέτες που εφαρμόζονται στην ανάπλαση των δρόμων.
Ενώ σχεδόν αδύνατη φαντάζει η είσοδος σε Δημόσιες Υπηρεσίες πολλές από τις οποίες δεν διαθέτουν καν ασανσέρ.
Μια ακόμα δυσκολία που καλούνται καθημερινά να αντιμετωπίσουν, αφορά τις θέσεις στάθμευσης Αμέα.
Δεν είναι λίγες οι φορές που οδηγοί παρκάρουν σε θέσεις αναπήρων, ιδιαίτερα εντός του αστικού κέντρου, δημιουργώντας πρόβλημα στάθμευσης σε αυτούς που πραγματικά τις δικαιούνται.
Αν και υπάρχουν αρκετές θέσεις, συχνά δεν βρίσκονται σε κατάλληλα σημεία, είτε είναι απομακρυσμένες από το αστικό κέντρο του Ηρακλείου.
Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή για το που θα προστεθούν νέες θέσεις στις ήδη υπάρχουσες καθώς είναι απαραίτητο να παρασχεθούν ακόμα περισσότερες. Αυτό γίνεται σε συνεργασία και συνεννόηση με την τεχνική υπηρεσία προκειμένου το σωματείο ατόμων με αναπηρία να υποδείξει που μπορούν να τοποθετηθούν, ούτως ώστε να να διευκολύνουν αυτές οι θέσεις λόγω και της ρυμοτομίας της πόλης.
Ιδιαίτερη μέριμνα χρειάζεται να δοθεί στις πλάκες όδευσης για τους τυφλούς.
Παρατηρείται ότι σε καινούριους δρόμους εκτός πόλης στα προάστια έχουν τοποθετηθεί πλάκες όδευσης μόνο από τη μια μεριά του πεζοδρομίου.
Σύμφωνα με τον κο Βιδάκη, “ένας τυφλός καλείται να διανύσει περίπου μια απόσταση 10 μέτρων προκειμένου να βρεθεί απέναντι στις πλάκες όδευσης που θα τον βοηθήσουν. Είναι απαραίτητο στα πεζοδρόμια να υπάρχουν πλάκες όδευσης για τους τυφλούς. Αν δεν έχει ή διακόπτονται απότομα λόγω πινακίδων δέντρων ή φρεατίων, ο τυφλός χάνει τον προσανατολισμό του, ενώ αρκετές φορές πέφτει πάνω σε τραπεζοκαθίσματα.”
Ακόμα, αυτό με το οποίο έρχονται αντιμέτωποι πολλοί άνθρωποι με κινητικά προβλήματα, ιδίως αυτήν την περίοδο, κατά τους θερινούς μήνες, είναι η δυσκολία πρόσβασης στις παραλίες. Στο Ηράκλειο υπάρχει μια μόνο ράμπα σε παραλία και βρίσκεται στη δημοτική πλάζ Καρτερού.
Άλλο ένα τεράστιο ζήτημα καθημερινής σημασίας που ανακύπτει είναι η πρόσβαση και μετακίνηση με τα μέσα μεταφοράς, αφού τα λεωφορεία των γραμμών αστικού και υπεραστικού ΚΤΕΛ δε διαθέτουν τα κατάλληλα υδραυλικά συστήματα που υπάρχουν ενσωματωμένα σε τέτοιου είδους οχήματα, ώστε να διευκολύνεται η είσοδος όχι μόνο σε Αμέα αλλά και σε ηλικιωμένους.
“Συνήθως οι συμπολίτες ρωτούν να σε βοηθήσουμε να ανέβεις κι εκεί πραγματικά νιώθεις ότι δεν είσαι μόνος” μας διηγείται ο κος Βιδάκης.
Από την ατζέντα των δράσεων του Σωματείου Αναπήρων Ηρακλείου, για να να βελτιωθεί η κατάσταση, δε λείπει η καθημερινή και αδιάλειπτη επικοινωνία με διοικήσεις άλλων νομών, ώστε να γίνεται λεπτομερής καταγραφή των προβλημάτων καθώς και η επικοινωνία με την Εθνική Συνομοσπονδία Ελλάδος.
Νούμερο ένα στις άμεσες διεκδικήσεις για το μέλλον παραμένει η αναγκαιότητα να βρεθεί τρόπος μετακινήσης παιδιών με αναπηρίες από και προς τις σχολικές μονάδες.
Όπως επισημαίνει ο Πρόεδρος του Σωματίου κος Γιώργος Βιδάκης: “Μεταξύ αυτών που προσφέρουμε εμείς εδώ στην πόλη του Ηρακλείου, είναι ότι διαθέτουμε 8 αναπηρικά αυτοκίνητα με ηλεκτροκίνητες και χειροκίνητες ράμπες, και μεταφέρουμε παιδιά με αναπηρίες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στα ειδικά σχολεία δωρεάν, χωρίς να επιβαρύνονται οι γονείς. Εμείς προσπαθούμε να εξασφαλίζουμε ένα μικρό όφελος για να πληρώνουμε τους οδηγούς και τους συνοδούς και να συντηρούμε τα αυτοκίνητα. Εκεί βρίσκεται το πρόβλημά μας τώρα, γιατί χρειαζόμαστε δυο αυτοκίνητα που να είναι υπερυψωμένα αλλά δεν έχουμε δυστυχώς χρήματα.
Αυτό κοιτάμε τώρα και μέσα από συζητήσεις που έχουν ήδη γίνει με την Περιφέρεια, να βρεθεί κάποιος τρόπος για να μπορούν να μετακινούνται τα παιδιά με αναπηρία όχι μόνο στα σχολεία αλλά και στα πανεπιστήμιά τους, από τη νέα σεζόν”.
