Φεύγουν μετά από την … εκδίωξη τους τα ηλεκτροκίνητα πατίνια από το Ηράκλειο.
Αυτό τουλάχιστον δημοσιοποίησε σε μια “ευγενική” ανακοίνωση της η μία από τις δύο εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο Ηράκλειο, ενώ εκπρόσωποι της δεύτερης υποστηρίζουν πως είναι υπερβολικά δύσκολη η δραστηριοποίηση δεδομένων των συνθηκών, αλλά και του “πολέμου” που έχει ανοίξει η Δημοτική Αρχή.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Όταν για πρώτη φορά μία εταιρία δήλωσε την πρόθεση της να δραστηριοποιηθεί στο Ηράκλειο, επικοινώνησε με τον Αντιδήμαρχο Μαρίνο Παττακό, ο οποίος και παρέπεμψε τους υπεύθυνους στον Γιάννη Αναστασάκη.
Όπως αναφέρουν οι ιδιοκτήτες της εταιρίας, η δημοτική αρχή και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος είδαν το θέμα κατ’ αρχήν θετικά. Όταν μάλιστα ήρθαν τα πρώτα ηλεκτροκίνητα πατίνια το καλοκαίρι, η αποδοχή ήταν μεγάλη, ο κόσμος ανταποκρίθηκε και η εταιρία θεωρούσε ότι είχε πραγματοποιήσει μια πολύ καλή επιλογή κι επένδυση.
Από κει κι έπειτα όμως άρχισε για άγνωστο λόγο ο … μεγάλος θυμός σε όλα τα επίπεδα. Στην πόλη έφθασε και δεύτερη εταιρία, η χρήση των πατινιών δαιμονοποιήθηκε κι ακολούθησε ένας τεράστιος κύκλος κατακραυγής και αντιπαραθέσεων, μέχρι το Δημοτικό Συμβούλιο, να αποφασίσει με την λευκή ψήφο ανοχής της πλειοψηφίας την απαγόρευση χρήσης τους, έως ότου υπάρξει ένα σαφές κανονιστικό πλαίσιο.
Μετά και από αυτές τις εξελίξεις, παρά το γεγονός πως η κυβέρνηση με δηλώσεις του Υφυπουργού Μεταφορών Γιάννη Κεφαλογιάννη στηρίζει τη χρήση των ηλεκτροκίνητων μέσων, η μία από τις δύο εταιρίες ανακοίνωσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πως η “δοκιμαστική περίοδος τελείωσε” και απέσυρε όλα τα πατίνια από την πόλη.
Όσοι γνωρίζουν ωστόσο πράγματα και καταστάσεις, υποστηρίζουν πως “τελείωσαν όλα” και όχι κάποια δοκιμαστική περίοδος. Απλά η εταιρία επέλεξε επίσημα να αφήσει μια χαραμάδα ανοιχτή, για την περίπτωση που αλλάξουν εντελώς τα δεδομένα.
Και η άλλη εταιρία ωστόσο, αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό το όλο ζήτημα, αφού το περιβάλλον στο Ηράκλειο παραμένει “εχθρικό”. Όπως αναφέρει μάλιστα εκπρόσωπος της εταιρίας το “Ηράκλειο ήταν η πόλη στην οποία υπήρξαν οι περισσότερες καταχρήσεις των πατινιών, αλλά και οι περισσότεροι βανδαλισμοί ενδεχομένως κι απ’ οποιαδήποτε άλλη πόλη της Ευρώπης”.
Εκτός αυτού, οι εικόνες παράνομης χρήσης των πατινιών από ανήλικους, χρήσης με δύο άτομα, αλλά και χρήσης τους σε κεντρικούς δρόμους κατά τις βραδυνές ώρες από ομάδες εφήβων που επιχειρούσαν παράνομους ελιγμούς, ήταν καθημερινές.
Αν ληφθεί υπόψη μάλιστα πως η χρήση των πατινιών επιτρέπονταν μόνο σε ενήλικους ή σε ανήλικους άνω των 15 ετών με τη σύμφωνη γνώμη των γονέων τους και τη χρήση προστατευτικών μέσων, γίνεται αντιληπτό το μέγεθος έλλειψης Παιδείας, αλλά και άγνοιας για ένα μέσο που στην Ευρώπη και την Αμερική συμβάλει στην εξυπηρέτηση εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών καθημερινά, αλλά και στη βιώσιμη κινητικότητα.
Σε κάθε περίπτωση η εξέλιξη είναι αρνητική, διότι αναδεικνύει το “κακό πρόσωπο” του Ηρακλείου, τα φοβικά σύνδρομα απέναντι σε οτιδήποτε νέο θα μπορούσε να αξιοποιηθεί προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, αλλά και τα τεράστια ελλείμματα Παιδείας, τα οποία καταλήγουν να γίνονται επικίνδυνα και καταστροφικά, κυριολεκτικά, αλλά και μεταφορικά.
Γιάννης Ζωράκης