Την κακή συνήθεια ορισμένων να μετατρέπουν δρόμους σε πίστα αγώνων με μηχανάκια και αυτοκίνητα, κυρίς τις βραδινές ώρες, καταγγέλει με επιστολή του στο ekriti.gr κάτοικος του Γαζίου. Όπως εξηγεί, ο πολυσύχναστος δρόμος που βλέπετε στην φωτογραφία του άρθρου και ο οποίος ενώνει την Αμμουδάρα με το Γάζι, μετατρέπεται κάθε βράδυ σε δρόμο - πίστα αγώνων. Σύμφωνα με τον αναγνώστη, ο οποίος εμφανίζεται αγανακτισμένος από όλο αυτό, κάθε βράδυ, η ηρεμία της περιοχής διαταράσσεται από μηχανές που κάνουν σούζες και από αυτοκίνητα που αναπτύσσουν μεγάλες ταχύτητες. Τέλος, ζητάει την παρέμβαση τόσο της Δημοτικής Αρχής όσο και της Αστυνομίας την οποία καλεί να εντείνει τους ελέγχους προκειμένου όλοι όσοι έχουν αυτή τη συνήθεια, να σταματήσουν τη δράση τους.
Διαβάστε τι αναφέρει στην επιστολή του ο αναγνώστης:
Θα ήθελα να εκθεσω ένα θέμα που εγώ θεωρώ ότι είναι πολύ σοβαρό. Τα τελευταία 2 χρόνια έχει ανοίξει ένας δρόμος που ενώνει την Αμμουδαρα με το Γαζι, δεν έχει βαφτιστει και δεν ξέρω πως λέγεται. Είναι ο δρόμος που πάει στην εκκλησία Κωνσταντίνου και Ελένης στις εργατικες κατοικίες Γαζιου. Μέχρι εδώ όλα καλά, μάλιστα είναι ένας δρόμος στολίδι όπως θα δείτε στην φωτογραφία που σας στέλνω. Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι κάθε βράδυ μετά τις 9 και μέχρι τις 12-1 τα ξημερώματα μετατρέπεται σε πίστα αγώνων... Ναι καλά ακούσατε. Κόντρες σουζες μικρές και μεγάλες μηχανές, αλλά και αυτοκίνητα κάθε βράδυ το ίδιο σκηνικό. Στο σημείο υπάρχουν, εκκλησία, σχολεία, παιδικός σταθμός, και πολλά σπίτια. Όπως αντιλαμβάνεται κάνεις υπάρχει τεράστιος ΚΙΝΔΥΝΟΣ... Είναι θέμα χρόνου το δυστύχημα. Κάποιος θα είναι το θύμα, πράγμα που απεύχωμαι. Εκτός από τη φασαρία που είναι το τελευταίο, θα χυθεί αίμα σ αυτό το δρόμο. Φοβόμαστε να αφήσουμε τα παιδιά να παίξουν γιατί δεν ξέρουμε από που θα μας έρθει. Ας το δουν λοιπόν οι υπεύθυνοι στο Δήμο Μαλεβιζίου πριν είναι να αργά και ας κάνουν κάτι. Σαμαρακια ας πούμε. Είναι μια λύση, γιατί όπως πάει θα γίνει το κακό και ας φροντίσει και η αστυνομία να κάνει μερικές εφοδους στο σημείο. Ευχαριστώ και εύχομαι να μην φτάσει να θρηνήσουμε θύματα για να διορθωθεί.