Οι φωτογραφίες από την οδό Ψαρομηλίγκων στο κέντρο του Ηρακλείου. Οι περαστικοί που τις τελευταίες ημέρες περνούν από κάτω αντικρίζουν στα καλώδια της ΔΕΗ κρεμασμένο ένα ζευγάρι παπούτσια.
Εκτός από το ενδεχόμενο κάποιος απλά να κάνει πλάκα υπάρχουν πολλές άλλες... δοξασίες για το τί σημαίνει η κίνηση αυτή. Μέχρι και διεθνής όρος έχει επινοηθεί, το shoefiti (από το συνδυασμό των λέξεων shoe=παπούτσι και graffiti. Σύμφωνα με τον δημιουργό του όρου Εd Kohler , έναν σύμβουλο διαδικτυακού marketing από τη Μινεάπολη, η συγκεκριμένη πρακτική συνήθως παρατηρείται σε υποβαθμισμένες περιοχές και αποτελεί ένα είδος καλλιτεχνικής υπογραφής.
Αναφορές για το πέταγμα των παπουτσιών στα ηλεκτροφόρα καλώδια συναντά κανείς σε ταινίες ακόμα και στην κλασική λογοτεχνία. Στο έργο του Κάρολου Ντίκενς "Μεγάλες Προσδοκίες" το πέταγμα των παπουτσιών υποδηλώνει την μετεγκατάσταση του πρωταγωνιστή από τη φτωχή συνοικία του προς το Λονδίνο.
Κάθε εποχή, κάθε περιοχή φαίνεται πως πίσω από αυτή την κίνηση των ανθρώπων της κρύβει το δικό της νόημα. Παπούτσια κρεμασμένα σε καλώδια συναντά κανείς στην Ισπανία, τη Γερμανία, την Αγγλία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά ενώ πρόσφατα το φαινόμενο έχει κάνει την εμφάνισή του και στην Αθήνα, τη Λάρισα, τη Θεσσαλονίκη και τα Χανιά.
Σε κάθε χώρα πάντως οι ιστορίες που γεννώνται από το φαινόμενο είναι διαφορετικές. Η πιο διαδεδομένη θεωρία είναι ότι τα παπούτσια που κρέμονται έχουν να κάνουν με δράση συμμοριών. Πιστεύεται πως τα παπούτσια σε καλώδια δείχνουν ότι ακριβώς από κάτω πουλάνε ναρκωτικά. Ή ότι κάποιος πέθανε εκεί ή κάποιος έκανε τον πρώτο του φόνο στο σημείο αυτό. Ή ότι σηματοδοτούν τα σύνορα μεταξύ αντίπαλων συμμοριών.
Στην Αυστραλία πιστεύουν ότι αρχικά τουλάχιστον αποτελούσε μέρος μίας τελετής ενηλικίωσης για τα αγόρια που έχαναν την παρθενιά τους. Στην Ισπανία λέγεται ότι εγκληματικές ομάδες πετούσαν παπούτσια στα καλώδια ως μία προειδοποίηση προς την αστυνομία ότι αυτή η περιοχή τους ανήκει.
Στις ΗΠΑ, σύμφωνα με έναν διαδεδομένο μύθο, μέλη συμμοριών πετούν στα καλώδια τα παπούτσια των νεκρών τους για να τιμούν τη μνήμη τους. Στις ΗΠΑ επίσης, συνηθίζεται στρατιώτες που τελειώνουν τη θητεία τους να βάφουν ένα ζευγάρι άρβυλα κίτρινα ή πορτοκαλί και να τα πετούν στις τηλεφωνικές γραμμές γύρω από την πρώην μονάδα τους, ενώ ήδη από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι στρατιώτες έριχναν τις αρβύλες τους σε ηλεκτροφόρα καλώδια στο τέλος της βασικής εκπαίδευσης τους ή όταν αποστρατεύονταν.
Και αν ανήκετε στους προληπτικούς, μπορείτε να ταυτιστείτε με τη θεωρία ότι το κρέμασμα των παπουτσιών με αυτόν τον τρόπο έξω από σπίτια αποτελεί μίας μορφής διασφάλισης ότι τα φαντάσματα και τα κακοποιά πνεύματα δεν θα μπορέσουν να πλησιάσουν.
Για την εικόνα από το Ηράκλειο κρατήστε όποια θεωρία σας ταιριάζει καλύτερα...
