Θλίψη σε όλη την πανεπιστημιακή και ερευνητική κοινότητα προκαλεί η απώλεια του Δημήτρη Καφετζόπουλου.
Ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας κ. Νεκτάριος Ταβερναράκης, σε δήλωσή του αναφέρει χαρακτηριστικά:
"Με μεγάλη θλίψη ενημερωθήκαμε για την απώλεια του αγαπημένου συνάδελφου και εξαίρετου ερευνητή του IMBB, Δημήτρη Καφετζόπουλου.
Ο Δημήτρης, τους τελευταίους μήνες έδινε υπεράνθρωπη μάχη για τη ζωή του, χωρίς ούτε στιγμή να παραμελήσει τα ερευνητικά καθήκοντα και τους συνεργάτες του, με τους οποίους είχε καθημερινές συναντήσεις μέχρι την τελευταία στιγμή.
Η απώλειά του είναι δυσβάσταχτο χτύπημα για το Ινστιτούτο, για το Ίδρυμα και για εμένα προσωπικά.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΙΤΕ αποφάσισε την έκδοση σχετικού ψηφίσματος, το οποίο θα σταλεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς και, αντί στεφάνων δωρεά, στην Οργάνωση «Ευ Ζω με τον Καρκίνο» και στην ΕΛΛΟΚ-Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου Hellenic Cancer Federation, σύμφωνα με την επιθυμία της οικογένειάς του".
Ποιος ήταν
Ο Δημήτρης Καφετζόπουλος σπούδασε Βιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Βιοχημεία στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο του Καναδά, και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή, σε θέμα σχετικό με τις ενζυμικές βιομετατροπές, στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογιας και Βιοτεχνολογίας (ΙΜΒΒ) του Ιδρύματος Τεχνολογίας & Έρευνας (ΙΤΕ), και ανακηρύχτηκε διδάκτορας από το Βιολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Με μεταδιδακτορικές υποτροφίες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (Ε.Μ.Β.Ο), της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του οργανισμού H.F.S.P.O., μελέτησε τη μοριακή επικοινωνία ριζοβίων και ψυχανθών, στο Πανεπιστήμιο του Leiden στη Ολλανδία.
Tο 1997 εξελέγη ερευνητής του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας του Ι.Τ.Ε., επικεφαλής του εργαστηρίου «Μεταγονιδιωματικών Εφαρμογών» και επιστημονικός υπεύθυνος των υποδομών γονιδιωματικής έρευνας και της παραγωγικής μονάδας του εργαστηρίου Minotech. Από το 2013 ήταν αναπληρωτής διευθυντής του ΙΜΒΒ. Αντικείμενο της ερευνάς του ήταν η ανεύρεση μοριακών δεικτών για την κατηγοριοποίηση και πρόγνωση του καρκίνου, η αξιοποίηση της γονιδιωματικής και κλινικής πληροφορίας για την αναγνώριση προδιάθεσης σε νόσους και πρόσφατα η μεθοδολογία ανάλυσης αρχαίου DNA από αρχαιολογικά λείψανα.
Παράλληλα με τις ερευνητικές του δραστηριότητες τα ενδιαφέροντά του στην αποτίμηση, κατοχύρωση και διαχείριση των αποτελεσμάτων της έρευνας, θέματα στα οποία ειδικευόταν και τα οποία δίδασκε στα μεταπτυχιακά προγράμματα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Είχε συμμετάσχει σαν επιστημονικός υπεύθυνος ή συντονιστής σε περισσότερα από τριάντα εθνικά και διεθνή ερευνητικά προγράμματα, είχε αναπτύξει συνεργασίες με βιομηχανίες και εταιρείες, ήταν συγγραφέας περισσότερων από εξήντα ερευνητικών δημοσιεύσεων και ήταν ο κύριος εφευρέτης πέντε διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.
