Τεράστια προβλήματα από την εφαρμογή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο κρασί, που ξεκίνησε από 1/1/2016, την υπερφορολόγηση, τη γραφειοκρατία και την απώλεια προγραμμάτων, καταγγέλλουν πως βιώνουν οι οινοπαραγωγοί.
Τα τελευταία ειδικά χρόνια, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, οι οινοπαραγωγοί ζουν μια πολυ δύσκολη και ολοένα πιο ασφυκτική κατάσταση, προειδοποιώντας για πολλά λουκέτα. Και όλα αυτά τη στιγμή που ως γνωστόν, ειδικά τα τελευταία 15 χρόνια έχουν γίνει τεράστια βήματα ανάπτυξης από τους ίδιους, επιτυγχάνοντας αξιοθαύμαστα αποτελέσματα ως προς την βελτίωση καλλιεργειών, των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού οινοποίησης και της εμφιάλωσης, σημαντικές πρωτιές, κάνοντας γνωστό το ελληνικό κρασί, ως ένα από τα ποιοτικότερα που υπαρχουν.
Αυτή η μεγάλη προσπάθεια συνεχίζεται από την πλευρά τους ως σημερα, αλλά δεν τυγχάνει δυστυχώς της στήριξης της πολιτείας, με ολέθριες συνέπειες για τον κλάδο.
Οπως σημειώνουν οι οινοπαραγωγοί είναι σε απόγνωση. Το μήνυμα που μπορεί να λάβει κανείς ειδικά από τους μικρούς οινοποιούς είναι ότι πολλοί θα κλείσουν καθώς δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα οικογένειες που βγάζουν μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ όταν καλούνται να πληρώσουν σε φόρους τα περισσότερα από αυτά.
Το θέμα μάλιστα έχει φτάσει στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το οποίο καλείται να δώσει απαντήσεις σε όσα καταγγέλλονται.
Συγκεκριμένα η επιβολή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, όχι μονο δεν έχει προσφέρει τα αναμενόμενα έσοδα για το Δημόσιο, αλλά αντίθετα έχει δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα με την επιβάρυνση του κόστους παραγωγής και την πρόσθετη γραφειοκρατία.
Την ίδια ώρα οι οινοπαραγωγοί βλέπουν να υπαρχει πρόβλημα με τις γραφειοκρατικές αποθήκες, με την επιβολή ΦΠΑ επί του φόρου και συγκεκριμένα, την ένταξη του κρασιού στο συντελεστή 24% ΦΠΑ που επιβαρύνει την εσωτερική κατανάλωση και πρέπει άμεσα να επανεξεταστεί η μετάταξη στο συντελεστή 13%, όπως σημειώνουν.
Παράλληλα, όπως καταγγέλλουν, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν έχει δώσει την απαιτούμενη βαρύτητα στην αξιοποίηση των Προγραμμάτων Αγροτικής Ανάπτυξης και προώθησης των προϊόντων μας.
Οι διαδικασίες για τα προγράμματα προώθησης στην Ε.Ε. και σε τρίτες χώρες, τρέχουν με αργούς ρυθμούς και είναι χαρακτηριστικό γεγονός ότι περνούν πάνω από δύο χρόνια για να υπάρξει η πρώτη ανταπόκριση μετά την υποβολή «λογαριασμού» και την καταβολή της χρηματοδότησης.
Ιδιαίτερα για τα προγράμματα Εσωτερικού, υπάρχει πλήρης αδράνεια και μηδενική σχεδόν απορροφητικότητα.
Φυτεύσεις
Και μέσα σε ολα, πάσχει και η αξιοποίηση της δυνατότητας για νέες φυτεύσεις μέσω των σημερινών κριτηρίων. Μια διαδικασία που είναι αδύνατη και τα δικαιώματα «χάνονται» και μαζί και οι ευκαιρίες για βελτίωση των καλλιεργειών.
Στο θέμα των νέων φυτεύσεων, η χώρα μας πρέπει να επιδιώξει αλλαγή του κανονισμού προκειμένου ο νέος, εκτός από την αλλαγή των κριτηρίων, να θεσμοθετήσει την κινητικότητα ανάμεσα στις διάφορες κατηγορίες αμπελώνων ταυτόχρονα με ποσοστιαία αύξηση των δικαιωμάτων ανά διετία.
Για ολα τα παραπάνω οι οινοπαραγωγοι ζητούν να τεθεί επι τάπητος ξανά το θέμα της κατάργησης του Ειδικού φόρου κατανάλωσης, της απορρόφησης των διαθέσιμων χρημάτων προώθησης και προβολής του κρασιού και της αλλαγής κριτηρίων σε νέες φυτεύσεις, ώστε να ενισχυθεί η δυναμικότητα του κλάδου της αμπελοκαλλιέργειας οινοποιήσιμων ποικιλιών.
Ανδρέας Κριτσωτάκης
